«Enraizando el anarquismo, construimos poder popular»
Carta de Opinion - Octubre 2024
A 5 años del 18 de octubre de 2019, las sensaciones de amargura se entremezclan con pequeños destellos de una esperanza romántica que versa sobre un nuevo estallido. El calor de las barricadas, las discusiones al interior de las asambleas territoriales, la solidaridad innata de la olla común y el esplendor apabullante de la molotov son, quizás, el eje vertebrador de una memoria combativa y comunitaria que agoniza bajo el yugo de la indiferencia.
Hoy, más que nunca, el capital y sus lacayos buscan destruir las hebras de lo que otrora remeció al segundo piso de la Moneda y a las oficinas gerenciales de Sanhattan. Tal como si vivenciáramos una distopía basada en Vigilar y Castigar, junto a Capitalismo y Libertad de Milton Friedman, el progresismo ha encauzado una seguidilla de acciones que, por un lado, afianzan la lógica represiva en la cotidianidad popular tras el humo del gatillo fácil; y por otro, hacen vista gorda frente al asesinato del compañero anarquista, Alonso Verdejo, quien fuera apuñalado en la romería del 11 de septiembre por el fascista, Patricio Villafaña Juica.
En función de aquello, los medios de comunicación han hecho un magnífico trabajo en el desvío de la atención; la tónica de los narco funerales y los delitos perpetrados por extranjeros siempre pueden más. Pocos canales (des)informativos han mencionado, por ejemplo, que el actual candidato a concejal de Vitacura por Chile Vamos, Felipe Morandé, tiene una demanda en Francia por trata de personas y esclavitud (El Ciudadano, 15 de octubre de 2024). A su vez, el caso Cubillos parece enterrado a mil metros bajo tierra, en tanto los nexos de Hermosilla siguen develando redes de corrupción al interior de un “glorioso” Poder Judicial que –hasta hace poco– se vanagloriaba de su irreprochable probidad.
Así pues, la carestía de la vida tampoco está ausente. Mientras las familias ABC1 han disminuido sus niveles de morosidad, los hogares del sector popular con un ingreso mensual promedio de $500.000 están llegando a representar el 60% del total de morosos en el país (La Tercera, 12 de junio de 2024). Lo que nos evidencia que, una vez más, la crisis la están pagando lxs pobres.
Sobre la base de lo anterior, es que hacemos un llamado a la unidad táctica entre las distintas organizaciones que, sin promulgar exactamente una misma línea ideológica, creen en la necesidad de levantar un horizonte anticapitalista por fuera del Estado y en contra de los partidos políticos. El sectarismo y las malas prácticas de antaño no nos serán útiles frente a un enemigo que no titubea en alinearse más a la derecha o a “la izquierda” –esta última, bien entrecomillas– con tal de perpetuarse en el poder y vehiculizar su programa de neoliberalización socialdemócrata.
Ante la inminente crisis del capital, que la solidaridad, la organización, el pensamiento y la acción sean nuestras mejores herramientas contra la debacle social a la que nos arrastra el Estado, el capital y el patriarcado.
¡Arriba lxs que luchan!
¡Libertad a lxs presxs políticxs!
FEDERACIÓN ANARQUISTA SANTIAGO
*
«Ριζώνοντας τον αναρχισμό, οικοδομούμε τη λαϊκή εξουσία»
Η γνώμη μας - Οκτώβριος 2024
Πέντε χρόνια μετά την 18η Οκτωβρίου 2019, συναισθήματα πικρίας αναμειγνύονται με μικρές αναλαμπές μιας ρομαντικής ελπίδας για ένα νέο ξέσπασμα. Η ζέστη των οδοφραγμάτων, οι συζητήσεις μέσα στις εδαφικές συνελεύσεις, η έμφυτη αλληλεγγύη του κοινού καζανιού και η συγκλονιστική μεγαλοπρέπεια της μολότοφ αποτελούν, ίσως, τη ραχοκοκαλιά μιας μαχητικής και κοινοτικής μνήμης που αγωνιά κάτω από το ζυγό της αδιαφορίας.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το κεφάλαιο και οι λακέδες του επιδιώκουν να καταστρέψουν τα νήματα αυτού που κάποτε συγκλόνιζε τον πρώτο όροφο της Μονέδα και τα γραφεία διαχείρισης του Σανχάταν. Σαν να ζούμε μια δυστοπία βασισμένη στο «Παρακολούθηση και τιμωρία», μαζί με το «Καπιταλισμός και ελευθερία» του Μίλτον Φρίντμαν, ο προοδευτισμός έχει διοχετεύσει μια σειρά από ενέργειες που, από τη μια πλευρά, εδραιώνουν την κατασταλτική λογική στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω από τον καπνό των πυροβολητών- και από την άλλη, κλείνουν τα μάτια στη δολοφονία του αναρχικού συντρόφου, Alonso Verdejo, που μαχαιρώθηκε στο προσκύνημα της 11ης Σεπτεμβρίου από τον φασίστα, Patricio Villafaña Juic.
