Στη φωτογραφία εικονίζεται η Elvira Fernandes, μοδίστρα, γεννημένη στην Πορτογαλία η οποία όμως εργάστηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Έγραφε σε εργατικές και άλλες εφημερίδες. Μιλούσε σε συγκεντρώσεις την 1η Μάη δίπλα σε αγωνιστές όπως οι Orlando Correa, Caralampio Trillas, Edgard Leuenroth (όταν ήταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο, εκπροσωπώντας την εφημερίδα “A Lanterna”), Domingos Passos και άλλοι.
Ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στην οργάνωση συνδέσμων εργαζομένων γυναικών. Συμμετείχε στην Ένωση Μοδιστρών & Συναφών Επαγγελμάτων του Ρίο ντε Τζανέιρο. Έγραψε κείμενα αλληλεγγύης όταν συνελήφθη άδικα ο αναρχικός Jose Romero. Το ίδιο συνέβη και όταν οι δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν και λεηλάτησαν τα γραφεία των εργατικών οργανώσεων στο Recife, ξυλοκοπώντας και συλλαμβάνοντας πολλούς εργάτες.
«Εμείς, ένας πυρήνας αναρχικών γυναικών που καθοδηγούμαστε από τις ίδιες ιδέες, ενωνόμαστε με αυτή τη διαμαρτυρία όσο μας επιτρέπεται, καθώς συνειδητοποιούμε ότι απαιτείται μεγάλη και συστηματική δράση ώστε οι διώκτες των συντρόφων μας να νιώσουν ότι δεν τελείωσαν έτσι εύκολα χωρίς να μας λογαριάζουν. Γιατί ήρθε η ώρα η Βραζιλιάνα να δοθεί στον αγώνα! Εργάτριες και γυναίκες του προλεταριάτου, εάν η καταστολή συνεχιστεί ενάντια στο προλεταριάτο του Pernambuco από τους εκμεταλλευτές, τότε σας καλούμε να επαναστατήσετε, να έρθετε μαζί μας και να φωνάξετε δυνατά: Φτάνει πια η τυραννία!» έλεγε η ίδια.
Η ατρόμητη μοδίστρα Elvira Fernandes υπερασπίστηκε ένα τολμηρό σχέδιο για τις εργαζόμενες γυναίκες και την εργατική τάξη στο δρόμο προς την πλήρη κοινωνική τους χειραφέτηση: «Όχι πολιτική, χωρίς θρησκείες. Ας είμαστε ενωμένες ενάντια σε όλα αυτά τα ψέματα στα οποία μας κράτησαν οι κυρίαρχες τάξεις. Δεν χρησιμεύουμε ως σκαλοπάτι των εχθρών μας, για να καταστείλουν την προπαγάνδα μας για τη χειραφέτησή μας. Ο αγώνας μας πρέπει να μας οδηγήσει στο γκρέμισμα του παρόντος, στην αληθινή κοινωνία στην οποία η αλληλεγγύη, η αγάπη και η δικαιοσύνη θα βασιλεύουν. Ας διαδηλώσουμε!”.
*Πηγή: Marcolino Jeremias. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Carlos Hernández*
Τέλη Μαΐου 1945. Λιγότερο από ένα μήνα αφότου τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν καταλάβει και απελευθερώσει όλους τους κρατούμενους από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Mauthausen-Gusen. Οι Ισπανοί επιζώντες είχαν φροντίσει να παραμείνπυν υπό κράτηση ή να συλληφθούν εκείνοι οι κρατούμενοι τα χέρια των οποίων ήταν βαμμένα με αίμα από την υπηρεσία τους ως kapos (δηλαδή κρατούμενοι στα ναζιστικα΄στρατόπεδα οι οποίοι ήταν στην υπηρεσία των ναζιστών). Παρά το γεγονός ότι φορούσαν τις ίδιες ριγέ στολές με τους συντρόφους τους, πολλοί από αυτούς τους βοηθούς των SS ήταν...
Ο Vicente Castillo Muñoz, ως νέος, διάβασε τα μυθιστορήματα που δημοσιεύονταν στις αναρχικές επιθεωρήσεις “La Revista Blanca”, “La Novela Ideal, “La Novela del Día” κ. ά., με τη βοήθεια αναρχικών εργατών κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του ντε Ριβέρα, κάτι που τον έφερε πιο κοντά στις ελευθεριακές ιδέες. Εργαζόταν σε έναν ξενώνα, και αρχικά συνδέθηκε με την UGT, αλλά μόλις εντάχθηκε στην Ελευθεριακή Νεολαία εντάχθηκε και στη CNT της Γρανάδας, στο συνδικάτο των ζαχαροπλαστών. Σε περιόδους ανεργίας έκανε άλλες δουλειές, αλλά το 1936 συνεργάστηκε με τον Antonio Morales Guzmán, στην αναδιοργάνωση του συνδικάτου εργαζομένων στα ζαχαροπλαστεία και σοκολατοποιεία.
Όταν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018