Λεπτομέρειες

ngnm

Αναρχική Παρέμβαση

25 Μαρτίου 2025

Έχει περάσει σχεδόν ένα μήνας από την μεγαλειώδη απεργία της 28ης Φλεβάρη και τις τεράστιες σε όγκο διαδηλωτών συγκεντρώσεις σε όλη την επικράτεια. Η δυναμική που είδαμε να ξεχύνεται στους δρόμους εκείνη την ημέρα, η μαζική συμμετοχή εργαζομένων στην απεργία και η παράλυση της παραγωγής αποτελεί μια αποτύπωση της πραγματικής συλλογικής δύναμης που έχουμε στα χέρια μας ως η κοινωνική βάση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Αυτή την συλλογική δύναμη φοβούνται κράτος και αφεντικά και προσεύχονται η 28η του Φλεβάρη να αποτελέσει απλώς ένα στιγμιότυπο και να μην να μην δοθεί συνέχεια στους δρόμους του αγώνα και της οργάνωσης εναντίον τους.

Γι’ αυτό άλλωστε και το πολιτικό σύστημα, το μεγάλο κεφάλαιο που ελέγχει τα media και οι διάφοροι μηχανισμοί διαμόρφωσης κοινής γνώμης επιχειρούν διακαώς να ενσωματώσουν την κοινωνική οργή στους εκλογικούς συσχετισμούς. Η προώθηση καθεστωτικών σφουγκοκωλάριων ως «αντισυστημικών» και το μεθοδευμένο σχέδιο μετατροπής του κοινωνικού αναβρασμού σε κινητήρα ανάταξης του πολιτικού σκηνικού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Είναι μια συνθήκη αναμενόμενη στην οποία πολλάκις είχαμε αναφερθεί. Όσο πιο πολύ το σοσιαλδημοκρατικό κυβερνητικό αντίβαρο βρισκόταν σε αποδρομή και κατακερματισμό, τόσο πιο πολύ η συσσωρευμένη οργή θα διογκωνόταν και θα δημιουργούσε προϋποθέσεις ξεσηκωμών σαν αυτή που είδαμε την 28η του Φλεβάρη. Κι όσο πιο έντονα θα εκφραζόταν η λαϊκή οργή, τόσο πιο επισταμένα θα γινόταν η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης της για την ανάδειξη παλιών και νέων δυνάμεων στην κούρσα ανανέωσης της αστικής εξουσίας. Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος: να γυρίσουμε στον καναπέ και να πριμοδοτήσουμε τους «νέους σωτήρες» σε ένα γραφικό κακέκτυπο του 2015 με τα κινήματα συνομιλητές της κάθε Κωνσταντοπούλου και του κάθε προπαγανδιστή αυταπατών «για ένα πιο δίκαιο κράτος και έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό».

Ας τους διαψεύσουμε. Γιατί οι λόγοι που μας ώθησαν να διαδηλώσουμε, να απεργήσουμε, να συγκρουστούμε την 28η του Φλεβάρη είναι ακόμα εδώ και θα συνεχίσουν να είναι όποιος κι αν βρίσκεται στο τιμόνι της πολιτικής διαχείρισης ενός σάπιου συστήματος. Η ωμότητα της αντίφασης κέρδους – ανθρώπινης ζωής όπως εμφανίστηκε με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο στο έγκλημα των Τεμπών με τις ευθύνες κράτους, κυβερνήσεων και HellenicTrain να φωνάζουν για τον θάνατο 57 ανθρώπων, είναι εδώ.

Είναι εδώ και την συναντάμε συνεχώς σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας. Με τα «εργατικά ατυχήματα» και τους θανάτους εργαζομένων εν ώρα εργασίας στον βωμό των κερδών των αφεντικών να αποτελούν δυστυχώς μια παγιωμένη καθημερινή πραγματικότητα. Μόνο τις τελευταίες ημέρες, είχαμε 4 εργαζομένους να χάνουν την ζωή τους στην μάχη για το μεροκάματο: ένας οδηγός γερανού σε οικοδομικές εργασίες στην Βούλα, ένας δασεργάτης στην Φθιώτιδα και δύο οικοδόμοι σε Φωκίδα και Πάρο. Είναι σαφές πως δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά αλλά για την ίδια την φύση κράτους και κεφαλαίου που προτεραιοποιεί τα κέρδη έναντι της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων. Ενδεικτικό της έντασης του καπιταλιστικού ξεζουμίσματος μας, της εντατικοποίησης της εργασίας, της απουσίας μέτρων ασφαλείας είναι η συνεχής κατακόρυφη αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων». Όπως ενδεικτικό στις παρούσες περιπτώσεις είναι οι ηλικίες των 2 οικοδόμων που έχασαν την ζωή τους, όντας 70 και 75 χρονών. Μας θέλουν για να...

Περισσότερα …