Terese Svoboda*
Πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί να γράψει μια βιογραφία, όπως ο καθένας μπορεί να γράψει ένα μυθιστόρημα - αλλά και στις δύο περιπτώσεις, πρέπει να έχεις ισχυρό αίσθημα για την ιστορία. Επίσης, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει έρευνα -αλλά αν δεν ξέρεις πώς να τακτοποιήσεις τα γεγονότα με τρόπο που να χτίζουν τον χαρακτήρα και την πλοκή, να διασκεδάζουν τον αναγνώστη σου και να προωθούν την αφήγηση, θα μπορούσες κάλλιστα να κάνεις λίστες. Η αφήγηση μιας ιστορίας είναι πολύ πιο δύσκολη από το να παίρνεις συνεντεύξεις, να οργώνεις το google ή ακόμη και να αποκρυπτογραφείς τον γραφικό χαρακτήρα. Ελάχιστα θέματα έχουν ζωές που εντάσσονται φυσικά στη δομή ενός μυθιστορήματος, με τον σωστό ρυθμό των κορυφώσεων και των χαμηλών σημείων. Μπορείτε όμως να ελέγξετε το μέγεθος του χώρου που δίνετε σε κάθε στοιχείο του βιβλίου. Για να αποδώσετε δικαιοσύνη στο θέμα σας, πρέπει επίσης να προτιμήσετε την προσωπικότητα από τις ιδέες, τον χαρακτήρα από την αιτία, την αφήγηση από τη θέση και την ψυχολογία από την ιδεολογία. Αν αυτά δεν αρκούν, πρέπει να είστε διαισθητικός, ενσυναισθητικός, αναξιόπιστος, προσεκτικός αναγνώστης, επιδέξιος ακροατής, όχι υπερβολικά ευφάνταστος, με εμπειρία ως ντετέκτιβ μεγάλη ανοχή στη διάλυση του χαρτιού, για να μην αναφέρω τις αντιφάσεις. Για χρόνια η βιογράφος του Μπέκετ, Deirdre Blair, πίστευε ότι λάτρευε τη μητέρα του, αλλά λίγο πριν παραδώσει τη βιογραφία, ήρθαν στην επιφάνεια επιστολές που έδειχναν ότι την μισούσε πολύ και αναγκάστηκε να ξαναγράψει το βιβλίο. Σκεφτείτε ότι η συγγραφή μιας βιογραφίας είναι ακριβώς το ίδιο με τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος - μόνο που το ένα χέρι είναι δεμένο πίσω από την πλάτη, με την έννοια ότι κάθε πρόταση πρέπει να είναι επαληθεύσιμη. Η βιογραφία είναι τόσο καλή όσο η ιστορία που αφηγείσαι -ακριβώς.
Η Lola Ridge (1874-1941) ήταν μια πολύ εξέχουσα προλεταριακή μοντερνιστική ποιήτρια -οι New York Times έλεγαν την εποχή του θανάτου της ότι ήταν μια από τις καλύτερες ποιήτριες της χώρας- αλλά ο προλεταριακός μοντερνισμός ως κίνημα θάφτηκε κάτω από τα αντιφιλελεύθερα, αντι-θηλυκά και αντι-πειραματικά αισθήματα της περιόδου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Μακαρθισμού που ακολούθησε. Καλοί φίλοι με τους William Carlos Williams, Marianne Moore, Hart Crane και Jean Toomer, η κληρονομιά της Ridge δεν αποκαταστάθηκε λόγω της συνεχιζόμενης περιφρόνησης της πολιτικής ποίησης από την κριτική, της υποτίμησης της συμβολής των γυναικών στο είδος και της αναβίωσης της τυπικής ποίησης. Δεν βοήθησε το γεγονός ότι επί σαράντα χρόνια ο εκτελεστής είχε τον έλεγχο των εγγράφων της και υποσχέθηκε να γράψει τη βιογραφία της και να εκδώσει τα συγκεντρωτικά της έργα, αλλά δεν έκανε τίποτα από τα δύο.
Όταν καταπιάστηκα με το Anything That Burns You: A Portrait of Lola Ridge, Radical Poet, είχα το πλεονέκτημα ότι είχα δημοσιεύσει πέντε μυθιστορήματα και τα Black Glasses σαν τον Clark Kent, απομνημονεύματα που κέρδισαν το βραβείο μη λογοτεχνικής λογοτεχνίας Graywolf. Όταν έγραψα τα απομνημονεύματα δεν είχα γράψει ποτέ μη μυθοπλασία οποιουδήποτε μήκους - αλλά είχα αυτά τα μυθιστορήματα. Με δεδομένο το προκλητικό υλικό που ερευνούσα -αυτό του συστήματος δικαιοσύνης και των πιθανών παράνομων εκτελέσεων μαύρων στρατιωτών- ήθελα απεγνωσμένα η έρευνά...
Έρχομαι σαν φλεγόμενος κομήτης, σαν τον ήλιο όταν ξυπνάει η αυγή,
Έρχομαι σαν ταραχώδης καταιγίδα, όταν ξεσπούν κεραυνοί και αστραπές,
Έρχομαι σαν τη λάβα που ορμά από πανίσχυρα ηφαίστεια σε κίνηση,
Έρχομαι σαν την καταιγίδα από το βορρά που ξεσηκώνει και εξοργίζει τον ωκεανό.
Οδήγησα τους καταπιεσμένους και τυραννισμένους λαούς των προηγούμενων γενεών,
Τους βοήθησα να αποτινάξουν την υποδούλωση και να κερδίσουν την πλήρη απελευθέρωσή τους,
Πορεύτηκα με το πνεύμα της προόδου και βοήθησα κάθε προσπάθειά της,
Και θα πορευτώ μαζί με τους λαούς, μέχρι να τους ελευθερώσω για πάντα.
Εσείς οι άγιοι των χρηματικών σάκων, εσείς οι στεφανωμένοι...
Στις 29 Αυγούστου “έφυγε” η María Eva Izquierdo, συντρόφισσα αναρχική και φεμινίστρια που γεννήθηκε το 1941.
Η María Eva ήταν νοσηλεύτρια και κοινωνική ψυχολόγος στη Νότια Κοινότητα στην Ουρουγουάη και ήταν μέλος του Συνεταιρισμού Γραφιστών El Faro στο Μπουένος Άιρες όταν χρειάστηκε να εξοριστεί.
Υπήρξε δρύτρια του Free Women Here και από τις προεξάρχουσες των Συναντήσεων Αναρχικών Γυναικών (Meetings of Anarchist Women) τόσο στην Ουρουγουάη όσο και στην Αργεντινή πλευρές.
Υπήρξε, επίσης, μέλος της Λαϊκής Βιβλιοθήκης José Ingenieros (Biblioteca Popular José Ingenieros) του Μπουένος Άιρες, ενώ μέχρι τελευταία ήταν βασικό στέλεχος του «El Terruño», ενός όμορφου πολιτιστικού και κοινοτικού...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018