Ανακοίνωση της αναρχικής κομμουνιστικής ομοσπονδίας Die Plattform στη Γερμανία για την άνοδο της ακροδεξιάς και τον αντιφασιστικό αγώνα
Στις 10 Ιανουαρίου, το ερευνητικό δίκτυο "Correctiv" δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ σχετικά με μια ιδιωτική συνάντηση στελεχών, πολιτικών του AfD (σ.τ.μ.: Εναλλαγή για τη Γερμανία, το ακροδεξιό κόμμα), συντηρητικών και επιχειρηματιών τον Νοέμβριο του 2023.
Το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης μπορεί να μην αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς που ασχολούνται εδώ και καιρό με τη Νέα Δεξιά, την ιδεολογία της και τα σχέδιά της για την κατάληψη της εξουσίας. Αυτό που ήταν ιδιαίτερα καινούργιο ήταν το πόσο συγκεκριμένα οι φασίστες ιδεολόγοι συζητούν ήδη τη ρατσιστική απέλαση εκατομμυρίων μεταναστών και πόσο φυσικά συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση υψηλά στελέχη του AfD και των ακροδεξιών παρυφών του CDU (σ.τ.μ.: Χριστιανοδημοκρατική Ένωση). Η ανταπόκριση του πολιτικού κόσμου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης ήταν και είναι τεράστια. Πολιτικοί από τόσο ετερόκλητα κόμματα όσο το CDU και το FDP (σ.τ.μ.: Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα), προειδοποιούν για τον δεξιό κίνδυνο, καταγγέλλουν το AfD και επιδίδονται σε φράσεις περί υπεράσπισης της δημοκρατίας. Οι εφημερίδες, οι εκπομπές τοκ σόου και podcasts είναι γεμάτες από αναφορές για τα σχέδια της δεξιάς και εκκλήσεις για ενεργό δράση από τους πολιτικούς και τη λεγόμενη κοινωνία των πολιτών.
Και αυτό στην πραγματικότητα κινητοποιεί τους ανθρώπους στους δρόμους. Μεγάλες διαδηλώσεις λαμβάνουν χώρα σε όλες τις μεγάλες γερμανικές πόλεις αυτές τις ημέρες. Οι αριθμοί φαίνεται να αυξάνονται σε κάθε νέα διαδήλωση. Στις περισσότερες πόλεις οι διαμαρτυρίες οργανώνονται από εξαιρετικά ευρείες συμμαχίες, στις οποίες συμμετέχει μια ευρεία γκάμα από τμήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς, ΜΚΟ και συνδικάτα του DGB (σ.τ.μ.: Γερμανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων), μέχρι τα κόμματα των πολιτών και τις οργανώσεις νεολαίας τους. Οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων, είτε λέγονται Olaf Scholz (ο καγκελάριος της Γερμανίας) είτε Nancy Faeser (υπουργός Εσωτερικών), επικροτούν αμέσως τις δημοκρατικές διαμαρτυρίες κατά της Δεξιάς.
Οι διαμαρτυρίες δίνουν την ευκαιρία σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να μεταφέρουν στους δρόμους την οργή και την απόρριψη της ανόδου του AfD, η οποία συνεχίζεται εδώ και χρόνια, και της συνολικής μετατόπισης προς τα δεξιά. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άλλοι που δεν θα δεχτούν σιωπηλά τον αναδυόμενο νέο φασισμό. Που δεν αποδέχονται ότι στα πίσω δωμάτια εξυφαίνονται σχέδια για τη βίαιη έξωση των ίδιων ή των συντρόφων τους, των φίλων, των συναδέλφων και των γειτόνων τους. Το μήνυμα που στέλνουν αυτές οι διαδηλώσεις προς τη Δεξιά, αλλά και προς τμήματα της κοινωνίας που είναι ακόμα αναποφάσιστα ή βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο είναι σημαντικό και γι' αυτό είναι σωστό και καλό να βγούμε μαζί στους δρόμους!
Αλλά δεν πρέπει επίσης να εξαπατούμε τους εαυτούς μας: οι διαδηλώσεις είναι σύμβολα αντίστασης. Από μόνες τους δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοδο της Δεξιάς. Πόσες φορές έχουμε δει ότι μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις της Δεξιάς, επιθέσεις σε σπίτια ασύλου και κυνήγι μεταναστών, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε σύντομο χρονικό διάστημα; Και πόσο γρήγορα οι διαμαρτυρίες και μαζί τους η οργή υποχώρησαν; Ωστόσο, η ακροδεξιά παρέμεινε απτόητη, τα δημοσκοπικά ποσοστά του AfD συνέχισαν να αυξάνονται.
Αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε...
*Το παρακάτω άρθρο πρωτοεμφανίστηκε στο “The Anvil” Vol 13 No 1, που κυκλοφόρησε στις 25 Ιανουαρίου 2024.
Η 26η Ιανουαρίου 2024 σηματοδοτεί την πρώτη Ημέρα Εισβολής (Invasion Day) μετά το Δημοψήφισμα "Φωνή στη Βουλή“ (Voice to Parliament”.
Η Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα Μελβούρνης διακήρυξε ότι η προτεινόμενη Φωνή ήταν "ένα κομμάτι κενό συμβολισμού που δεν θα έκανε τίποτα για να προωθήσει τους αγώνες των Αβοριγίνων για αυτοδιάθεση". Παρ’ όλα αυτά, αναγνωρίσαμε επίσης ότι η εκστρατεία του “Όχι” είχε αιχμαλωτιστεί από τις δυνάμεις της λευκής ακροδεξιάς αντίδρασης και επομένως δεν είχαμε κανένα λόγο να ευχηθούμε ή να γιορτάσουμε τη νίκη...
Το Πανεπιστήμιο ως πυλώνας της Δημόσιας Εκπαίδευσης αποτελεί το μήλον της έριδος ανάμεσα στους απανταχού εραστές της ανάθεσης (βλέπε εξουσία) είτε σύμφωνα με το δεξιό, νεοφιλελεύθερο μοντέλο που το εκχωρεί στην αγορά είτε με το «κοινωνικοποιημένο» αριστερό που το εκχωρεί στην εργατική τάξη. Και τα δύο όμως είναι όψεις του κρατισμού! Η βασική διαφορά τους είναι ποιος θα ελέγχει τα πράγματα: η αγορά ή η κομματική πρωτοπορία. Άλλωστε, η επαναστατική αριστερά θεωρεί ότι απλά το καπιταλιστικό κράτος φταίει για όλα, ενώ σύμφωνα με το αφήγημά τους σε ένα εργατικό κράτος απλά τα προβλήματα δεν θα υπήρχαν. Η ιστορία...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018