- «Πεινώμεν», φωνεί ο λαός, -και όταν λέγωμεν λαόν εννοούμεν τον εργατικόν, ήγουν τα δύο τρίτα της κοινωνίας, «Πεινώμεν» ακούεται πανταχόθεν φωνή γενική εκ στηθών αδυνάτων εκ του κόπου και της αδυναμίας της κακής συντηρήσεως, φωνή υποτρέμουσα και εξησθενιμένη εκ του ψύχους και της πείνης, φωνή εσβησμένη σχεδόν εκ της δουλείας, της τυραννίας, φωνή ήτις πριν παρέλθη πολύς έτι χρόνος θα λάβη ιδίαις χερσί την δικαιοσύνην, τα δικαιώματα αυτής το ανήκον αυτή, άπερ δραξ επιτηδείων εκμεταλλευταί δια τοιούτου επιτηδείου τρόπου, ώστε καταντώμεν να τους ονομάσωμεν κοινή γνώμη «ευεργέτας» Μας!!
«Ειν’ ο λαός ελεύθερος» λέγουσιν οι νόμοι των λεγομένων ελευθέρων κρατών! είνε ως να λέγωσι «ειν’ ελεύθεροι οι επιτήδειοι να αφαιρώσι και αυτό το υποκάμισσον εκ των μη επιτηδείων» και διοργανίζομεν εορτάς, χάριν της ελευθερώσεώς μας! Ναι, εορτάζομεν την απελευθέρωσίν Μας εξ αλλοεθνών και την υποδούλωσίν Μας εις δράκα πολιτικών και κεφαλαιούχων, εν μια λέξει των «επιτηδείων».
Δυστυχεί ο λαός και υπομένει νυν μετά καρτερίας τας καταπιέσεις των επιτηδείων, αλλ’ αλλοίμονον και τρις αλλοίμονον ότε ούτος σεσωματωμένος μετ’ αλαλαλαγμού θέλει λάβει το όπλον ανά χείρας ίνα ζητήση τα ανήκοντα αυτώ, τον άρτον του, τον πλούτον του, την εργασίαν του.
Υπομένει, υπομένει αλλ’ ουκ εστί μακράν η ημέρα καθ’ ην συλλέγων τας υπολειπομένας αυτώ δυνάμεις θέλει τιμωρήσει τους αιτίους.
Η περιφρονουμένη ήδη κεχωρισμένη δύναμις της εργασίας θέλει ρίψει κραυγήν απελπισίας και θέλει πλήξει το αίτιον αδυσωπήτως φωνούσα: «κάτω το κεφάλαιον, ζήτω η εργασία».
Η ημέρα εκείνη θα είνε χαρμόσυνος, ημέρα καθ’ ην θέλει ανυψωθή η της ελευθερίας σημαία, η σημαία του Σοσιαλισμού καθ’ άπασαν την υφήλιον.
Ίδετε εις ποίαν κατάστασιν έχουσι φέρει οι άθλιοι τον εργατικόν λαόν· αποχωρίσαντες επιτηδείως τα μέλη αυτού ενέσπειραν εν αυτώ προλήψεις, αμάθειαν, κτλ.
Ω επιτήδειοι! Φοβηθήτε, φοβηθήτε την οργήν του λαού όστις αρκετά ετυρανήσθη, εξεδάρη, απεμυζήθη, εταλαιπωρήθη, υπέμεινεν, καιρός είνε ν’ αναπετάση την σημαίαν της δικαιοσύνης, της ευτυχίας, της αληθείας, την σημαίαν της ισότητος, της Αδελφότητος και της ελευθερίας.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Σοσιαλιστικός Σύλλογος”, τεύχος 12, Αθήνα 1η Μάη 1894.
...
Η ομιλία της Emma Goldman, στις 25 Σεπτέμβρη του 1936, στη Βαρκελώνη, σ’ ένα πλήθος 10.000 ανθρώπων:
Αγαπητοί σύντροφοι!
Σας χαιρετώ στο όνομα των συντρόφων μας στην Αγγλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Εμείς που βρισκόμαστε έξω από την Ισπανία έχουμε ήδη λάβει μια νέα ώθηση απ’ το σπουδαίο θάρρος σας στη μάχη που δίνετε για τις ιδέες μας και ενάντια στο φασισμό. Όλοι μας είμαστε αποφασισμένοι να σας βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και μέχρι την τελευταία σταγόνα του αίματός μας, μέχρι να θριαμβεύσετε στο μεγάλο και υπέροχο στόχο σας.
Συνειδητοποιώ, όπως και όλοι οι...
Οι ένοπλες επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε βάρος των λαών, είναι ένα γεγονός συνηθισμένο και βρίσκεται στη λογική του καπιταλιστικού συστήματος. Απ’ αυτή την άποψη, η ένοπλη επίθεση της Αγγλίας εναντίον του ελληνικού απελευθερωτικού λαϊκού κινήματος, τον Δεκέμβρη του 1944, δεν έχει τίποτε το συνταρακτικό. Ο Δεκέμβρης όμως, περιέχει συγκλονιστικά για το επαναστατικό κίνημα στοιχεία, για την εποχή που έγινε, για τους δρόμους που οδήγησαν σ’ αυτόν, για το νέο περιεχόμενο της επέμβασης, για τις αντιδράσεις που προκάλεσε, για το ότι έριχνε το πρώτο φως σ’ εκείνο που θα επακολουθούσε και σ’ εκείνο που γινόταν.
Η ένοπλη επέμβαση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018