Εκατομμύρια ανθρώπινα όντα εργάζονται δέκα και δώδεκα ώρες καθ’ εκάστην και υπό φρικτάς συνθήκας επί αμοιβή ανεπαρκούς ημερομισθίου.
Εκατομμύρια πλάσματα προωρισμένα, όπως ... και εμπνέωσιν έρωτα ζητώσι, πωλώντας τας σάρκας των, τον επιούσιον και απαραίτητον άρτον.
Εκατομμύρια παίδες αβλαβείς και αξιόλογοι στερούνται διατροφής και περιθάλψεως αναγκαίων προς ανάπτυξιν των νεαρών αυτών βλαστών.
Εκατομμύρια γέροντες, οίτινες κατά το εικοσαετές, τριακονταετές ή τεσσαρακονταετές διάστημα του κοπιώδους σταδίου των συνεισέφερον εις τον δημόσιον πλούτον και επαγίωσαν την ιδιωτικήν περιουσίαν τέμνουν τας τρεμούσας χείρας των εις τας θύρας των νοσοκομείων ή εις τους διαβάτας.
Εκατομμύρια μειράκια ζητούσι μάτην εργασίαν και μη ευρίσκοντες τοιαύτην στερούνται άρτον.
Εκατομμύρια μικρονοικοκυραίοι, βιομήχανοι και μικρέμποροι υποκύπτουσιν υπό τα αλλεπάλληλα κτυπήματα των ισχυρών ανταγωνιστών.
Εκατομμύρια νέοι αποσπώνται από των αγρών και των εργοστασίων των, των κόλπων της οικογενείας των, του έρωτός των, όπως απαχθώσιν εις το τόσω διεθνές όσω και ακατάληπτον σφαγείον.
Εκατομμύρια δυστυχείς, τους οποίους ο κοινωνικός οργανισμός ωθεί μοιραίως εις το έγκλημα ... αυτούς παραβάτας του νόμου, οι οποίος διάκειται εχθρικώς κατ’ αυτών, ... εις τας φυλακάς και τα αίματα.
Θέλομεν ίνα παύσει η κατάστασις αύτη.
Επιτήδειοι λαοπλάνοι, γινόμενοι αντιπρόσωποι του λαού χάρις εις την ευπιστίαν αυτού, ή κατέχοντες υπούργημα χάρις εις την κυβερνητικήν ένοχον ανεκτικότητα, πλουτίζουσιν αντλούντες με τας ρυπαράς χείρας των από το δημόσιον ταμείον.
Το βουλευτήριον είναι διαρκές καπηλείον προσφέρον ηδύποτον οίνον.
Εις τας κυβερνητικάς σφαίρας άνεμος … παρεκλίνει τας κεφαλάς και ... τας συνειδήσεις.
Τα πλήθη εν τη αμαθεία των και ταις ... υπείκοντα, ζητωκραυγάζουσιν υπέρ εκείνων, οίτινες τους μαστιγώνουσιν ή τους … Συνωστίζονται δε ταπεινοί επί τη διαβάσει Μεγάλου, όστις τους περιγράφει ... και ακολουθούσι τας συμβουλάς των κηρύκων της αυταπαρνήσεως και της ...
Η φιλολογία πειθήνια, η ευγλωττία υπάκουη, η τέχνη υποτελής, η σκέψις δουλική.
Θέλωμεν όπως η κατάστασις αύτη λάβη τέλος.
Υψιπετεία εις τους Άνω, ταπεινότης εις τους κάτω, εις άπασας δε τας βαθμίδας της κοινωνικής κλίμακος εξάντλησις της ενεργητικότητος, εκφαύλισις των συνειδήσεων, ανανδρία και υποκρισία.
Τα ωραία πάθη πιέζονται, ο ευγενής ενθουσιασμός καταπνίγεται, παραγκωνίζονται δε αι υψηλαί ιδέαι, αι εφευρετικαί πρωτοβουλίαι και αι ευγενείς ορμαί.
Το Άτομον ουδέν άλλο είναι ή οργανισμός φρικωδώς ακρωτηριασμένος άνευ ισχύος, άνευ ελατηρίου, άνευ ζωής.
Θέλομεν ίνα η κατάστασις αύτη μεταβληθή.
***
Θέλομεν να ζώμεν ίνα ήμεθα ευτυχείς και ελεύθεροι - ιδού τι θέλομεν.
Ν’ απολαμβάνωμεν την φυσικήν ευζωίαν ήν εξασφαλίζει υγιεινή τροφή και άφθονος, αμφίεσις και κατοικίαι υποφερταί.
