Ο αναρχοσυνδικαλιστής Teófilo Navarro Fadrique γεννήθηκε στις 6 Φλεβάρη 1915 στο Βαγιαδολίδ της Καστίλης και ήταν γνωστός ως μαύρος Le Vieux και Zapatero.
Παιδί μετανάστευσε στην Καταλονία και σε ηλικία 15 ετών έγινε μέλος της CNT. Τον Ιούλη του 1936, στον απόηχο του φασιστικού πραξικοπήματος, κατατάχθηκε στη Φάλαγγα Durruti και παρέμεινε στο μέτωπο με την 26η Μεραρχία μέχρι την επικράτηση του φρανκισμού.
Στις 11 Φλεβάρη 1939 διέσχισε τα Πυρηναία μέσω του Perthus. Κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Γαλλία συμμετείχε στο Cordes-sur-ciel και στην Τουλούζη στο Ισπανικό Ελευθεριακό Κίνημα (MLE), στη Διεθνή Αντιφασιστική Αλληλεγγύη (SIA), στην Ελευθεριακή Νεολαία (JJLL) και στην Αναρχική Ομοσπονδία Ιβηρικής (FAI), καταλαμβάνοντας οργανικές θέσεις κυρίως μεταξύ 1945 και 1955.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '40 ήταν μέλος της Επιτροπής Άμυνας και μιας ομάδας οδηγών που περνούσε ανθρώπους και υλικά στην Ισπανία.
Με τη συντρόφισσά του Dolores Jimenez Alvarez, επίσης εξέχουσα αγωνίστρια και με την οποία απέκτησε τρία παιδιά (τον Helios και τα δίδυμα Suno και Blanca), συμμετείχε στις ελευθεριακές αντάρτικες ομάδες του Francesc Sabate και του José Luis Facerías, με τους οποίους εγκλωβίστηκε σε διάφορες περιπτώσεις στη Ιβηρική Χερσόνησο.
Το 1946 συνελήφθη αρκετές φορές για παράνομη διέλευση των συνόρων των Πυρηναίων.
Στην Τουλούζη, εργάστηκε σε ένα εργαστήριο υποδημάτων στη λεωφόρο Paul Séjourné και ήταν υπεύθυνος για μια συλλογικότητα υποδηματοποιών, που συγκροτήθηκε χάρη στην οικονομική υποστήριξη του Laureano Cerrada Santos.
Με τη συντρόφισσά του Dolores Jimenez, μεταξύ 1950 και 1962, προώθησε το έργο της καλλιτεχνικής ομάδας νέων της Ελευθεριακής Νεολαίας της Τουλούζης.
Μεταξύ 24 Ιούνη και 3 Ιούλη 1958, οργάνωσε μαζί με τον Manuel Campos Vicens στο Παλάτι Καλών Τεχνών της Τουλούζης την 3η Έκθεση Ισπανών Καλλιτεχνών στην Εξορία, που διοργανώθηκε από την CNT με την υποστήριξη της SIA και του MLE.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών '60 και '70, μαζί με τη συντρόφισσά του και τη Maria Mombiola, συνέχισε να υποστηρίζει τον ένοπλο αγώνα κατά του Φρανκισμού, παρέχοντας κυρίως υποστήριξη στην Εσωτερική Άμυνα (DI), στις Διεθνείς Ομάδες Επαναστατικής Δράσης (GARI) και στο Ιβηρικό Απελευθερωτικό Κίνημα (MIL).
Ο Teofilo Navarro Fadrique πέθανε στις 22 Σεπτέμβρη 2008 στην Τουλούζη.
Ίδρυμα Ελευθεριακών Μελετών Anselmo Lorenzo - Αντιπροσωπεία Τενερίφης.
*Πηγή: Lluis Guix Moreno. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Γεννήθηκε στη Μάλαγα το 1848 και πέθανε στη Μελίγια το 1931.
Ως φοιτητής Ιατρικής στη Βαρκελώνη ανήκε από την αρχή στον πυρήνα της Διεθνούς στη Βαρκελώνη που ίδρυσε ο Fanelli. Συμμετείχε στο εργατικό συνέδριο του 1870 και ανήκε στη Συμμαχία του Μπακούνιν. Ήταν επίσης παρών στο περίφημο συνέδριο της Κόρδοβα (1872-73) και ήταν ο αντιπρόσωπος του ιβηρικού διεθνισμού στα διεθνή συνέδρια της Γενεύης (1873) -στα οποία ξεδίπλωσε αρκετά ριζοσπαστιστικές απόψεις, επιμένοντας ότι η γενική απεργία πρέπει να είναι μια εξεγερτική απεργία- της Βέρνης (1876) και του Verviers (1877).
Στη συνέχεια, ήταν και πάλι μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου το 1875...
Ενώ ορισμένοι αναρχικοί υπεραμύνθηκαν της "ορθοδοξίας" τους ως μέσο ενίσχυσης των αξιώσεών τους για επαναστατική υπεροχή, οι αναρχικοί που ήταν προσηλωμένοι στον επαναστατικό συνδικαλισμό μέσα στην CGT ανέλαβαν να υποστηρίξουν μια τακτική άμεσου ταξικού πολέμου. Η πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο σχολών βρισκόταν πραγματικά εκεί σε αυτό το επίπεδο, το άμεσο προϊόν των αντίθετων οργανωτικών τους πεποιθήσεων. Οι πρώτοι εμπιστεύονταν σχεδόν αποκλειστικά την ατομική πρωτοβουλία και την "αυθόρμητη" δεκτικότητα των μαζών, ενώ οι δεύτεροι τηρούσαν αυστηρά την οργανωτική πρακτική μιας ταξικά συνειδητοποιημένης ενεργής μειοψηφίας. Αυτή η πρακτική βασιζόταν στην αυτόνομη δραστηριότητα κάθε συνδεδεμένου συνδικάτου, που συνδεόταν και συντονιζόταν με...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018