Στα τέλη Αυγούστου, η Εργατική κυβέρνηση Albanese πέρασε νομοθεσία με στόχο την καταστροφή του πιο μαχητικού συνδικάτου της Αυστραλίας, της Ένωσης Εργαζομένων στις Κατασκευές, τη Δασοκομία και τη Ναυτιλία (Construction, Forestry & Maritime Employees Union - CFMEU), επιβάλλοντας ένα δρακόντειο καθεστώς διοίκησης που σκοπεύει να δώσει τέλος στους σκληρά κερδισμένους και μετά από αγώνες μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των εργατών στις κατασκευές.
Μπορεί να φαίνεται ειρωνικό το γεγονός ότι ένα κόμμα που ιδρύθηκε στον απόηχο μιας βιομηχανικής δράσης - της Μεγάλης Απεργίας των κουρέων (Great Shearers’ Strike) το 1891 - τάσσεται τώρα πρόθυμα στο πλευρό των αφεντικών. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το Εργατικό Κόμμα ξεπουλάει την εργατική τάξη και δεν θα είναι η τελευταία. Για το Εργατικό Κόμμα, αυτή είναι μια συνηθισμένη δουλειά.
Στο πλαίσιο του αυστραλιανού καπιταλισμού, το Αυστραλιανό Εργατικό Κόμμα (Australian Labor Party - ALP) έχει δύο λειτουργίες. Από τη μία πλευρά, αντιπροσωπεύει τον πολιτικό βραχίονα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Οι συνδικαλιστικοί αξιωματούχοι συμμετέχουν στο ALP σε κάθε επίπεδο της λειτουργίας του. Από τους 20 εκλεγμένους αντιπροσώπους του εθνικού εκτελεστικού οργάνου του Εργατικού Κόμματος 2024, οι 12 είναι εν ενεργεία συνδικαλιστικά στελέχη. Τόσο σε πολιτειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο, οι μισές από τις θέσεις των αντιπροσώπων που παρίστανται στα συνέδρια του Εργατικού Κόμματος χορηγούνται σε συνδικάτα που ανήκουν (ή ελέγχονται) στο ALP.
Η εσωτερική πολιτική του ALP καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από ένα εξαιρετικά οργανωμένο παραταξιακό σύστημα. Η δύναμη αυτών των παρατάξεων στο κόμμα προέρχεται τελικά από τη δύναμη των συνδικάτων που τους ανήκουν. Η παράταξη της Εργατικής Αριστεράς (Labor Left) κυριαρχείται από την Ενωμένη Εργατική Ένωση (United Workers Union - UWU), την Αυστραλιανή Ένωση Εργαζομένων στη Βιομηχανία (Australian Manufacturing Workers Union - AMWU) και την CFMEU. Οι βασικοί παίκτες της Εργατικής Δεξιάς παράταξης (Labor Right) είναι η Αυστραλιανή Ένωση Εργαζομένων (Australian Workers Union - AWU) και η Ένωση Εργαζομένων Καταστημάτων, Διανομών και Συναφών Επιχειρήσεων (Shop, Distributive and Allied Employees Association - SDA).
Με τη σειρά του, ο διαχωρισμός των παρατάξεων εντός του Εργατικού Κόμματος κατευθύνει τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν τα κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη εντός των συνδικάτων τους. Για παράδειγμα, αφού τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαπέλυσαν την προπαγανδιστική τους επίθεση στην CFMEU, η δεξιά πτέρυγα της γραφειοκρατίας βρήκε την ευκαιρία να συντρίψει έναν από τους αντιπάλους της. Εκπρόσωποι της SDA πίεσαν την εκτελεστική επιτροπή του κορυφαίου οργάνου του αυστραλιανού συνδικαλιστικού κινήματος, του ACTU, να δεχτεί το διορισμό ενός διαχειριστή στην CFMEU. Η δεξιά πτέρυγα της γραφειοκρατίας πέρασε στην επίθεση και το μεγαλύτερο μέρος της αριστερής πτέρυγας της γραφειοκρατίας απλώς συνθηκολόγησε. Αυτά είναι ακριβώς τα είδη των προβλημάτων που μπορούμε να περιμένουμε να προκύψουν όταν τα συνδικάτα είναι δέσμια των πολιτικών.
Η άλλη βασική λειτουργία του ALP είναι αυτή της ικανής διαχείρισης του αυστραλιανού καπιταλισμού, προς το συμφέρον των καπιταλιστών. Όπως και κάθε άλλη κυβέρνηση, το ALP είναι τελικά υπόχρεο στα συμφέροντα των καπιταλιστών και πρέπει να αποδεικνύει με συνέπεια την αξιοπιστία του απέναντί τους. Οι Εργατικοί είναι χρήσιμοι στους Αυστραλούς καπιταλιστές για διάφορους λόγους. Πρώτον, θεωρούνται γενικά από τις επιχειρήσεις ως μια πιο αξιόπιστη πηγή ανάπτυξης που χρηματοδοτείται...
«Enraizando el anarquismo, construimos poder popular»
Carta de Opinion - Octubre 2024
A 5 años del 18 de octubre de 2019, las sensaciones de amargura se entremezclan con pequeños destellos de una esperanza romántica que versa sobre un nuevo estallido. El calor de las barricadas, las discusiones al interior de las asambleas territoriales, la solidaridad innata de la olla común y el esplendor apabullante de la molotov son, quizás, el eje vertebrador de una memoria combativa y comunitaria que agoniza bajo el yugo de la indiferencia.
Hoy, más que nunca, el capital y sus lacayos buscan destruir las hebras...
Ο προοδευτικός ακτιβισμός ζει και βασιλεύει στη Μελβούρνη σήμερα, αλλά τι γίνεται με την πολιτική της εργατικής τάξης;
Η γενοκτονική κλιμάκωση του Ισραήλ κατά του λαού της Γάζας έχει πλέον συμπληρώσει πάνω από ένα χρόνο. Στη Μελβούρνη, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν διαδηλώσει στους δρόμους σε εβδομαδιαίες διαδηλώσεις. Χιλιάδες έχουν συμμετάσχει σε κοινοτικούς αποκλεισμούς, διαμαρτυρίες κατά της βιομηχανίας όπλων και σε κατασκηνώσεις φοιτητών.
Η «Παλαιστίνη» είναι το μεγαλύτερο και πιο διαρκές κοινωνικό κίνημα στην Αυστραλία εδώ και αρκετά χρόνια. Ένα χρόνο μετά, οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται, αλλά το κυρίαρχο συναίσθημα στο κίνημα είναι η αποθάρρυνση. Οι διαμαρτυρίες, οι κατασκηνώσεις των...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018