Στις φωτογραφίες δημοσιεύονται εικόνες από ένα λαϊκό συλλαλητήριο κατά της έλλειψης… ζωής, που οργανώθηκε τον Μάη του 1913, από το Κέντρο Κοινωνικών Σπουδών, στο Largo da Carioca, του Ρίο ντε Τζανέιρο. Στην εκδήλωση απευθύνθηκαν αρκετοί ομιλητές, συμπεριλαμβανομένων των João Goncalves da Silva, Candido Costa και Orlando Correa Lopes. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών αυτών, οι περισσότεροι από τους ομιλητές δήλωσαν πολιτικά ως αναρχικοί, οπότε εξ ου και ο τίτλος της εφημερίδας: «Ο αναρχισμός ήδη κηρύσσεται στη Δημόσια Πλατεία».
Στην ομιλία του, ο Orlando Correa Lopes, ισχυρίστηκε: «Η Δημοκρατία της Βραζιλίας, ένα μοντέλο δημοκρατικού φιλελευθερισμού -αυτό φαίνεται ότι είναι- ένας αόρατος σκουπιδοτενεκές βασανιστηρίων και κακοποίησης, μια κοινωνική οργάνωση που -δεν είναι η συνέπεια- αλλά η δική του αιτία της διάλυσης της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Μιλάω ως αναρχικός και θέλω να δείξω στον λαό ότι η αναρχία είναι το καθεστώς προς το οποίο μοιραία βαδίζουμε, καταστρέφοντας την κοινωνική μιζέρια της αστικής τάξης και τελικά εμφυτεύοντας, σε αυτά τα ερείπια, μια νέα εποχή ειρήνης και δικαιοσύνης, ευημερίας, πραγματικής και παγκόσμιας. Ζήτω, ζήτω, ζήτω η Αναρχία!».
Και σε αντίθεση με την εξαντλητικά επαναλαμβανόμενη ψευδή ιδέα -που στην πραγματικότητα απηχούσε τις απόψεις της αστυνομίας της εποχής, για το "εξωτικό φυτό"- ότι οι περισσότεροι αναρχικοί ήταν ξένα στοιχεία, ο ίδιος ο επίσημος Τύπος κατέγραψε: "Η χθεσινή συνάντηση, που συμφωνήθηκε από το Κέντρο Κοινωνικών Σπουδών και τις επαναστατικές συνδικαλιστικές ενώσεις αυτής της πρωτεύουσας, ήταν μια συνάντηση όπου έγιναν ουσιαστικά αναρχικές δηλώσεις. Και ακόμη περισσότερο. Οι ομιλητές, όλοι αναρχικοί, ήταν όλοι Βραζιλιάνοι. Και αυτοί δεν είναι σε καμία περίπτωση αλήτες ούτε ταραξίες. Το ακριβώς αντίθετο, τέτοιοι ταραξίες βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που πληρώνονται για να διασφαλίσουν την τάξη, μεταξύ των αστυνομικών, μεταξύ των μελών των σωμάτων ασφαλείας».
*Πηγή: Marcolino Jeremias. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Ο συγγραφέας του βιβλίου "Pre-Anarchy" (που εκδόθηκε αρχικά τον Ιούνη του 1932) ίσως είχε επηρεαστεί από την "Οργανωτική Πλατφόρμα των Ελευθεριακών Κομμουνιστών" (που κυκλοφόρησε τον Ιούνη του1926).
Στο εν λόγω βιβλίο ο συγγραφέας γράφει ανάμεσα στα άλλα: “Για πολλά χρόνια εμείς οι αναρχικοί, για τους οποίους η αναρχία είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να κατακτηθεί, νιώθουμε την ανάγκη για ένα πρακτικό πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί στην επόμενη επανάσταση (...) Ζητάω τη γνώμη των συντρόφων μου, παρακολούθησα με αγωνία τη...
Η ιερή φωτιά για τη δικαιοσύνη άναψε τον Απρίλιο του 1993, για το μνημόσυνο του αγωνιστή της ελευθερίας και ποιητή Kevin Gilbert. Μέρος της στάχτης του σκορπίστηκε στη φωτιά και η περιοχή έγινε μέρος βαθιάς θρησκευτικής σημασίας. Η φωτιά αντιπροσωπεύει τις προσπάθειες των πρώτων ακτιβιστών στην Πρεσβεία των Αμπορίτζιναλ και τιμά τη μνήμη των ακτιβιστών που σκοτώθηκαν από τότε που ξεκίνησε ο αγώνας. Η φωτιά επίσης είναι σημαντική για να διατηρεί ζωντανό τον αγώνα των αυτοχθόνων για αυτονομία.
Από τις 4 Φεβρουάριου 1998 -όταν ο Καπνός εισήλθε στο Παλιό Κοινοβούλιο όπου συναντιούνται αντιπρόσωποι της Συνταγματικής Σύμβασης- ανάβονται σταθερά ιερές φωτιές...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018