ngnm

Αναρχική Παρέμβαση

29 Ιανουαρίου 2024

 

 

*Το παρακάτω άρθρο πρωτοεμφανίστηκε στο “The Anvil” Vol 13 No 1, που κυκλοφόρησε στις 25 Ιανουαρίου 2024.

Η 26η Ιανουαρίου 2024 σηματοδοτεί την πρώτη Ημέρα Εισβολής (Invasion Day) μετά το Δημοψήφισμα "Φωνή στη Βουλή“ (Voice to Parliament”.

Η Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα Μελβούρνης διακήρυξε ότι η προτεινόμενη Φωνή ήταν "ένα κομμάτι κενό συμβολισμού που δεν θα έκανε τίποτα για να προωθήσει τους αγώνες των Αβοριγίνων για αυτοδιάθεση". Παρ’ όλα αυτά, αναγνωρίσαμε επίσης ότι η εκστρατεία του “Όχι” είχε αιχμαλωτιστεί από τις δυνάμεις της λευκής ακροδεξιάς αντίδρασης και επομένως δεν είχαμε κανένα λόγο να ευχηθούμε ή να γιορτάσουμε τη νίκη του. Υποστηρίξαμε ότι μια νίκη της εκστρατείας του “Ναι” "θα ήταν το λιγότερο χειρότερο αποτέλεσμα" που θα μπορούσε να αναμένεται.

Στη διακήρυξή μας επαναλάβαμε τη γλώσσα του Blak Sovereign Movement (Κινημα της Μαύρης Κυριαρχίας) για να εκφράσουμε τη συμπάθειά μας με τη ριζοσπαστική κριτική των ορίων της Φωνής και να επαναβεβαιώσουμε την υποστήριξή μας στην αυτοδιάθεση των ιθαγενών. Ξεκαθαρίσαμε, ωστόσο, ότι η πραγματική αυτοδιάθεση -η ικανότητα των ιθαγενών να ελέγχουν άμεσα τις τις υποθέσεις τους, σε όλους τους τομείς της ζωής- θα μπορούσε να έρθει μόνο μέσα από μια κοινωνική επανάσταση ενάντια στο Κράτος και τον καπιταλισμό. Αυτή η διευκρίνιση είναι σημαντική, διότι θεωρούμε ότι η έννοια της κυριαρχίας είναι ασαφής και χρησιμοποιείται για να μεταφέρει αντικρουόμενες έννοιες - μερικές από τις οποίες δεν συνάδουν με τις αρχές μας.

Οι αυτόχθονες και εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες συχνά σκέφτονται την ελευθερία ως κάτι που θα κερδηθεί μέσω κάποιας συνταγματικής μεταρρύθμισης ή της ανακήρυξης ενός νέου ανεξάρτητου κράτους. Αλλά αν το Κράτος και ο καπιταλισμός παραμείνουν στη θέση τους, ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που θα ανατρέψει την αποικιοκρατία θα αφήσει στη θέση της την κυριαρχία και την εκμετάλλευση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που τώρα κυβερνούν μέσω μιας ιθαγενούς άρχουσας τάξης. Η αποαποικιοποίηση στην Ασία, στην Αφρική και στη Νότια Αμερική έχει επανειλημμένα δείξει ότι αυτό συμβαίνει. Η άμεση ρατσιστική κυριαρχία των ξένων ιμπεριαλιστών τερματίζεται, αλλά οι εργάτες και οι αγρότες αυτών των χωρών συνεχίζουν να ζουν εξαθλιωμένες και ανελεύθερες ζωές. Τα άκρως καταπιεστικά καθεστώτα των ντόπιων καπιταλιστών συνεχίζουν να επιτρέπουν τη λεηλασία της χώρας τους από τον ιμπεριαλισμό και να επωφελούνται αδρά από τη διαδικασία.

Όλοι μας συνεχίζουμε να παρακολουθούμε με τρόμο την γενοκτονική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Στους δρόμους όλοι ζητάμε μια Ελεύθερη Παλαιστίνη - αλλά για τους περισσότερους, αυτό το αίτημα για απελευθέρωση συνδέεται με το ζήτημα της κρατικής υπόστασης.

Ως αναρχικοί κομμουνιστές, λέμε ότι η ελευθερία σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από τη ζωή κάτω από καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Υποστηρίζοντας τους αγώνες ενάντια στο απαρτχάιντ, την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, υποστηρίζουμε ότι η εργατική τάξη πρέπει να αναλάβει τα ηνία, με τις δικές της μεθόδους αγώνα. Η εθνική καταπίεση μπορεί να εξαλειφθεί μόνο με την ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Αναρχικοί και κυριαρχία

Ιστορικά, η κυριαρχία έχει συνήθως επικαλεστεί με την έννοια της "κρατικής κυριαρχίας" - την ιδέα ότι μια κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ελέγχει το έδαφος και τους πληθυσμούς εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της. Ως αντίπαλοι της κυβέρνησης, της ατομικής ιδιοκτησίας...

Περισσότερα …