Ως αποτέλεσμα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν κάνει θαυμάσια δουλειά στην απόσπαση της προσοχής- οι κηδείες ναρκωτικών και τα εγκλήματα που διαπράττονται από ξένους είναι πάντα πιο σημαντικά. Λίγα (μη) ενημερωτικά κανάλια ανέφεραν, για παράδειγμα, ότι ο σημερινός υποψήφιος για το συμβούλιο Vitacura του Chile Vamos, Felipe Morandé, έχει μηνυθεί στη Γαλλία για εμπορία ανθρώπων και δουλεία (El Ciudadano, 15 Οκτωβρίου 2024). Την ίδια στιγμή, η υπόθεση Cubillos φαίνεται να είναι θαμμένη χίλια μέτρα κάτω από τη γη, ενώ οι διασυνδέσεις του Hermosilla συνεχίζουν να αποκαλύπτουν δίκτυα διαφθοράς μέσα σε ένα «ένδοξο» δικαστικό σώμα που - μέχρι πρόσφατα - καυχιόταν για την αψεγάδιαστη εντιμότητά του.
Έτσι, δεν λείπει ούτε το υψηλό κόστος ζωής. Ενώ οι οικογένειες ABC1 έχουν μειώσει τα επίπεδα παραβατικότητας, τα νοικοκυριά του λαϊκού τομέα με μέσο μηνιαίο εισόδημα 500.000 δολάρια έρχονται να αντιπροσωπεύουν το 60% του συνόλου των παραβατών της χώρας (La Tercera, 12 Ιουνίου 2024). Αυτό δείχνει ότι, για άλλη μια φορά, οι φτωχοί πληρώνουν την κρίση.
Με βάση τα παραπάνω, καλούμε σε τακτική ενότητα μεταξύ των διαφορετικών οργανώσεων που, χωρίς να διακηρύσσουν ακριβώς την ίδια ιδεολογική γραμμή, πιστεύουν στην ανάγκη να υψωθεί ένας αντικαπιταλιστικός ορίζοντας έξω από το κράτος και ενάντια στα πολιτικά κόμματα. Ο σεχταρισμός και οι κακές πρακτικές του χθες δεν θα είναι χρήσιμες απέναντι σε έναν εχθρό που δεν διστάζει να ευθυγραμμιστεί περισσότερο προς τα δεξιά ή προς τα «αριστερά» - το τελευταίο σε εισαγωγικά - προκειμένου να διαιωνιστεί στην εξουσία και να εφαρμόσει το πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατικής νεοφιλελευθεροποίησης.
Μπροστά στην επικείμενη κρίση του κεφαλαίου, ας είναι η αλληλεγγύη, η οργάνωση, η σκέψη και η δράση τα καλύτερα εργαλεία μας ενάντια στην κοινωνική πανωλεθρία στην οποία μας σέρνουν το κράτος, το κεφάλαιο και η πατριαρχία.
Mε αυτούς που αγωνίζονται!
Ελευθερώστε τους πολιτικούς κρατούμενους!
ΑΝΑΡΧΙΚH ΟΜΟΣΠΟΝΔIΑ ΤΟΥ ΣΑΝΤΙAΓΚΟ (ΧΙΛΗ)
*Σχετικός σύνδεσμος: https://fasanarquista7.wordpress.com/carta-de-opinion-octubre-2024/ Απόδοση (μέσω του deepl): Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
