Λεπτομέρειες

ngnm

Αναρχική Παρέμβαση

21 Ιανουαρίου 2025

Σημείωση μεταφραστή: Σε μια εποχή που ο πόλεμος ξαναφουντώνει η επιστολή του Κροπότκιν επαναφέρει στην μνήμη την αναγκαιότητα του διεθνισμού και το καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτό το κτήνος που ονομάζεται Πόλεμος.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, — Αφού δούλεψα ανάμεσά σας για 40 χρόνια, δεν μπορώ να φύγω από τη Δυτική Ευρώπη χωρίς να σας στείλω λίγα λόγια αποχαιρετισμού.

Από τα βάθη της καρδιάς μου, σας ευχαριστώ για την υποδοχή —περισσότερο από αδελφική— που βρήκα ανάμεσά σας. Η Διεθνής Ένωση Εργατών δεν ήταν για μένα μια απλή αφηρημένη λέξη. Ανάμεσα στους εργάτες της Ελβετίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών ήμουν σε μια κοινωνία αδερφών και φίλων. Και στους αγώνες σας, κάθε φορά που είχα την ευκαιρία να πάρω μέρος σε αυτούς, έζησα τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Ένιωσα βαθιά αυτό το κύμα ανθρώπινης αλληλεγγύης και ενότητας των ανδρών, που αγνοούν όλα τα σύνορα, που αντιπροσωπεύει μια από τις μεγαλύτερες υποσχέσεις για τον άνθρωπο στο μέλλον.

Τώρα ζούμε τρομερά θλιβερές στιγμές. Οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται με πρωτοφανή αγριότητα, όχι σε έναν αγώνα μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, ή μεταξύ δημοκρατίας και αριστοκρατίας, αλλά σε έναν αγώνα μεταξύ εθνών. Και όσο σκέφτομαι τα αίτια αυτής της καταστροφής, τόσο περισσότερο βλέπω ότι η αιτία δεν βρισκόταν μόνο στην ύπαρξη χωριστών κρατών, αλλά και στο ότι δεν είχαμε προβλέψει ότι ολόκληρα έθνη μπορεί να παρασυρθούν από τις κυβερνήσεις τους και τους πνευματικούς ηγέτες τους στην κατάκτηση γειτονικών εδαφών και εθνών με απροκάλυπτο σκοπό τον εθνικό πλουτισμό ή με πρόσχημα την εκπλήρωση μιας ιστορικής αποστολής. Το θεωρούσαμε αδύνατο, αλλά αποδεικνύεται τώρα ότι κάναμε λάθος. Εξάλλου, δεν έχουμε επιμείνει επαρκώς στο ακόλουθο θεμελιώδες καθήκον κάθε διεθνιστή, το καθήκον να αντιτίθεται με όλες του τις δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της δύναμης των όπλων, σε κάθε προσπάθεια κάθε έθνους να εισβάλει σε ξένα εδάφη.

Χωρίς την αναγνώριση μιας τέτοιας υποχρέωσης καμία Διεθνής δεν θα είναι δυνατή. Εφόσον αυτό δεν αναγνωρίζεται, η Διεθνής θα παραμένει μια κακή φόρμουλα, τόσο στείρα και επιρρεπής σε παραποιήσεις όσο η χριστιανική φόρμουλα «αγάπα τον πλησίον σου». Ωστόσο, η τρομερή επέκταση και η βαρβαρότητα αυτού του πολέμου έχουν αφυπνίσει την ανθρωπότητα. Του υπενθύμισαν τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που υπέδειξαν οι Σοσιαλιστές της δεκαετίας του 1840 και η πρώτη Διεθνής, αλλά παραμελήθηκαν έκτοτε, μια παραμέληση που πληρώνεται τώρα από όλα τα ανώνυμα βάσανα που μας επέφερε ο πόλεμος.

«Δεν θέλατε να έχετε Σοσιαλισμό», έγραψε ο Alexandre Herzen το 1848. «Λοιπόν, θα έχετε τον Επταετή Πόλεμο, τον Τριακονταετή Πόλεμο». Είχε δίκιο. Ζούμε τις απαρχές ενός τέτοιου πολέμου και θα τον έχουμε πλήρως αν όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες με ενέργεια, γνώση και εμπειρία δεν ενώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να τον αποτρέψουν συμμετέχοντας στην κοινωνική ανασυγκρότηση.

Αν το ρωσικό έθνος κατόρθωσε να διώξει τους αυταρχικούς του με τη γραφειοκρατική τους συνέχεια και αν κατάφερε να κατακτήσει μέσα σε λίγες μέρες την πρώτη βάση κάθε κοινωνικής ανασυγκρότησης - την πολιτική ισότητα όλων των πολιτών - ήταν το έργο ανοικοδόμησης που συνεχιζόταν σε όλη τη Ρωσία από την αρχή του πολέμου, γεγονός που...

Περισσότερα …