Γεννήθηκε στην Cabra το 1886 και πέθανε στη Σεβίλλη το 1936. Από πολύ νέος στο Almodóvar ήρθε σε επαφή με τον αναρχισμό μέσω του Τύπου. Συνελήφθη και φυλακίστηκε για λίγο το 1905. Σε ηλικία είκοσι ετών μετανάστευσε στην Αργεντινή, όντας ήδη γνωστός αναρχικός.
Στην Αργεντινή γνώρισε και παντρεύτηκε την Isabel H. Pereira και μαζί επιτέλεσαν τεράστιο αγωνιστικό και στρατολογικό έργο. Επέστρεψε στην Ισπανία το 1914 για να αναλάβει τη διεύθυνση ενός εργατικού σχολείου στο Castro del Río, ξεκινώντας παράλληλα μια πολύ έντονη φάση δημοσιογραφικής και προφορικής προπαγανδιστικής δραστηριότητας στην Ανδαλουσία.
Το 1915 ξεκίνησε την έκδοση της επιθεώρησης “Alas”, ταξιδεύοντας στην επαρχία της Córdoba σε προπαγανδιστικές περιοδείες, άλλοτε μόνος του και άλλοτε με τον Sánchez Rosa και τον Rodríguez Romero. Τον επόμενο χρόνο (1916) έκανε το ίδιο στην Κάτω Ανδαλουσία.
Το 1917 κυκλοφόρησε την αναρχική επιθεώρηση “Los Nuestros” στο Montejaque και το Aznalcóllar. Το 1918 τον βρίσκουμε στη γενέτειρά του Cabra να ηγείται μιας τοπικής απεργίας και να ασκεί την επιρροή του στη συνέλευση εκείνης της χρονιάς. Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Córdoba, όπου οι γραπτές και προφορικές συζητήσεις του με σοσιαλιστές και φεντεραλιστές προκάλεσαν αίσθηση, ενώ δεν ξέχασε να κάνει συχνές προπαγανδιστικές περιοδείες στην ύπαιθρο οργανώνοντας και επαναδραστηριοποιώντας αγροτικές ενώσεις, με αποτέλεσμα να συλληφθεί, να δικαστεί και να περάσει κάποιο χρόνο στη φυλακή (Φεβρουάριος 1919). Το 1920 βρισκόταν στην Algeciras, όπου εγκαινίασε την εφημερίδα “Prometeo”.
Αυτά ήταν τα χρόνια που προκαλούσε φόβο στα αφεντικά, που τον κατηγορούσαν για κάθε αναταραχή που ξεσπούσε στο νότο. Υπέρμαχος των ακραίων τακτικών και της ανατροπής, έπεσε φευγαλέα στη γοητεία της ρωσικής επανάστασης (αλλάζοντας το όνομά του σε Kordhonief). Αλλά καθώς τα “κόκκινα” χρόνια υποχωρούσαν και η πραγματική φύση του ρωσικού καθεστώτος αποκαλυπτόταν, χαλάρωσε τον ρυθμό της δράσης του.
Γραπτά του δημοσιεύονταν σε όλο τον αναρχικό και συνδικαλιστικό Τύπο της Ισπανίας και το κύρος του ανάμεσα στους αγρότες και τους αναρχικούς της Ανδαλουσίας ήταν απαράμιλλο, όπως και του Sánchez Rosa.
Συγγραφέας των “Frente al Estado” (Σεβίλλη 1919), “De mi bohemia revolucionaria” (Μαδρίτη 1921), “Pueblo en sombras” (Βαρκελώνη 1928) και “Retiros obreros. Real decreto de 11 de marzo de 1919 que ha de regular su implantación en España. Estudio crítico” (Μαδρίτη 1919).
*Από την Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια τoυ Ισπανικού Αναρχισμού (A Historical Encyclopaideia of Spanish Anarchism) του Miguel Iñiguez. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
