Δεν μπορούσαμε φυσικά να πιστέψουμε την αναφορά ότι ο Κροπότκιν, ο παλιός μας σύντροφος και δάσκαλος, πήρε θέση στον πόλεμο. Ήταν αρκετά τραγικό να βλέπουμε τους Σοσιαλιστές και άλλους ριζοσπάστες της Ευρώπης να παρασύρονται από τη δολοφονική έκρηξη που μετατρέπει την Ευρώπη σε ένα ανθρώπινο σφαγείο. Αλλά η στάση των σοσιαλδημοκρατών θα μπορούσε τουλάχιστον να εξηγηθεί σε κάποιο βαθμό: παρέμειναν καλοί πατριώτες και πιστοί στο κράτος και την εξουσία, με όλες τις προκαταλήψεις και τη στενή στάση της αστικής ηθικής και του εθνικισμού.
Αλλά ο Κροπότκιν -ο σαφής αναρχικός στοχαστής, ο ασυμβίβαστος επαναστάτης και αντικυβερνητικός- πήρε θέση στην ευρωπαϊκή σφαγή και έδωσε βοήθεια και ενθάρρυνση στην τάδε ή την δείνα κυβέρνηση; Αδύνατον! Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε - μέχρι που διαβάσαμε τη δήλωση του ίδιου του Κροπότκιν στο εβραϊκό αναρχικό εβδομαδιαίο περιοδικό - το Fraye Arbeter Shtime - και την επιστολή που αναδημοσιεύεται παραπάνω.
Είναι ένα πολύ οδυνηρό σοκ για μας να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμη και ο Κροπότκιν, ο καθαρός στοχαστής, έχει πέσει σε αυτή την περίπτωση θύμα της πολεμικής ψυχολογίας που κυριαρχεί τώρα στην Ευρώπη. Τα επιχειρήματά του είναι αδύναμα και επιφανειακά.
Στην επιστολή του προς τον Γκούσταβ Στέφεν έχει εμπλακεί τόσο πολύ στις τεχνητότητες της "υψηλής πολιτικής" που έχασε από τα μάτια του το πιο στοιχειώδες γεγονός της κατάστασης, δηλαδή ότι ο πόλεμος στην Ευρώπη δεν είναι ένας πόλεμος εθνών, αλλά ένας πόλεμος καπιταλιστικών κυβερνήσεων για την εξουσία και τις αγορές.
Ο Κροπότκιν επιχειρηματολογεί σαν ο γερμανικός λαός να βρίσκεται σε πόλεμο με τον γαλλικό, τον ρωσικό ή τον αγγλικό λαό, ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνο οι κυρίαρχες και καπιταλιστικές κλίκες αυτών των χωρών που ευθύνονται για τον πόλεμο και είναι οι μόνες που έχουν να κερδίσουν από το αποτέλεσμά του.
Σε όλη του τη ζωή ο Κροπότκιν μας δίδασκε ότι "ο λόγος του σύγχρονου πολέμου είναι πάντα ο ανταγωνισμός για τις αγορές και το δικαίωμα εκμετάλλευσης των εθνών που βρίσκονται πίσω στη βιομηχανία." Ενδιαφέρεται το προλεταριάτο της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Ρωσίας για νέες αγορές, για την εκμετάλλευση των εθνών που βρίσκονται πίσω στη βιομηχανία; Έχουν κάτι να κερδίσουν από αυτόν ή από οποιονδήποτε άλλο καπιταλιστικό πόλεμο;
Στην επιστολή προς τον καθηγητή Steffen, ο Κροπότκιν παραδόξως δεν αναφέρει τις εργατικές τάξεις των αντιμαχόμενων δυνάμεων. Μιλάει πολύ για τις στρατιωτικές φιλοδοξίες της Πρωσίας, για την απειλή της γερμανικής εισβολής και για παρόμοια κυβερνητικά παιχνίδια. Αλλά πού εμπλέκονται οι εργάτες σε όλα αυτά;
Εμπλέκονται τα οικονομικά συμφέροντα των εργατικών τάξεων της Ευρώπης σε αυτόν τον πόλεμο, πρόκειται να επωφεληθούν με οποιονδήποτε τρόπο από το όποιο αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει, και προωθείται η διεθνής αλληλεγγύη στέλνοντας Ρώσους και Γάλλους εργάτες να σφάξουν τους αδελφούς τους εργάτες με γερμανική στολή;
Δεν μας δίδασκε πάντα ο Κροπότκιν ότι η αλληλεγγύη της εργασίας σε όλο τον κόσμο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε αληθινής προόδου και ότι η εργασία δεν έχει κανένα συμφέρον από τις διαμάχες των κυβερνητικών ή βιομηχανικών αφεντικών της;
Ο Κροπότκιν επιμένει στην απειλή του πρωσικού μιλιταρισμού και στην ανάγκη καταστροφής του. Μπορεί όμως ο πρωσικός μιλιταρισμός να καταστραφεί από τον μιλιταρισμό των...
Για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου επιλέχθηκαν και μεταφράστηκαν τρία άρθρα* του Μεξικανού αναρχικού Ricardo Flores Magon, τα οποία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στην αναρχική εφημερίδα “Regeneración”.
Ένα αριστοκρατικό φράκο και μια μπλούζα -ενός κάποιου πληβείου-, ο κυβερνήτης, ο καπιταλιστής και ο ιερέας μπροστά σε μια εξέγερση χωρικών, ένα τουφέκι στα χέρια δυο αντιμαχόμενων πλευρών. Οι πρωταγωνιστές, εκ πρώτης όψεως, των ιστοριών που ακολουθούν, αποτελούν τα απαραίτητα στοιχεία για να οδηγηθούμε στο τέλος του μονοπατιού, στην Κοινωνική Επανάσταση.
Δυο κόσμοι σε σύγκρουση… τα ρούχα των πλούσιων και των φτωχών, οι πυλώνες της εξουσίας και οι εξεγερμένοι προλετάριοι, το τουφέκι που...
Το 2022 μας δείχνει την επαρχία της Santa Fe ως ένα ακόμα παράδειγμα του πώς λειτουργεί και διατηρείται το καπιταλιστικό σύστημα, με έντονες αντιθέσεις και ανισότητες. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είναι μια πλούσια επαρχία της Αργεντινής με αναπτυσσόμενη οικονομία, ενώ βιώνουμε μια από τις χειρότερες κρίσεις του τελευταίου χρόνου. Σύμφωνα με τα λόγια του κυβερνήτη Perotti, η Santa Fe είναι μια ισορροπημένη επαρχία με πλεόνασμα και με προϋπολογισμό για το 2023 που έχει ήδη εγκριθεί από το νομοθετικό σώμα που σχεδιάζει για το επόμενο έτος με στόχο επίσης πλεόνασμα 2,120 εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018