Αν η Γαλλία ήταν η πατρίδα της αναρχίας, η Ισπανία ήταν η "γη της επαγγελίας" της, ακόμη και στις ημέρες του Μπακούνιν είχε αναδειχθεί ως παράδειγμα προς μίμηση. Ο ελευθεριακός κολεκτιβισμός υπήρχε εκεί για δεκαετίες ακούραστης δραστηριότητας. Η Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας (CNT, ένα ανοιχτά αναρχικό συνδικάτο, που ιδρύθηκε την 1η Νοεμβρίου 1910 και είχε ως πρότυπο τη γαλλική ελευθεριακή CGT, είχε σχέδια για την ηγεμονία: το 1919 είχε δώσει σε όλους τους Ισπανούς εργάτες τρεις μήνες προθεσμία για να ενταχθούν σε αυτήν, με την απειλή να κηρυχθούν προδότες και να υποστούν τις συνέπειες. Έχοντας υποχωρήσει λίγο αργότερα από αυτή την αυταρχική στάση, είχε ωστόσο προσελκύσει όλο και μεγαλύτερες μάζες εργατών: μέχρι το 1936, ο αριθμός τους υπολογιζόταν σε περίπου δύο εκατομμύρια. Όσον αφορά την Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI), είχε δημιουργηθεί τον Ιούλιο του 1927, με πρωτοβουλία ομάδων τα μέλη των οποίων ζούσαν ως πρόσφυγες στη Γαλλία. Αναγκασμένη να κινηθεί υπόγεια μέχρι το 1931, λειτούργησε ως ειδική οργάνωση που παρακολουθούσε τη δογματική ορθοδοξία της CNT. Βασιζόμενη σε ομάδες συγγένειας από τη βάση, έμοιαζε περισσότερο με μια συνωμοτική οργάνωση κατά τα πρότυπα της Συμμαχίας του Μπακούνιν παρά με τη Γενική Ένωση Αναρχικών που υποστήριζε η Πλατφόρμα. Μόνο αργότερα και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των ετών 1937-1939 η διπλή ιδιότητα του μέλους της CNT-FAI έγινε ουσιαστικά υποχρεωτική για τους αγωνιστές. Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε το περιστατικό που συνέβη στον Pierre Besnard, τον Γάλλο αναρχοσυνδικαλιστή ηγέτη. Προσκεκλημένος σε ένα διεθνές αναρχικό συνέδριο στη Βαρκελώνη το 1937, βρέθηκε να τον ρωτούν αν ήταν πράγματι μέλος της Γαλλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAF) - που ιδρύθηκε το 1936 αλλά σε ανταγωνισμό με την Αναρχική Ένωση (UA) - πριν μπορέσει να λάβει μέρος στο συνέδριο χωρίς να δημιουργήσει "δυσκολίες με ορισμένους αναρχικούς συντρόφους".1 Αδυνατώντας και αρνούμενος να εκπληρώσει αυτόν τον όρο, αρνήθηκε να συμμετάσχει στο συνέδριο.
Αν το σχέδιο της Πλατφόρμας ενδιέφερε κάποιον, τότε αυτό ήταν το ισπανικό κίνημα: όλα τα ζητήματα που διατυπώθηκαν ή συζητήθηκαν γραπτώς στην Dyelo Truda βρίσκονταν στην καρδιά των προβληματισμών που απασχολούσαν τους Ισπανούς συντρόφους. Στα τέλη του 1927 ή στις αρχές του 1928, μια ισπανική μετάφραση της Πλατφόρμας εκδόθηκε σε μορφή φυλλαδίου από την ομάδα Prisma από το Beziers. Η μετάφραση αυτή βασίστηκε στο γαλλικό κείμενο, δηλαδή διατήρησε την ορολογία και τα σημεία που αμφισβητούσε η Dyelo Truda. Μάθαμε για το κείμενο αυτό από τον Frank Mintz που μας ανέφερε ότι μια άλλη μερική μετάφραση εμφανίστηκε, μαζί με δυσμενή σχόλια, στην La Protesta στο Μπουένος Άιρες. 2
Ο ίδιος προσθέτει ότι: “οι συγκεκριμένες περιστάσεις στο Ιβηρικό κίνημα καθιστούσαν τη συζήτηση πολύ δύσκολη, μάλλον ανύπαρκτη. Στην εξορία, μετά την εμπλοκή ορισμένων αναρχικών σε ένα πραξικόπημα μαζί με κάποιους Καταλανούς στα ισπανικά σύνορα το 1926, στη συνέχεια την κινητοποίηση για λογαριασμό των Sacco και Vanzetti και την εκστρατεία για την απελευθέρωση των Ascaso και Durruti, για να μην αναφέρουμε τις δραστηριότητες για λογαριασμό της ίδιας της Ισπανίας, δεν βρίσκει κανείς καμία ένδειξη για κάποιο διάλογο όσον αφορά την Πλατφόρμα. 3
Ωστόσο, κατόπιν αιτήματος πολλών περιφερειακών επιτροπών στην Ισπανία, είχε τεθεί στην ημερήσια διάταξη του ιδρυτικού συνεδρίου...
Πρόλογος
Ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός και η ιστορία του παραμένει άγνωστη σε πολλούς Αναρχικούς ειδικά στον ελλαδικό χώρο. Σε αυτό το ανέκδοτο κείμενο που του είχα ζητήσει για το εν λόγω θέμα αρκετά χρόνια πριν, ο Στίουαρτ Κρίστι (Stuart Christie) ανταποκρίθηκε στέλνοντάς μου το παρακάτω κείμενο το οποίο αρχικά σκόπευα να εκδοθεί σε ένα βιβλίο για τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό, αλλά τελικά δεν ευόδωσε.
Ο Σκωτσέζος Αναρχικός, εκδότης και συγγραφέας Στίουαρτ Κρίστι είναι για το Αναρχικό Κίνημα ένα κεφάλαιο από μόνος του. Στα νιάτα του καταδικάστηκε από το καθεστώς του Φράνκο διότι μετέφερε εκρηκτικά με...
Πρόλογος
Τον Αλφρέδο Μπονάννο, τον γνώρισα αρχικά από τα γραπτά του στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν βρέθηκα ως μαθητής στην Αναρχική Μπιενάλε της Βενετίας, μέσο ενός μικρού κειμένου που μου τράβηξε την προσοχή για τον εξεγερτικό αναρχισμό μεταφρασμένο στα αγγλικά. Η άγνοια της ιταλικής γλώσσας δεν με βοήθησε να συνεχίσω στο έργο του, ενώ η επαφή με τις ιδέες των Μάρεϊ Μπούκτσιν, Νόαμ Τσόμτσκι κ. ά., ο φρέσκος και σύγχρονος αέρας που εξέπεμπαν τότε στο θεωρητικό τους σκέλος, καθώς και η ευκολία του ότι ήταν στα Αγγλικά κατεύθυναν την σκέψη μου χωρίς όμως να ξεχάσω την κληρονομιά της...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018