Να καλλιεργώμεν το πνεύμα μας ν’ αναπτύσσωμεν τας διανοητικάς μας δυνάμεις, να πλουτίζωμεν τον εγκέφαλόν μας με τας κεκτημένας γνώσεις, να θέλγωμεν τους οφθαλμούς μας με την θέαν των αριστουργημάτων της Τέχνης και της Φύσεως, να επιδαψιλεύωμεν εις τα ώτα μας τους τόνους των ηδυτέρων αρμονιών, να εγκύ... με ελεύθερον το πνεύμα εις τα προβλήματα της ζωής, να σκεπτώμεθα ό,τι μας εμπνέει το πεφωτισμένον λογικόν μας και να εμπιστευόμεθα εις το τολμηρόν άτομόν μας την φροντίδα να εκφράζη την Ιδέαν μας.
Ιδού τι θέλομεν.
Και θέλομεν, προ τούτοις, να συστήσωμεν κοινωνίαν ευνοϊκή, εις την ολοσχερή εξασφάλισιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διά της ελευθέρας εξασκήσεως των δυνάμεων, αίτινες συνταράσσονται εν ημίν διά της εκδηλώσεως της ικανότητός μας, διά της χειραφετήσεως των συναισθημάτων μας, διά της εκλάμψεως των συμπαθειών μας.
Πρέπει να ζητήσωμεν από την ζωήν πάσαν την χαράν ην δύναται να μας προσφέρη.
***
Καλώς γνωρίζω ότι όταν τις θέλη ταύτα και τι λίγη θεωρείται κακούργος.
Τι σημαίνει όμως!
Όντες κήρυκες εκούσιας ιδέας, ήν γνωρίζομεν δικαίαν, ατενίζομεν άνευ δέους τας συνεπείας της μάχης.
Ήθελεν είσθαι θλιβερώτερον δι’ ημάς, εάν εμένομεν αδρανείς εν τω μέσω της συμπλοκής παρά να διατρέχωμεν τους κινδύνους, τους οποίους επάγεται η πάλη.
Εάν δε θεωρήται κακούργημα το να επιζητή τις την κατάπαυσιν της αθλιότητος, της αμαθείας, των πολέμων. Εάν είναι κακούργημα το να προλειάνη τις την έλευσιν κοινωνίας ομονοίας, γνώσεων αφθονίας, αρμονίας, τότε, νη Δία έστω. Είμεθα κακούργοι. Παραδεχόμεθα το κοσμητικόν τούτο, και μάλιστα το απαιτούμεν υπερηφάνως.
Οι δε αντίπαλοί μας ας παραιτηθώσι της ελπίδος, ότι θα μας αφοπλίσωσι, διότι ούτε δωροδοκούμεθα, ούτε δειλιώμεν.
Το της ανεξαρτησίας πνεύμα αφυπνίζεται και ενισχύεται εις τας νέας γενεάς, πνοή απελευθερώσεως διαπνέει και αρχίζει να δροσίζη το παν εν τη ερήμω. Ο δούλος θέλει ν’ ανακτήσει την θέσιν του ελευθέρου Όντος ήτις τω ανήκει.
Θέλομεν να ήμεθα ευτυχείς· και θέλομεν, ίνα πάντες ώσι μεθ’ ημών ευτυχείς, διότι δεν δυνάμεθα να γελώμεν, όταν οι άλλοι οιμώζουσιν.
Ιδού τι θέλομεν, και το θέλομεν μετά πάσης δυνάμεως της εμμονής μας, μεθ’ απάσης της ισχύος της επιμονής μας.
Το θέλεις άρα γε και συ αναγνώστα; Θέλεις πας τις να ήσαι ευτυχής, να ζή; Ναι; Λοιπόν, από σε εξαρτάται, από εμέ, από όλους ημάς, όπως το όνειρον τούτο το θελκτικόν λάβη σάρκα.
Εάν δε το θέλης εξ αποφάσεως τότε αποχαιρέτισον το παρελθόν σου· εγκατέλειψον εν ανάγκη οικογενείααν, φιλίαν, κοινωνικήν θέσιν· απόφυγον την μεμολυσμένην ατμόσφαιραν των βουλευτηρίων και πρόσελθε όπως αγωνισθής, συ ελεύθερος, εν τω μέσω ανθρώπων ελευθέρων.
Σ . Φώρ
*Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Γάλλο αναρχικό, Σεμπαστιάν Φωρ (1858-1942), εκδότη της εφημερίδας «Le Libertaire» («Ο Ελευθεριακός»), τον οποίο γνώρισε ο Σταύρος Καλλέργης κατά την παραμονή του στη Γαλλία. Δεν γνωρίζουμε αν το κείμενο αυτό μεταφράστηκε από τον Σ. Καλλέργη. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του «Σοσιαλιστής», Αριθ. 59, Αθήνα Β΄ Ιανουαρίου 1896. Όπου υπάρχουν τελίτσες υπάρχει δυσανάγνωστη λέξη/φράση μιας και το τεύχος έχει φθαρεί από την πολυκαιρία και την πολλαπλή φωτοτύπηση. Διατηρείται η καθαρεύουσα και το συντακτικό του μεταφραστή αλλά όχι το πολυτονικό σύστημα.
