Συζήτηση του αναρχικού ιστορικού Λατσεζάρ Κράστεφ με διοργανωτές και συμμετέχοντες του Διεθνούς Συνεδρίου για το 1821, που έλαβε χώρα στην Αθήνα τον 9-12 Δεκέμβρη του 2021. Απομαγνητοφώνηση: ελευθεριακός ιστότοπος Αυτολεξεί
Πιάνοντας το νήμα από εκεί που το αφήσαμε με την εισήγησή σου στο συνέδριο, θα θέλαμε να μας μιλήσεις παραπάνω για αυτή τη «χαμένη ευκαιρία για μια βαλκανική επανάσταση», όπως μας ανέφερες. Γνωρίζουμε λοιπόν πως έγινε η σύγκρουση Υψηλάντη-Βλαδιμηρέσκου και λίγα χρόνια πριν πρόλαβε και έσφαξε τον Καραγιώργεβιτς ο αντίπαλος του, ο Ομπρένοβιτς. Δεν ξέραμε όμως ότι υπήρχε δυνατότητα επαναστατική στη Βουλγαρία την οποία την κλώτσησαν τελικά…
Με σοκάρει που αυτό δεν είναι καθόλου γνωστό στο ελληνικό κοινό. Υπάρχουν αυτά στην ιστοριογραφία· στη Βουλγαρία ειδικά η γνώση μας αυτή έρχεται από Έλληνες ιστορικούς όπως ο Ιωάννης Φιλήμων. Αυτός όταν ήταν νέος συμμετείχε στη Φιλική Εταιρεία και έλαβε μέρος στα εν λόγω γεγονότα. Όσα γνώριζε τα έχει καταγράψει στο έργο του Δοκίμιον ιστορικόν περί της Eλληνικής Eπαναστάσεως[1] το οποίο είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα του 19ου αιώνα. Θέλω να πω πως αυτά τα γεγονότα δεν υπάρχουν σε κάποια μυστική βιβλιογραφία η οποία δεν είναι προσβάσιμη. Υπάρχουν, βεβαίως, και Έλληνες ιστοριογράφοι που συμφωνούν με αυτή την προσέγγιση και με αντικειμενικό τρόπο περιγράφουν την τότε κατάσταση.
Υπήρχαν, λοιπόν, λάθη της Φιλικής Εταιρείας που απέτρεψαν την προοπτική της πανβαλκανικής εξέγερσης;
Τα λάθη της Φιλικής Εταιρείας μπορούμε να τα ονομάσουμε και λάθη της ανθρώπινης ιστορίας και αυτό το βλέπουμε καθώς προκύπτουν από τη συμπλοκή συγκεκριμένων προσωπικοτήτων. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την εξύψωση του Υψηλάντη στη θέση του απόλυτου αρχηγού και δικτάτορα αυτής της μυστικής οργάνωσης. Οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας προήλθαν από εμπορικές οικογένειες του ελληνικού κομματιού της κοινωνίας και επομένως είχαν μεγαλώσει με τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης· θα αναμέναμε έως έναν βαθμό και κάποιου είδους δημοκρατικότητα στον χαρακτήρα της οργάνωσης. Σε αντίθεση με αυτό, ο Υψηλάντης προέρχεται από μία βαριά παλιά αριστοκρατική οικογένεια, από μία αρχοντική κατάσταση, φεουδαρχική κατά κάποιο τρόπο. Ο ίδιος έχει μάθει να δίνει εντολές και να παίρνει τις αποφάσεις. Το λάθος που βρίσκω στη Φιλική Εταιρεία, εάν μπορούμε να βρούμε κάποιο, είναι αυτή η απομάκρυνση από τις δημοκρατικές αρχές – στον βαθμό που αυτές είναι δυνατόν να υπάρξουν σε μια μυστική οργάνωση. Εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, απομακρύνονται από τις ιδέες της Γαλλικής επανάστασης και πηγαίνουν προς έναν βοναπαρτισμό. Έτσι, εναποθέτουν όλη την οργάνωση στα χέρια του Υψηλάντη και με αυτόν τον τρόπο και το μέλλον της βαλκανικής επανάστασης. Εδώ γίνεται ξεκάθαρο πόσο μεγάλο λάθος είναι να δίνουμε όλη την εξουσία σε ένα άτομο.
Εκείνη την περίοδο ο Υψηλάντης είχε στριμωχτεί σε μια γωνιά και επειδή βρίσκεται στη θέση του αρχηγού της οργάνωσης, γίνονται κάποια λάθη. Βασικό του λάθος είναι το ότι διώχνει τους Ρουμάνους και τους Βουλγάρους από τη Φιλική Εταιρεία και τα σχέδια για την επανάσταση. Ο Υψηλάντης και τα στρατεύματά του ξεκινούν να εισβάλλουν στη σύγχρονη Ρουμανία, στην ιστορική περιοχή της Μολδοβλαχίας. Η συμπεριφορά του Υψηλάντη και των ανθρώπων του είναι μια συμπεριφορά κατακτητών. Αυτός και οι αξιωματούχοι του φέρονται προς τον ρουμανικό πληθυσμό όπως...
Στις 24 Μάη 1920 γεννήθηκε στην Guimara της León της Ισπανίας ο αναρχικός Amadeo Ramón Valledor, γνωστός ως El Asturiano ή Ramón. Ήταν ανθρακωρύχος.
Τη νύχτα μεταξύ 25ης και 26ης Δεκέμβρη 1942, όντας κρατούμενος, αφού δραπέτευσε από τα ορυχεία Minas de Moro, εντάχθηκε σε μια αντάρτικη ομάδα που αποτελείτο κυρίως από ανθρακωρύχους. Λίγο αργότερα έγινε ένας από τους υπεύθυνους της Ομοσπονδίας Ανταρτών Leon-Galicia.
Τον Ιούλη του 1947 με μια ομάδα επτά ανταρτών συμμετείχε σε μια προσπάθεια μετακίνησης στη Γαλλία, αλλά έγιναν αντιληπτοί και αναχαιτίστηκαν από την πολιτοφυλακή. Σε ανταλλαγή πυροβολισμών τρία μέλη της ομάδας τραυματίστηκαν
Στις 13 Δεκέμβρη 1948...
Yavor Tarinski*
Ο Μάιος του 1953 θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη εργατική απεργία-εξέγερση σε κομμουνιστική χώρα της Ανατολικής Ευρώπης μετά τον θάνατο του Στάλιν. Πρόκειται για την απεργία των καπνεργατών στην πόλη του Πλόβντιφ (Φιλιππούπολη) της Βουλγαρίας, την οποία απεργία οι κομμουνιστικές Αρχές θα πνίξουν στο αίμα.
Ο Στάλιν πεθαίνει στις 5 Μαρτίου του 1953 και οι καπνεργάτες στο Πλόβντιφ, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας, φαίνεται πως, αντί να θρηνούν, παίρνουν θάρρος. Ήδη από τον Απρίλη έχουν αρχίσει να οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν τις απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες (οι αναρχικοί λαμβάνουν ενεργό...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018