Σεξισμός: Ένα εργαλείο της άρχουσας τάξης
Σε όλο τον κόσμο, νέοι άνδρες παρασύρονται στην ακροδεξιά πολιτική από σεξιστές δισεκατομμυριούχους, πολιτικούς και εταιρείες μέσων ενημέρωσης. Στην Αυστραλία, η κυβέρνηση απαντά στην ανεξέλεγκτη ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία -συμπεριλαμβανομένων και των αστυνομικών, μερικών από τους χειρότερους παραβάτες- με κενά λόγια και έρευνες που δεν οδηγούν πουθενά. Οι αγωνίστριες/ές κάνουν ό,τι μπορούν για να αντιμετωπίσουν τις σεξιστικές συμπεριφορές και να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα της ζωής σε μια σεξιστική κοινωνία, αλλά δεν είναι σε θέση να χτυπήσουν το σύστημα στη ρίζα του.
Ως φεμινίστριες, πιστεύουμε ότι η καταπολέμηση της ταξικής πάλης και η καταπολέμηση του σεξισμού είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η δύναμη της εργατικής τάξης είναι το καλύτερο όπλο που έχουμε στη μάχη κατά του σεξισμού, και η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης μεταξύ ανθρώπων όλων των φύλων θα χρειαστεί αν πρόκειται ποτέ να ανατρέψουμε το σάπιο σύστημα που τον διαιωνίζει: τον καπιταλισμό.
Όσο υπάρχει ο καπιταλισμός, θα παράγει σεξισμό, απλά και μόνο επειδή είναι τόσο χρήσιμος για να διατηρηθεί το όλο σύστημα. Ο καπιταλισμός χρειάζεται εργάτες που είναι έτοιμοι και ικανοί να εργαστούν. Χρειάζεται εργάτες που να εμφανίζονται χορτάτοι, σε εγρήγορση και αρκετά υγιείς. Μας χρειάζεται επίσης να κάνουμε παιδιά, ώστε να μπορούμε να μεγαλώσουμε τους εργάτες που θα μας αντικαταστήσουν στο μέλλον. Όλα αυτά πρέπει να γίνονται με το ελάχιστο δυνατό κόστος, ώστε τα αφεντικά να μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Η λύση του καπιταλισμού είναι η υιοθέτηση ενός σεξιστικού καταμερισμού της εργασίας.
Ο καπιταλισμός καθιέρωσε την ετεροφυλοφιλία και την πυρηνική οικογένεια ως τον αναμενόμενο τρόπο ζωής. Έσπρωξε τους άνδρες στα εργοστάσια, ενώ οι γυναίκες δούλευαν στο σπίτι, απλήρωτες. Οι άνδρες ενθαρρύνονταν να θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από τις γυναίκες που «παρείχαν» μέσω του μισθού τους. Οι γυναίκες φρόντιζαν ώστε οι άνδρες να είναι έτοιμοι να εμφανιστούν και πάλι στην εργασία την επόμενη μέρα και τα παιδιά τους να μεγαλώνουν ώστε να γίνουν και οι ίδιοι μελλοντικοί εργάτες.
Μόνο ο σεξισμός θα μπορούσε να συγκρατήσει ένα σύστημα που ανάγκαζε τον μισό πληθυσμό να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να μεγαλώνει παιδιά δωρεάν, ώστε οι άνδρες να μπορούν να εκμεταλλεύονται στην εργασία τους πιο κερδοφόρα. Σήμερα, ο σεξισμός εξακολουθεί να είναι σε θέση να πείσει τους νέους άνδρες της εργατικής τάξης ότι ο πραγματικός τους εχθρός είναι οι γυναίκες που δεν το ανέχονται πια. Η προώθηση των σεξιστικών ιδεών και τα απατηλά οφέλη του «ανδρικού προνομίου» (male privilege) κρατούν την εργατική τάξη διαιρεμένη - και μια διαιρεμένη εργατική τάξη είναι ανίσχυρη.
Ο σεξισμός σήμερα
Ο σεξισμός σήμερα μοιάζει διαφορετικός από την καταπίεση που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Οι γυναίκες αποτελούν πλέον μεγαλύτερο ποσοστό του εργατικού δυναμικού, οι υπηρεσίες αντισύλληψης και άμβλωσης είναι πολύ πιο προσιτές και το δικαίωμα στο διαζύγιο χωρίς υπαιτιότητα έχει κατοχυρωθεί στο νόμο. Ο αριθμός των γυναικών πολιτικών και διευθύνων συμβούλων έχει αυξηθεί σημαντικά. Αυτές οι γυναίκες μπορεί να εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις, αλλά προστατεύονται από την ταξική τους θέση από το χειρότερο σεξισμό. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης, από την άλλη...
Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα έχει μόλις περάσει τις 400 ημέρες. Ο αριθμός των νεκρών από το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, ο οποίος είναι υποτιμημένος, έχει ξεπεράσει τις 44.000. Όπως φοβηθήκαμε από την αρχή, πρόκειται για γενοκτονία. Τα F35 των IDF ρίχνουν βροχή θανάτου από τον ουρανό σε μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις υγείας και εκπαίδευσης και σε καταυλισμούς κατοικιών σε υποτιθέμενες «ασφαλείς ζώνες» που έχουν οριστεί από το Ισραήλ. Σε κάθε καταγγελία, η απάντηση του Ισραήλ είναι η ίδια: «Η Χαμάς ήταν εκεί».
Η απόδειξη των γενοκτονικών προθέσεων του Ισραήλ έρχεται σε...
Ο διάλογος γύρω από τις θέσεις της «Πλατφόρμας» στην πραγματικότητα δεν σίγασε ποτέ μέσα στους κόλπους του αναρχικού κινήματος. Ανά περιόδους, εμφανίζεται όλο και πιο δυναμικά στο κινηματικό προσκήνιο και πυροδοτεί μια σειρά από ζητήματα που απασχολούν τους αναρχικούς, ακόμη και πριν από την έκδοση του εμβληματικού αυτού κειμένου. Οι λόγοι, θεωρούμε ότι είναι προφανείς δια γυμνού οφθαλμού. Οι «αρρώστιες» που διέγνωσαν τα μέλη της Delo Truda ως τους παράγοντες της ήττας και της αποδιοργάνωσης του αναρχικού κινήματος, δεν έπαψαν ποτέ να το κατακρεουργούν και να το υποβαθμίζουν σε «ένα μικρό επεισόδιο στην ιστορία των αγώνων της εργατικής...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018