Alexander Reid Ross

Αναρχική Παρέμβαση

27 Μαρτίου 2023

• αναρχικό κίνημα
• επαναστατικό κίνημα
• αντιφασισμός
• αναρχική-θεωρία

Alexander Reid Ross*

Κεφάλαιο 1: Η Αρχική Σύνθεση του Φασιστικού Ατομισμού

Ένας φιλικός αρχισυντάκτης πρόσφατα μου είπε μέσω email, «αν ο αντικαπιταλισμός και η ατομική ελευθερία ορίζονται ξεκάθαρα σε βιβλία ή άρθρα, δεν θα χρησιμοποιηθούν από αυτούς στη δεξιά». Αν αυτό ήταν αλήθεια, ο φασισμός απλά θα εξαφανίζονταν από το κόσμο. Ο φασισμός προέρχεται από ένα μείγμα αριστερών και δεξιών θέσεων, και κάποιοι στην αριστερά προωθούν πτυχές του κολεκτιβισμού, του συνδικαλισμού, της οικολογίας και του απολυταρχισμού που διασταυρώνονται με φασιστικές επιδιώξεις. Εν μέρει ως απάντηση στις τάσεις του αριστερού απολυταρχισμού, ένα ιδιαίτερο αντιφασιστικό κίνημα γεννήθηκε στη δεκαετία του 1970 για να οδηγήσει στη δημιουργία αυτού που έγινε «μετά-αριστερή» σκέψη. Ωστόσο σκεπτόμενοι πως ο αντικαπιταλισμός και η «ατομική ελευθερία» διατηρούν ιδεολογική καθαρότητα, ριζοσπάστες σαν και τον αγαπητό μου αρχισυντάκτη τείνουν να αγνοούν κρίσιμες συγκλίσεις με και επιρρέπειες προς την φασιστική ιδεολογία.

Η μετά-αριστερά προέρχεται κυρίως από μια τάση που ευνοούσε την ατομική ελευθερία, αυτόνομη από τη πολιτική ιδεολογία της αριστεράς και της δεξιάς, ενώ διατηρεί κάποια στοιχεία της αριστεράς. Αν και είναι ένα ευρύ φάσμα με πολλές αντικρουόμενες θέσεις, οι μετα-αριστεροί εντοπίζουν συχνά τις ρίζες τους στον ατομικιστή Max Stirner, του οποίου η πίστη στην ανωτερότητα του Ευρωπαίου ατόμου πάνω και απέναντι από έθνος, τάξη και δόγμα επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το φιλόσοφο G.W.F. Hegel. Μετά το θάνατό του το 1856, η διάδοση το κολεκτιβισμού και του νεοκαντιανισμού έσπρωξε στο παρασκήνιο την ατομιστική του φιλοσοφία μέχρι που ο Friedrich Nietzsche τον έφερε ξανά στο προσκήνιο κατά το τελευταίο κομμάτι του 19ου αιώνα. Επηρεασμένος από το Stirner, ο Nietzsche μίλησε για την υπέρβαση του σοσιαλισμού και του «μοντέρνου κόσμου» από τον εικονοκλάστη, αριστοκράτη φιλόσοφο γνωστό ως «Υπεράνθρωπο» ή «übermensch».

Στη διάρκεια των τελών του 19ου αιώνα, οι στιρνεριστές συγχώνευσαν τον «Υπεράνθρωπο» με την υποτιθέμενη ευθύνη των γυναικών να γεννήσουν μια ανώτερη ευρωπαϊκή φυλή – ένα «Νέο Άνθρωπο» για να δημιουργήσει και για να δημιουργηθεί από μια «Νέα Εποχή». Ομοίως, δεξιοί αριστοκράτες που απεχθάνονταν τις ιδέες της ελευθερίας και της ισότητας στράφηκαν στο Nietzsche και το Stirner για να στηρίξουν την αντίληψη του ελιτισμού και του μίσους τους για την φιλολαϊκή αριστερά και το μαζικό πολιτισμό. Κάποιοι αναρχικοί και ατομικιστές επηρεασμένοι από το Stirner και το Nietzsche στράφηκαν σε δεξιές προσωπικότητες όπως ο Ρώσος συγγραφέας Fyodor Dostoevsky, που ανέπτυξε την ιδέα μιας «συντηρητικής επανάστασης» που θα ανέτρεπε τις πνευματικές κρίσεις του σύγχρονου κόσμου και την εποχή των μαζών. Με τα λόγια του αναρχικού, Victor Serge, «ο Dostoevsky: το καλύτερο και το χειρότερο, αδιαχώριστα. Ψάχνει αλήθεια για την αλήθεια και φοβάται να τη βρει· συχνά τη βρίσκει εν τέλει και μετά τρομοκρατείται... ένας δύστυχος σπουδαίος άνθρωπος…».

Ο «σπουδαίος άνθρωπος» ή ο «Νέος Άνθρωπος» της ιστορίας δεν ήταν ούτε αριστερός ούτε δεξιός· μοχθούσε για την καταστροφή του μοντέρνου κόσμου και να τον αντικαταστήσει με τη δική του συνεχώς βελτιούμενη εικόνα – αλλά ποια μορφή θα έπαιρνε αυτή η εικόνα; Στην Ιταλία, οι αντιδραστικοί σχετίστηκαν με το φουτουριστικό κίνημα και διάφορες ρομαντικές εθνικιστικές τάσεις εξέφρασαν συγγένεια με το ατομιστικό ρεύμα που ταυτίζονταν με το...

Περισσότερα …