Σημείωση μεταφραστή: Ξεκινήσαμε ένα αφιέρωμα με την μετάφραση κειμένων ιστορικών φυσιογνωμιών από το Αναρχικό κίνημα διεθνώς οι οποίοι εξηγούν στην ερώτηση γιατί είναι αναρχικοί-ές. Ξεκινήσαμε με την Λουίζ Μισέλ, συνεχίζουμε με τον Μπέντζαμιν Τάκερ, Αμερικανό αναρχοατομικιστή. Στα κείμενα αυτά ο αναγνώστης θα ανακαλύψει ξανά τον πλούτο την διαφορετικότητα και την πολυμορφία του τι σημαίνει να είναι καποιος-α αναρχικός-ή: Συμπτώσεις, αποκλίσεις, συμφωνίες–διαφωνίες, στις μορφές του αγώνα αλλά πάντα με κοινό την πίστη στην Ελευθερία, την εναντίωση στην Εξουσία και το κάθε Κράτος.
Γιατί είμαι αναρχικός; Αυτή είναι η ερώτηση που ο εκδότης του Εικοστού Αιώνα μου ζήτησε να απαντήσω στους αναγνώστες του. Συμμορφώνομαι. αλλά, για να είμαι ειλικρινής, το βρίσκω δύσκολο έργο. Αν ο εκδότης ή κάποιος από τους συνεργάτες του είχε προτείνει μόνο έναν λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να είμαι οτιδήποτε άλλο εκτός από αναρχικός, είμαι βέβαιος ότι δεν θα είχα καμία δυσκολία να αμφισβητήσω το επιχείρημα. Και αυτό ακριβώς το γεγονός, τελικά, δεν παρέχει από μόνο του τον καλύτερο από όλους τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να είμαι αναρχικός – δηλαδή, την αδυναμία να ανακαλύψω οποιονδήποτε καλό λόγο για να είμαι οτιδήποτε άλλο; Το να δείξουμε την ακυρότητα των ισχυρισμών του κρατικού σοσιαλισμού, του εθνικισμού, του κομμουνισμού, του ενιαίου ταξισμού, του κυρίαρχου καπιταλισμού και όλων των πολυάριθμων μορφών αρχισμού που υπάρχουν ή προτείνονται, είναι ταυτόχρονα ένα χτύπημα για να δείξουμε την εγκυρότητα των ισχυρισμών του αναρχισμού. Ο αρχισμός κάποτε αρνήθηκε, μόνο ο αναρχισμός μπορεί να επιβεβαιωθεί. Αυτό είναι θέμα λογικής.
Αλλά προφανώς η παρούσα απαίτηση από εμένα δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί ικανοποιητικά με αυτόν τον τρόπο. Το λάθος και η παιδαριότητα του κρατικού σοσιαλισμού και όλων των δεσποτισμών με τους οποίους συγγενεύει έχουν επανειλημμένα και αποτελεσματικά αποδειχθεί με πολλούς τρόπους και σε πολλά μέρη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο θα πρέπει να διασχίσω αυτό το έδαφος με τους αναγνώστες του εικοστού αιώνα, παρόλο που όλα αυτά αρκούν για την απόδειξη του αναρχισμού. Κάτι θετικό είναι επιθυμητό, υποθέτω.
Λοιπόν, για να ξεκινήσουμε με την ευρύτερη γενίκευση. Είμαι αναρχικός επειδή ο αναρχισμός και η φιλοσοφία του αναρχισμού ευνοούν τη δική μου ευτυχία. «Ω, ναι, αν συνέβαινε αυτό, φυσικά θα έπρεπε όλοι να είμαστε αναρχικοί», θα φωνάξουν οι αρχιστές με μια φωνή – τουλάχιστον όλοι όσοι είναι χειραφετημένοι από θρησκευτικές και ηθικές δεισιδαιμονίες – «αλλά εσείς θέτετε το ερώτημα. Αρνούμαστε ότι ο αναρχισμός ευνοεί την ευτυχία μας».
Εσείς, φίλοι μου; Πραγματικά, δεν σας πιστεύω όταν το λέτε. Ή, για να το θέσω πιο ευγενικά, δεν πιστεύω ότι θα το πείτε όταν κάποτε καταλάβετε τον αναρχισμό.
Γιατί ποιες είναι οι συνθήκες της ευτυχίας; Της τέλειας ευτυχίας, πολλοί. Αλλά οι πρωταρχικές και κύριες συνθήκες είναι λίγες και απλές. Δεν είναι ελευθερία και υλική ευημερία; Δεν είναι απαραίτητο για την ευτυχία κάθε ανεπτυγμένου όντος αυτός και οι γύρω του να είναι ελεύθεροι και αυτός και οι γύρω του να μην γνωρίζουν άγχος σχετικά με την ικανοποίηση των υλικών αναγκών τους; Φαίνεται αδρανές να το αρνηθούμε και, σε περίπτωση άρνησης, θα φαινόταν εξίσου αδρανές να το επιχειρηματολογήσουμε. Καμία απόδειξη ότι η...
Είμαι αναρχική επειδή μόνο η αναρχία, μέσω της ελευθερίας και της δικαιοσύνης που βασίζεται σε ίσα δικαιώματα, θα κάνει την ανθρωπότητα ευτυχισμένη, και επειδή η αναρχία είναι η πιο λεπτή ιδέα που μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος. Είναι, σήμερα, η κορυφή της ανθρώπινης σοφίας, περιμένοντας ανακαλύψεις αδιανόητης προόδου σε νέους ορίζοντες, καθώς οι αιώνες κυλούν και διαδέχονται ο ένας τον άλλον σε έναν συνεχώς διευρυνόμενο κύκλο.
Ο άνθρωπος θα έχει συνείδηση μόνο όταν είναι ελεύθερος. Η αναρχία θα είναι επομένως ο πλήρης διαχωρισμός μεταξύ των ανθρώπινων ποιμνίων, που αποτελούνται από σκλάβους και τυράννους, όπως υπάρχουν σήμερα, και της ελεύθερης ανθρωπότητας...
“Αντί για κούφια συνθήματα, λέμε στον λαό: Αν θέλεις να είσαι ελεύθερος, πρέπει να οργανωθείς, να οπλίσεις και να καταστρέψεις όλους τους θεσμούς. Πρώτα απ' όλα Κρατική Ασφάλεια, Αστυνομία, Δικαστήριο, Στρατός και γραφειοκρατία. Αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Για να διατηρήσετε την ελευθερία σας, πρέπει να συνεχίσετε να συντρίβετε πολιτικούς τσαρλατάνους στο έμβρυο πριν σας ελπίσουν ξανά ως ηγέτη. Αν σας μιλήσουν για νόμο, κρατική υπόσταση και "εθνική ασφάλεια", ρίξτε στο κρέας! Δεν μπορείς να κάνεις λάθος ... “
*Aπό το "Γίνετε σκλάβοι! Δεν θα φάω... " του Γκεόργκι Κωνσταντίνοφ
...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018