- ngnm
- Αναρχική Θεωρία
Κριτική του βιβλίου The Armed Strike: The Long London Exile of 1900-13. Άπαντα Errico Malatesta. Τόμος V. (2023)
Wayne Price
Ο Ιταλός Errico Malatesta (1853-1932) ήταν σύντροφος και φίλος του Μιχαήλ Μπακούνιν και του Πέτρου Κροπότκιν. Αποκαλώντας τον εαυτό του αναρχικό-σοσιαλιστή, ήταν σεβαστός και αγαπητός από μεγάλο αριθμό αναρχικών και εργατών, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες. Τον παρακολουθούσαν στενά οι αστυνομικές δυνάμεις πολλών εθνών. Είχε διαφύγει από τη φυλάκιση στην Ιταλία και έζησε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, των ΗΠΑ και της Λατινικής Αμερικής. Τέσσερις φορές πέρασε χρόνο στη Βρετανία. Σε αυτόν τον τόμο έχουν συγκεντρωθεί έργα από τη μεγαλύτερη παραμονή του εκεί, από το 1900 έως το 1913, από τότε που ήταν 48 έως 61 ετών.
Η Βρετανία, σίγουρη για τον πλούτο και την αυτοκρατορική της δύναμη, ήταν η πιο ανοιχτή ευρωπαϊκή χώρα που παρείχε άσυλο σε πολιτικούς πρόσφυγες -αρκεί να υπάκουαν στους τοπικούς νόμους. Ως αποτέλεσμα, το Ηνωμένο Βασίλειο είχε κοινότητες αναρχικών και άλλων σοσιαλιστών από όλη την Ευρώπη. Υπήρχε επίσης μια επικαλυπτόμενη αποικία Ιταλών. Ο Μαλατέστα ζούσε στο Λονδίνο, συντηρώντας τον εαυτό του διευθύνοντας ένα μικρό κατάστημα ηλεκτρολόγων. Μόνο κάποια στιγμή, το 1912, η αστυνομία και τα δικαστήρια κατέβαλαν σοβαρή προσπάθεια να τον απελάσουν. Αυτό προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις Βρετανών και μεταναστών εργατών και κατακραυγές από φιλελεύθερες εφημερίδες και πολιτικούς. Η προσπάθεια απέλασης εγκαταλείφθηκε.
Ωστόσο, ο Μαλατέστα ήταν απογοητευμένος από το γεγονός ότι ήταν έγκλειστος στη Βρετανία. Έκανε αρκετές προσπάθειες για την παραγωγή μιας αναρχικής-σοσιαλιστικής εφημερίδας που θα κυκλοφορούσε στην Ιταλία, αλλά με περιορισμένη επιτυχία. Συμμετείχε σε αναρχικές δραστηριότητες στη Βρετανία, αλλά τα αγγλικά του, αν και προφανώς ήταν χρήσιμα, δεν ήταν άπταιστα (όταν δεν μιλούσε ιταλικά, προτιμούσε τα γαλλικά). Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μεταφρασμένα άρθρα, φυλλάδια και γραπτές ομιλίες του, καθώς και συνεντεύξεις του από αστικές και ριζοσπαστικές εφημερίδες. Υπάρχουν επίσης αναφορές από κατασκόπους της αστυνομίας (τουλάχιστον ένας από τους οποίους πέρασε ως στενός σύντροφος). Αυτοί κατέγραφαν πιστά τις ομιλίες και τα ιδιωτικά του σχόλια και τα μετέδιδαν στους ανωτέρους τους.
Κατά τη διάρκεια της μακράς παραμονής του Μαλατέστα στο Λονδίνο, συζήτησε μια σειρά από θέματα που ήταν σημαντικά για τους αναρχικούς τότε και εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Δεν ήταν σημαντικός θεωρητικός της πολιτικής οικονομίας ή της ιστορίας, αλλά ήταν λαμπρός σε θέματα στρατηγικής και τακτικής του αναρχικού κινήματος. Αυτό καθιστά τη μελέτη του συγκεντρωτικού έργου του Μαλατέστα πολύτιμη ακόμη και σήμερα.
