Αργύρης Αργυριάδης
Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο στάθηκε η «εκούσια» είσοδος της αστυνομίας με την επιστημονική αρωγή του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά και τον νέο νόμο για την ακούσια νοσηλεία.
Ο Μαστροτζιοβάνι ήταν ένας γνωστός σε όλους δάσκαλος Μαθηματικών και ιδεολόγος Αναρχικός, αγαπητός στους μαθητές του, αλλά και στους γονείς τους. Πολυπράγμων και εραστής της γνώσης, ο κόσμος τον θυμάται να διαβάζει λεξικά, διότι όπως έλεγε εμφατικά είναι υπέροχο να μαθαίνει κανείς καινούργιες λέξεις.
Δεν ήταν όμως ένας ακίνδυνος θεωρητικός, αλλά ένας μαχητικός αντιφασίστας που την δεκαετία του 1970 ήταν πάντα μπροστά στον αγώνα ενάντια στην παλινόρθωση του Φασισμού στην Ιταλία. Είναι μια περίοδος που οι φασίστες τρομοκρατούν αγωνιστές με επιθέσεις που κάνουν υπό την κάλυψη της αστυνομίας στους δημόσιους χώρους. Έτσι στις 7 Ιουλίου 1972 στο Σαλέρνο ο Μαστροτζιοβάνι καθώς περπατούσε μαζί με τον Αναρχικό ποιητή Τζιοβάνι Μαρίνι, δέχονται ξαφνικά μια τέτοια επίθεση. Ο Μαστροτζιοβάνι τραυματίζεται στον μηρό, ενώ ο Μαρίνι στην προσπάθεια του να βοηθήσει τον σύντροφο του αμύνεται και αρπάζοντας το μαχαίρι τραυματίζει θανάσιμα και τελικά σκοτώνει τον γραμματέα της FUAN (νεολαία του δεξιού πολιτικού σχηματισμού ΜSI) Κάρλο Φαλβέλλα.
Όπως ήταν αναμενόμενο καταδίκασε τα θύματα της επίθεσης και όχι τους θύτες. Ο Μαστροτζιοβάνι μετά από ένα αρκετά ψυχοφθόρο αγώνα καταφέρνει να αποφυλακισθεί, αλλά είχε αρχίσει να κλονίζεται η ψυχική του υγεία. Το 1999 συλλαμβάνεται εκ νέου και βασανίζεται από την αστυνομία. Οι καταγγελίες του δεν λαμβάνονται υπόψιν για μια ακόμα φορά από την δικαιοσύνη. Το 2002 διαγιγνώσκετε με κατάθλιψη και νοσηλεύετε για πρώτη φορά για να επακολουθήσει το 2005 ακόμα μια.
Η δεύτερη νοσηλεία του γίνεται με πραγματικό κινηματογραφικό τρόπο με προτροπή του Δημάρχου ο οποίος και διατάζει την ακούσια νοσηλεία του υπό το πρόσχημα της επικίνδυνης οδήγησης μέσα στην πόλη, ενώ ο Φρανσέσκο προσπαθούσε να διαφύγει από τους διώκτες του που κατά την άποψη του προσπαθούσαν να τον δολοφονήσουν. Η διάτρητη αυτή κατηγορία έφερε και την μαρτυρία αστυνομικών με μάτια που είχαν υπέρυθρες ακτίνες και τον είδαν να οδηγά μέσα στο σκοτάδι με «κενό βλέμμα».
Κατά την καταδίωξη του δε αναγκάσθηκε να πέσει με το αυτοκίνητο στην θάλασσα καθώς είχε εξαπολυθεί εναντίον του ένα γενικευμένο ανθρωποκυνηγητό με την συμμετοχή εκτός της αστυνομίας του Λιμενικού και της πυροσβεστικής. Πριν την πτώση του αυτοκινήτου στην θάλασσα του είχαν ξεφουσκώσει τα λάστιχα ενώ καλούσαν τους λουόμενους να απομακρυνθούν από αυτόν τον «επικίνδυνο» για την δημόσια ασφάλεια άτομο. Το καθεστώς εξαίρεσης είχε ήδη στηθεί και εκτελεσθεί άψογα από τις αρχές. Σύμφωνα μέχρι την σύλληψη του οι αρχές ισχυρίσθηκαν ότι αντιστάθηκε και τραγουδούσε το γνωστό Ιταλικό Αναρχικό τραγούδι “Addio Lugano Bella” για το οποίο όσοι επιθυμούν μπορούν να διαβάσουν αναλυτικά το αντίστοιχο κείμενο του Μ. Τζάνογλου στο merlins music box: https://merlins.gr/blog/1406-pietro-gori
Και εδώ αρχίζει η αφήγηση που γεννά περισσότερα ερωτηματικά για την επικινδυνότητα του παρά ξεδιαλύνει την μεθόδευση για την ακούσια νοσηλεία του. Και αυτό διότι μετά την πτώση του αμαξιού στην θάλασσα και την σύλληψη του, η αστυνομία άφησε τον Φρανσέσκο να κάνει ντουζ για να ξεπλύνει το αλάτι σε κοντινό κάμπιγκ, να πιει καφέ και αρκετά αργότερα να...
Στις 23 Μάη 1901, γεννήθηκε στην Tortosa της Καταλονίας ο αναρχικός Josep Fontcuberta Nivera. Στο Caldes de Montbui της Βαρκελώνης, βρίσκει δουλειά ως κτίστης και εντάσσεται στην Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI).
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, γνωστός ως Pep Tortosa, πολεμά ως εθελοντής στο μέτωπο του Έβρου. Στο τέλος του πολέμου καταδόθηκε από έναν διαβόητο άνδρα, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και εκτελείται στις 18 Μαΐου 1939 στο Camp de la Bota της Βαρκελώνης.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...
Στις 21 Μάη 1869 γεννήθηκε στο Σικάγο ο αναρχικός Hutchins Harry Hapgood. Ως συγγραφέας επηρεάστηκε από τον Μαξ Στίρνερ και τον Φρίντριχ Νίτσε.
Ανήκε σε μια ομάδα δημοσιογράφων που πάντα κατήγγελνε δημόσια την πολιτική διαφθορά και την εργασιακή εκμετάλλευση. Συγγραφέας πολλών βιβλίων, με το πιο σημαντικό του έργο να είναι η αυτοβιογραφία του με τίτλο “A Victorian in the Modern World”.
Πέθανε στις 19 Νοέμβρη 1944 στο Provincetown της Μασαχουσέτης.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018