Στις 2 Απρίλη 1908 γεννήθηκε στη Μαγιόρκα, ο Ramon Villa, πιο γνωστός ως «Caraquemada», συνδικαλιστής αγωνιστής, αναρχικός και αντάρτης κατά του Φράνκο.
Σε νεαρή ηλικία άρχισε να κερδίζει το ψωμί του ως κλωστοϋφαντουργός, μέχρι που πήγε να εργαστεί στα ορυχεία Figols, όπου εκτός από το να έρθει πιο κοντά με το Συνδικάτο Ανθρακωρύχων -το οποίο ήταν προσκολημμένο στη CNT- θα συμμετάσχει το 1932 στη μεγάλη απεργία του κλάδου.
Για την ενεργό παρουσία του στη σύγκρουση θα φυλακιστεί μαζί με 103 άλλους ανθρακωρύχους, στην ποινική φυλακή της Manresa και αργότερα θα εξορισθεί στην ισπανική Σαχάρα.
Όταν αποφυλακιστεί, θα βρει δουλειά ως ξυλοκόπος στην Καταλονία όπου θα γνωρίσει τον μελλοντικό καλλιτέχνη μακιγιέρ Marcelino Massana.
Όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος Πόλεμος και η Ισπανική Κοινωνική Επανάσταση, κατατάχθηκε στην αναρχική φάλαγγα «Γη και Ελευθερία», πολεμώντας στα μέτωπα της Αραγονίας και του Σέγκρε, μέχρι να γίνει υπεύθυνος για τις προμήθειες στο Figols.
Μετά την ήττα της Επανάστασης, συλλαμβάνεται και στέλνεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Argelès-sur-Mer, από όπου κατάφερε να δραπετεύσει και να οργανώσει μια αντιφρανκική αντιστασιακή ομάδα. Ωστόσο, θα συλληφθεί και κρατηθεί στη Γαλλία από τη Wehrmacht (Βέρμαχτ) το 1943 και θα φυλακιστεί στο Περπινάν. Θα καταφέρει να δραπετεύσει ξανά και αμέσως να ξαναβγεί στη γαλλική αντίσταση, αυτή τη φορά στη Δεύτερη Μεραρχία Τεθωρακισμένων, επιφορτισμένος με καθήκοντα για ανατινάξεις, εκρηκτικά κλπ.
Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο «Caraquemada» θα τιμηθεί με το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, παράσημο που δεν δέχτηκε επειδή προερχόταν από το γαλλικό Κράτος. Μέχρι τότε, θα αφιερώσει τις προσπάθειές του στην αναδιοργάνωση των maquis (αντιφρανκικών ανταρτών) στις περιοχές Alto και Κάτω Llobregat, μαζί με μαχητές του μεγέθους των «Quico» Sabate, Facerias, Francesc Denís και Elio Ziglioli, μεταξύ άλλων.
Θα σκοτωθεί σε ενέδρα της Ισπανικής Εθνοφρουράς το 1963.
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Ο Vladimir Nikolaevich Yegorov γεννήθηκε το 1902 στο χωριό Bolkhovo Velikoluksky, στην επαρχία Pskov, και καταγόταν από αγροτική οικογένεια. Δεν τελείωσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση, προφανώς, λόγω της πρώτης του σύλληψης. Επίσης, έγραφε ποίηση.
Συνελήφθη ως αναρχικός το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 και στάλθηκε στην περιοχή Tyumen Ural. Εδώ συνελήφθη και πάλι τον Μάη του 1929 για κατοχή αναρχικού υλικού και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση. Όντας στο Upper Neural Politisolator, συνδθηκε και υποστήριξε το Foreign Relief Fund το οποίο ήατν μέρος και διαχειριζόταν από το Διεθνής Σύνδεσμος Εργατών (IWA ή AIT - η διεθνής των αναρχοσυνδικαλιστών) και ομάδες...
Το λέγω: έχω τη δύναμη, και θέλησα να ζήσω.
Τους μορφασμούς σας άνθρωποι, πάντα περιφρονώ,
τις αηδίες, ήρθα δω, στον κόσμο, για να σβήσω,
κι αν δε μπορέσω, το μ' αυτό; μονάχος θα πονώ.
Παρηγοριές δε γύρεψα σ' ανώφελες θρησκείες,
ποτές εγώ δεν έσκυψα σε άρχοντες μπροστά.
Το αίμα μου ειν' έτοιμο για όλες τις θυσίες,
όταν μονάχα πρόκειται γι' αλήθεια κι ομορφιά...
Με το ποίημα αυτό, ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΜΟΥ, και με το ερμηνευτικό σχόλιο του υπέρτιτλου Χαρισμένο στην "Άπονα Φέροξ" [= Γενναία Άπουα], ανοίγει η πρώτη και τελευταία ποιητική συλλογή ΦΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ του Νίκου Σαντορινιοΰ, ο οποίος...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018