ngnm

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

01 Δεκεμβρίου 2024

Christopher Hill*

Υπήρξε κάποτε ένας άνθρωπος στο Μεξικό, ο οποίος επεδίωκε να ρίξει όλες τις κυβερνήσεις και να ενώσει τους εργάτες και τους αγρότες του κόσμου -και του Μεξικού ειδικότερα- σε μια παγκόσμια αδελφότητα των ανθρώπων. Γεννημένος το 1828, ο Πλωτίνος Ροδοκανάτης (Plotino Rhodakanaty), μια μυστηριώδης φυσιογνωμία που ισχυριζόταν ότι ήταν εξόριστος ευγενής από την Ελλάδα, έχει τη διάκριση όχι μόνο να είναι ο πατέρας του σύγχρονου μεξικανικού σοσιαλισμού, αλλά και (παράξενο από τη σύγχρονη οπτική μας) ο ιδρυτής της εκκλησίας των Μορμόνων στο Μεξικό.

Ισχυριζόμενος ότι πολέμησε στην Ουγγρική Επανάσταση του 1848 και ότι συναναστράφηκε με τον Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν, ο Ροδοκανάτης μετανάστευσε στο Μεξικό το 1861 προκειμένου να συμμετάσχει στην ιδεολογική έξαρση που είχε σαρώσει τη χώρα μετά τον Μεταρρυθμιστικό Πόλεμο. (Ορισμένοι αμφισβήτησαν τους ισχυρισμούς του περί ευρωπαϊκής καταγωγής και επέμειναν ότι ήταν Μεξικανός που είχε επινοήσει μια περσόνα - αυτό αποτελεί ακόμη αντικείμενο συνεχιζόμενης συζήτησης).

Το επαναστατικό κίνημα στο Μεξικό είχε επί μακρόν μια τεταμένη σχέση με την Εκκλησία, η οποία ήταν μεγάλος γαιοκτήμονας και απολάμβανε μεγάλη πολιτική επιρροή στη χώρα - τόσο πριν όσο και μετά την εποχή του Ροδοκανάτη ο αντικληρικαλισμός και η εκκοσμίκευση θα αποτελούσαν βασικό μέρος των φιλελεύθερων και ριζοσπαστικών πολιτικών κινημάτων στο Μεξικό.

Το φιλελεύθερο κίνημα Juarista είχε υποσχεθεί αγροτική μεταρρύθμιση με την αναδιανομή της γης στους αγρότες και στις κοινότητες των ιθαγενών, αλλά αυτό ήταν ως επί το πλείστον ένα νεκρό γράμμα - όποια μεταρρύθμιση της γης επιτεύχθηκε εις βάρος της Εκκλησίας έθεσε τη γη κυρίως στα χέρια πλούσιων hacendados, οι οποίοι συχνά ήταν οι ίδιοι ευσεβείς εκκλησιαστικοί άνδρες και τώρα γίνονταν πλούσιοι καπιταλιστές εκμεταλλευόμενοι τη μισθωτή αγροτική εργασία για να παράγουν για την παγκόσμια αγορά.

Μεγάλο μέρος του πλούτου της Εκκλησίας δεν αφορούσε άμεση ιδιοκτησία που θα μπορούσε να κατασχεθεί από τη φιλελεύθερη κυβέρνηση, αλλά αντίθετα ήταν δεσμευμένο με τη μορφή δανείων και επενδύσεων στις ιδιωτικές επιχειρήσεις των μεγάλων γαιοκτημόνων - αντί να σπάσουν την εξουσία της Εκκλησίας, οι μεταρρυθμιστικοί νόμοι κατέληξαν να κάνουν τον πλούτο της να συνδέεται όλο και περισσότερο με την τύχη της γαιοκτησίας και την καπιταλιστική ανάπτυξη της χώρας.

Για τον Ροδοκανάτη η συμμαχία της Καθολικής Εκκλησίας με τους hacendados δεν ήταν λόγος να εγκαταλείψει τη δική του χριστιανική πίστη - γι' αυτόν το αληθινό μήνυμα του χριστιανισμού δεν ενσαρκωνόταν από την υπάρχουσα εκκλησιαστική ιεραρχία, αλλά βρισκόταν στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Όπως και ο Thomas Müntzer πριν από αυτόν, πίστευε ότι οι διδασκαλίες του Ιησού οδηγούσαν σε μια κοινωνία στην οποία όλα θα ήταν κοινά, δεν θα υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί και η κοινωνία θα διοικείτο με δημοκρατικές αρχές.

Η άποψη του Ροδοκανάτη για τον θεό απείχε πολύ από την παραδοσιακή -εναλλασσόταν μεταξύ πανθεϊστικών και μη προσωπικών θεϊστικών ερμηνειών- αλλά αυτό δεν τον χώριζε από μια βαθιά σύνδεση με αυτό το βιβλικό μήνυμα, και αυτό θα οδηγούσε τελικά στην εμπλοκή του με το κίνημα των Αγίων των Τελευταίων Ημερών (Latter Day Saints - LDS).

Η εκκλησία των Μορμόνων σήμερα διοικείται από εκατομμυριούχους και θεωρείται ευρέως ως προπύργιο του κοινωνικού και πολιτικού συντηρητισμού, αλλά ο χαρακτήρας της εκείνη την περίοδο...

Περισσότερα …