Τρομοκρατία
Περίπου την εποχή που αρχίζει το βιβλίο, το 1900, ένας Ιταλός αναρχικός που ζούσε στις ΗΠΑ, επέστρεψε στην Ευρώπη και δολοφόνησε τον Ουμβέρτο, τον Ιταλό βασιλιά. Προφανώς ο Μαλατέστα είχε συναντήσει για λίγο τον δολοφόνο, τον Μπρέσι, Bresci, όταν βρισκόταν στο Patterson του New Jersey. Κατά τα άλλα δεν γνώριζε τίποτα για την υπόθεση. Ωστόσο, ο Τύπος προσπαθούσε συνεχώς να του πάρει συνέντευξη γι' αυτό, επιδιώκοντας να συνδέσει τον αναρχισμό με τη δολοφονία.
Ο Μαλατέστα ήταν πάντα αντίθετος στην αδιάκριτη μαζική τρομοκρατία (όπως η ρίψη βομβών σε εστιατόρια). Ούτε καλούσε σε δολοφονίες επιφανών προσώπων, είτε πρόκειται για βασιλιάδες, είτε για προέδρους, είτε για μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε γενικές γραμμές, αυτό...
- ngnm
- Αναρχική Παρέμβαση
Tην Παρασκευή 1η Μαρτίου παρευρεθήκαμε ως καλεσμένοι ομιλητές, μαζί και με την συλλογικότητα Πέλοτο από την Ξάνθη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η συλλογικότητα Υπόγειος Ιλισός για την “οργάνωση των αναρχικών” στην ΑΣΟΕΕ. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή την πρόταση οργάνωσης που έχει δημοσιοποιήσει η συλλογικότητα του Υπόγειου Ιλισού από το καλοκαίρι του 2023. Από πλευράς μας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ξανά για την πρόσκληση των συντρόφων/ισσων να τοποθετηθούμε στην εκδήλωση και να υπογραμμίσουμε, όπως το πράξαμε και μέσα από την εισήγησή μας, ότι η οργανωτική προοπτική του αναρχικού κινήματος είναι στοίχημα ιστορικής σημασίας και προϋποθέτει πολιτικές υπερβάσεις,...
"Στην αρχή, ήμουν στον Αντικληρικό Σύνδεσμο με τα αδέλφια μου. Μετά άρχισαν να κάνουν πάρτι, με παραστάσεις, και υπήρχαν άνθρωποι που δεν γνώριζα. Τότε ξεκίνησαν οι πρώτες απεργίες που γνωρίζω. Την 1η Μαΐου 1919 -εκείνη την εποχή οι εργάτες καθοδηγούνταν ήδη από τους αναρχικούς- οργανώθηκε μια μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία (Plaza Mauá). Από την Plaza Mauá, ο κόσμος ήρθε περπατώντας προς το Monroe κατά μήκος της λεωφόρου Rio Branco, τραγουδώντας τον ‘Ύμνο των Εργατών’, τη ‘Διεθνή’ και το ‘Παιδιά του Λαού’. Δεν υπήρχε χώρος για τίποτε άλλο.
Τότε δεν υπήρχαν μικρόφωνα και έτσι μιλούσαν τέσσερις ομιλητές ταυτόχρονα...
- Soledad Estorach Esteri: Μια ζωή για την Κοινωνική Επανάσταση
- George Barrett, Η Αναρχική Επανάσταση
- Η επαναστατική πρακτική του αναρχισμού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες
- Stefan Popov (1925-2017): Από την κομμουνιστική νεολαία στο αναρχικό κίνημα
- Αγγλία: Το Lidzer Anarkhistishe Grupe στα γίντις
- Η αναρχική Maria Suceso Portales Casamar
- Λέων Τολστόι, Περί Αναρχίας