Γεννήθηκε στο Salerno στις 25 Ιανουαρίου 1899 από τον Leonardo και την Antonietta Padula, σιδηροδρομικό υπάλληλο και εμπορικό αντιπρόσωπο αντίστοιχα.
Τον Ιούλιο του 1917, παρά το γεγονός ότι έμεινε ορφανός από πατέρα, εντάσσεται στο στρατό και από τον επόμενο Δεκέμβριο πολεμά στην Ι Μεραρχία Εφόδου, συμμετέχοντας στις μάχες του Piave και του Vittorio Veneto. Στέλνεται με τη μονάδα του στην Tripolitania, στις 20 Φεβρουαρίου 1919 λαμβάνει μέρος στην επιχείρηση της Misurata, η οποία έληξε με την εκεχειρία που επιβλήθηκε στους Λίβυους αντάρτες. Επέστρεψε στην Ιταλία στις 3 Αυγούστου 1919, έφυγε στις 20 Δεκεμβρίου 1920.
Απασχολείται στους Κρατικούς Σιδηροδρόμους, συμμετέχει σε ορισμένες απεργίες του κλάδου και απολύεται το 1923 για πολιτικά αντίποινα. Κατηγορείται για κοινά εγκλήματα, καταδικάζεται σε 15 ημέρες φυλάκιση για εξύβριση το 1924 και άλλους 5 μήνες για τραυματισμό και καταχρηστική κατοχή μαχαιριού στις 16 Ιουλίου 1924 (ποινή με αναστολή). Στις 29 Απριλίου 1925 συνελήφθη μαζί με τους κομμουνιστές G. από την Chiara και M. από τη Νάπολι, επιδεικνύοντας διαφωτιστικά μανιφέστα την 1η Μαΐου. Η νομαρχία του Σαλέρνο τον θεωρεί μέλος του αντιφασιστικού κινήματος «Ελεύθερη Ιταλία».
Τον Ιούλιο του 1925 μετακόμισε στο Μιλάνο μαζί με τον αναρχικό από τη Salernita, Gerardo Landi. Τον επόμενο χρόνο ο Perrone προσπαθεί να μεταναστεύσει παράνομα στη Γαλλία, αλλά τον σταματούν στη Ventimiglia. Στο Μιλάνο παρακολουθεί τον Gino Bibbi και το αναρχικό περιβάλλον, μεταβαίνοντας από τον κομμουνισμό στον αναρχισμό. Επιστρέφει στο Salerno τον Αύγουστο του 1926, υποβάλλεται σε διάφορες έρευνες- στις 17 Νοεμβρίου συλλαμβάνεται για καταχρηστική κατοχή μαχαιριού και καταδικάζεται σε 15 ημέρες φυλάκιση, μετά την οποία στέλνεται στα σύνορα της Favignana, Ponza και του Lipari για 5 χρόνια. Εδώ έχει φυλακιστεί αρκετές φορές για αντίσταση, ανυπακοή και παραβίαση των συνοριακών υποχρεώσεων.
Συμμετέχει μεταξύ άλλων στο σχέδιο απόδρασης των Lussu, Rosselli και Nitti. Τον Αύγουστο του 1928 ο Perrone ηττήθηκε στο φασιστικό Ειδικό Δικαστήριο για κομμουνιστική δράση και αθωώθηκε λόγω ανεπαρκών αποδείξεων. Απελευθερώθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1932, απελάθηκε παράνομα στη Γαλλία τον Νοέμβριο του 1933. Στη συνέχεια πηγαίνει στην Ελβετία, όπου συναντά τον Bertoni, και τον Μάρτιο του 1934 στην Τυνησία, όπου, χάρη στους Casubolo, Damiani και Barresi, παίρνει άδεια παραμονής. Εμπορικός αντιπρόσωπος, ο Perrone μετακινείται συχνά στη Γαλλία για εργασία.
Τον Αύγουστο του 1936 φεύγει από το Παρίσι για την Ισπανία, μαζί με άλλους δύο αναρχικούς, τον Frazzoni και τον Trapasso, για να ενταχθεί στην πρώτη ομάδα της ιταλικής φάλαγγας «Berneri-Rosselli». Σκοτώνεται στη μάχη στο Monte Pelato, τα ξημερώματα της 28ης Αυγούστου 1936. Οι κυριότερες αντιφασιστικές εφημερίδες, προβάλλοντας τη νίκη, με την ισχυρή συμβολική αξία που απέκτησε σε εκείνη τη μάχη, θα θυμούνται ευρέως τη μορφή του και τη θυσία του για την ελευθερία.
*Πηγή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100011248389824
