ngnm

Αναρχική Παρέμβαση

20 Μάι 2024

Αναλυτική απάντηση στις θέσεις του κειμένου “Διεθνής Σοσιαλισμός”

Lucien van der Walt

To παρακάτω κείμενο παρουσιάζεται χωρίς τις υποσημειώσεις για την ευκολία ανάγνωσης, μιας και το κείμενο είναι αρκετά εκτενές. Οι υποσημειώσεις θα παρουσιαστούν σε μελλοντική έντυπη έκδοση του κειμένου. Στo συγκεκριμένο κείμενο ο Lucien var der Walt εξετάζει περαιτέρω τα ζητήματα που είχε αρχικά αναλύσει στο κείμενο του “Αντιεξουσία, Συμμετοχική Δημοκρατία, Επαναστατική άμυνα: Συζητώντας περί μαύρης φλόγας, επαναστατικού αναρχισμού και ιστορικού μαρξισμού”, το οποίο είχε εκδοθεί στο περιοδικό International Socialism: A quarterly journal of socialist theory, No. 130, pp. 193-207 και μπορεί να βρεθεί στα αγγλικά στο http://www.isj.org.uk/index.php4?id=729&issue=130 Η αρχική αγγλική έκδοση αυτού του κειμένου μπορεί να βρεθεί στο https://lucienvanderwalt.com/2011/07/04/journal-anarchism-black-flame-marxism-and-the-ist-debating-power-revolution-and-bolshevism/

Μετάφραση: kostav

H σημαντική αύξηση της παρουσίας των αναρχικών και των συνδικαλιστών στα σωματεία, στο ευρύτερο αντικαπιταλιστικό περιβάλλον και στις βιομηχανικά αναπτυσσόμενες χώρες, έχει τραβήξει την προσοχή του μαρξιστικού τύπου. Το περιοδικό International Socialism έχει δημοσιεύσει αρκετά ενδιαφέροντα άρθρα πάνω στο θέμα, όπως το “Μαρξισμός και Αναρχισμός” (τεύχος 125) του Paul Blackledge, το “Μια άλλη πλευρά του αναρχισμού” (τεύχος 127) του Ian Birchall, καθώς και την κριτική του Leo Zeilig πάνω στο βιβλίο που γράφτηκε από τον Michael Schmidt και εμένα, “Μαύρη Φλόγα: οι επαναστατικές ταξικές πολιτικές του αναρχισμού και του συνδικαλισμού” (επίσης στο τεύχος 127). Στην μαύρη φλόγα εκτός από το πλούσιο ιστορικό υλικό και τον ιστοριογραφικό διάλογο, παρέχουμε πιθανόν και την πιο συστηματική επισκόπηση έως σήμερα του εσωτερικού διαλόγου σχετικά με την αναρχική και συνδικαλιστική παράδοση, καθώς και τις διάφορες θέσεις και απόψεις σε ένα μεγάλο φάσμα ερωτήσεων, συμπεριλαμβανομένου του συνδικαλισμού, του αντιϊμπεριαλισμού και της εθνικής απελευθέρωσης, του φύλου και της φυλής, του μπολσεβικισμού και της σοβιετικής ένωσης, της μετεπαναστατικής οικονομίας και της κοινωνικής ανοικοδόμησης, και τον ρόλο των αναρχικών πολιτικών οργανώσεων.

Το κείμενο του Paul σχετικά με τις διαφωνίες και ενστάσεις των μαρξιστών σχετικά με τον αναρχισμό διέπεται από ένα συντροφικό ύφος. Παρατηρεί επίσης σωστά, πως πολύ συχνά οι παραδόσεις μας συμμετέχουν σε ένα “διαστρεβλωτικό αντιδιάλογο” αντί ενός εποικοδομητικού διαλόγου. Ο Ιan τονίζει πως στην πράξη οι “διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του αναρχισμού και του μαρξισμού είναι συχνά θολές”. Ο Leo επευφημεί την μαύρη φλόγα ως “μια συναρπαστική περιγραφή της συχνά ασαφούς ιστορίας των αναρχικών, των οργανώσεών τους και της ιστορίας”. Υπό αυτό το πλαίσιο θεωρώ τα σχόλια του Paul και του Ian πραγματικά ανοικτά.

Αυτή η καλή πρόθεση από μέρους τους είναι αξιέπαινη και θα προσπαθήσω στην απάντησή μου να κρατήσω ένα αντίστοιχο ύφος. Έχουν προκύψει πολλές παρανοήσεις μεταξύ των δυο παραδόσεων, αλλά υπάρχουν και πραγματικές διαφορές στις οπτικές γωνίες μας και στην ανάλυσή μας, η εμπλεκόμενη ιστορία μας έχει τόσο τις καλές και τις κακές πλευρές της. Έτσι απαιτείται ένας συντροφικός αλλά και ειλικρινής διάλογος πάνω στις αρχές και τις στρατηγικές, που απαιτούνται για να εισέρθει ο σύγχρονος κόσμος σε μια ριζοσπαστική δημοκρατική, μετακαπιταλιστική εποχή. Επίσης, απαιτείται και ένας διάλογος πάνω στις ιστορικές εμπειρίες, δεδομένου ότι αυτές αποτελούν βασικό σημείο αναφοράς για τον τωρινό αγώνα. Επιπλέον συμφωνώ με τον Leo πως πρέπει να μιλάμε με ακρίβεια, δεδομένου ότι ούτε ο αναρχισμός ούτε ο μαρξισμός...

Περισσότερα …