Colin Ward
Σημείωση μεταφραστή*: Αρκετοί αντιλαμβάνονται ή περιγράφουν την Αναρχία και τον Αναρχισμό σε διάφορα πεδία εκτός από αυτό της Οργάνωσης. Σε αυτό το κείμενο ο Κόλιν Γουόρντ αναπτύσει γιατί ο Αναρχισμός είναι μια οργανωσιακή μέθοδος για την επίλυση όλων των ανθρώπινων ζητημάτων.
Μπορεί να νομίζετε ότι περιγράφοντας τον αναρχισμό ως θεωρία της οργάνωσης προτείνω ένα εσκεμμένο παράδοξο: την «αναρχία» μπορεί να θεωρήσετε ότι είναι, εξ ορισμού, το αντίθετο της οργάνωσης. Στην πραγματικότητα, όμως, «αναρχία» σημαίνει την απουσία κυβέρνησης, την απουσία εξουσίας. Μπορεί να υπάρξει κοινωνική οργάνωση χωρίς εξουσία, χωρίς κυβέρνηση; Οι αναρχικοί ισχυρίζονται ότι μπορεί να υπάρξει, και ισχυρίζονται επίσης ότι είναι επιθυμητό να υπάρξει. Ισχυρίζονται ότι, στη βάση των κοινωνικών μας προβλημάτων βρίσκεται η αρχή της διακυβέρνησης. Εξάλλου, οι κυβερνήσεις είναι αυτές που προετοιμάζονται για πόλεμο και διεξάγουν πόλεμο, παρόλο που είστε υποχρεωμένοι να πολεμήσετε σε αυτές και να πληρώσετε γι' αυτές· Οι βόμβες για τις οποίες ανησυχείτε δεν είναι οι βόμβες που οι γελοιογράφοι αποδίδουν στους αναρχικούς, αλλά οι βόμβες που οι κυβερνήσεις έχουν τελειοποιήσει, με δικά σας έξοδα. Εξάλλου, οι κυβερνήσεις είναι αυτές που θεσπίζουν και επιβάλλουν τους νόμους που επιτρέπουν στους «έχοντες» να διατηρούν τον έλεγχο των κοινωνικών αγαθών αντί να τα μοιράζονται με τους «μη έχοντες». Είναι, εξάλλου, η αρχή της εξουσίας που διασφαλίζει ότι οι άνθρωποι θα εργάζονται για κάποιον άλλο για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, όχι επειδή την απολαμβάνουν ή έχουν οποιονδήποτε έλεγχο στην εργασία τους, αλλά επειδή τη βλέπουν ως το μόνο μέσο βιοπορισμού τους.
Είπα ότι είναι οι κυβερνήσεις που κάνουν πολέμους και προετοιμάζονται για πολέμους, αλλά προφανώς δεν είναι μόνες τους οι κυβερνήσεις – η εξουσία μιας κυβέρνησης, ακόμη και της πιο απόλυτης δικτατορίας, εξαρτάται από τη σιωπηρή συγκατάθεση των κυβερνωμένων. Γιατί οι άνθρωποι συναινούν να κυβερνώνται; Δεν είναι μόνο ο φόβος: τι έχουν εκατομμύρια άνθρωποι να φοβούνται από μια μικρή ομάδα πολιτικών; Είναι επειδή προσυπογράφουν τις ίδιες αξίες με τους κυβερνήτες τους. Τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι κυβερνώμενοι πιστεύουν στην αρχή της εξουσίας, της ιεραρχίας, της εξουσίας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της πολιτικής αρχής. Οι αναρχικοί, οι οποίοι πάντα έκαναν διάκριση μεταξύ κράτους και κοινωνίας, εμμένουν στην κοινωνική αρχή, η οποία μπορεί να φανεί οπουδήποτε οι άνθρωποι συνδέονται σε μια ένωση βασισμένη σε μια κοινή ανάγκη ή ένα κοινό συμφέρον. «Το κράτος», έλεγε ο Γερμανός αναρχικός Gustav Landauer, «δεν είναι κάτι που μπορεί να καταστραφεί από μια επανάσταση, αλλά είναι μια κατάσταση, μια ορισμένη σχέση μεταξύ των ανθρώπων, ένας τρόπος ανθρώπινης συμπεριφοράς. Την καταστρέφουμε συνάπτοντας άλλες σχέσεις, συμπεριφερόμενοι διαφορετικά».
Ο καθένας μπορεί να δει ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο είδη οργάνωσης. Υπάρχει το είδος που σου επιβάλλεται, το είδος που διοικείται από τα πάνω, και υπάρχει το είδος που διοικείται από τα κάτω, που δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κάνεις τίποτα και στο οποίο είσαι ελεύθερος να ενταχθείς ή ελεύθερος να φύγεις μόνος σου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι αναρχικοί είναι άνθρωποι που θέλουν να μετατρέψουν όλα τα είδη της ανθρώπινης οργάνωσης στο είδος της καθαρά εθελοντικής ένωσης όπου οι άνθρωποι μπορούν...
Σημείωση Μεταφραστή: Ένα ιστορικό κείμενο του 1896 από την Έμμα Γκολντμαν και τον Γιόχαν Μοστ προς τους Αμερικανούς πολίτες, που εξηγούν τι επιθυμεί και αναζητά το αναδυόμενο στις ΗΠΑ Αναρχικό κίνημα. Το κείμενο πέρα της ιστορικότητάς του, παραμένει επίκαιρο, προτάσσοντας ότι μόνο ο αγώνας φέρνει την νίκη.
Για τους περισσότερους Αμερικανούς η Αναρχία είναι μια λέξη που ακούγεται κακό - ένα άλλο όνομα για την κακία, τη διαστροφή και το χάος. Οι αναρχικοί αντιμετωπίζονται ως ένα κοπάδι αχτένιστων, άπλυτων και άθλιων ρουφιάνων, αποφασισμένων να σκοτώσουν τους πλούσιους και να μοιράσουν το κεφάλαιό τους. Η αναρχία, ωστόσο, για τους οπαδούς της,...
Acacio Augusto - Camila Jourdan
Πρόλογος
Οι λέξεις αναρχία, αναρχικός και αναρχισμός έχουν κακοποιηθεί και παραποιηθεί, από πολλούς για διάφορους πολιτικούς σκοπούς ακόμα και για κερδοσκοπία. Το ίδιο ισχύει και με την λέξη αντιεξουσία, που έχει μετασχηματισθεί σχηματισθεί σε κάτι που ο αρχικός εννοιολογικός προσδιορισμό όσων την υιοθέτησαν αρχικά από την Α’ Διεθνή ως «αντιεξουσιαστικός σοσιαλισμός» για να προσδιορίσουν το τι πιστεύουν έναντι του εξουσιαστικού αντίθετου σοσιαλιστικού ρεύματος. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την λέξη «ελευθεριακός» που χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ακραίους φιλελεύθερους που συχνά αυτοαποκαλούνται και ως «αναρχοκαπιταλιστές», στην ουσία όμως δεν έχουν καμία σχέση με τον Αναρχισμό. Σήμερα,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018