Wayne Price

Αναρχική Θεωρία

08 Ιουλίου 2020

• αναρχικό κίνημα
• περιβάλλον
• αναρχική-θεωρία

 

Wayne Price

Εισαγωγή των μεταφραστών

Στον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί στις μέρες μας σε σχέση με την κλιματική αλλαγή μπορούν και πρέπει να ειπωθούν πολλά. Το παρόν κείμενο του Price είναι ένα κείμενο σημερινό (δημοσιεύτηκε το Γενάρη 2019 – πριν γίνει ο μεγάλος ντόρος) το οποίο μας δίνει τη μεγάλη εικόνα από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Οι αναγνώστες ας έχουν κατά νου ότι αντίστοιχο με του αμερικανικού «Πράσινου New Deal» πάει να επιτευχθεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (οι προτάσεις έχουν ήδη κατέβει στο ευρωκοινοβούλιο). Αυτά σαν μια προσπάθεια κατανόησης της πρεμούρας των αστών για το κλίμα σήμερα…

Το κείμενο είναι “σημερινό” ωστόσο τα ζητήματα αυτά οι Αναρχικοί, ανά τον κόσμο, τα έχουν στην ατζέντα τους εδώ και πολλά χρόνια. Σε θεωρητικό επίπεδο τίποτα δεν έχει αλλάξει· το ζήτημα της οικολογίας παραμένει στην επιφάνεια, μαζί με την αναγκαιότητα καταστροφής του συστήματος της ατομικής ιδιοκτησίας.

Οικοσοσιαλισμός: ρεφορμιστικός ή επαναστατικός, κρατιστικός ή ελευθεριακός;

Η ιδέα του «Πράσινου New Deal» έχει τεθεί ως απάντηση στην απειλή της κλιματικής και της οικολογικής καταστροφής. Δύο τέτοιες προτάσεις αναλύονται εδώ και αντιπαρατίθενται με το πρόγραμμα του επαναστατικού ελευθεριακού οικοσοσιαλισμού.

Σύμφωνα με τους κλιματολόγους, ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει το πολύ μια ντουζίνα χρόνια έως ότου η υπερθέρμανση του πλανήτη να είναι μη αναστρέψιμη. Αυτό θα προκαλέσει (και ήδη προκαλεί) ακραίες καιρικές συνθήκες, επιταχύνοντας την εξολόθρευση ειδών, ξηρασίες και πλημμύρες, απώλεια χρήσιμου νερού, τεράστιες καταιγίδες, αύξηση της στάθμης της θάλασσας που θα καταστρέψει νησιά και παράκτιες πόλεις, και συνολικά περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες ούτε άνθρωποι ούτε άλλοι οργανισμοί μπορούν να υπάρξουν. Τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα θα είναι τρομακτικά.

Οι επιστήμονες γράφουν ότι οι άνθρωποι έχουν τις τεχνολογικές γνώσεις για να αποφύγουν τα χειρότερα αποτελέσματα. Αλλά αυτό θα απαιτούσε τεράστιες προσπάθειες για να μειωθεί δραστικά η παραγωγή θερμότητας που παγιδεύει τα αέρια του θερμοκηπίου. Η πρόσφατη Διακυβερνητική Ομάδα του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή γράφει ότι «αυτό θα απαιτούσε ταχείες και εκτεταμένες αλλαγές στην ενέργεια, στη γη, στο αστικό πεδίο και στις υποδομές (συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών και των κτιρίων) και στα βιομηχανικά συστήματα (…) άνευ προηγουμένου όσον αφορά την κλίμακα». (Σμιθ, 2018) Τουλάχιστον αυτό σημαίνει μια ταχεία αλλαγή με κλείσιμο των βιομηχανιών που παράγουν ορυκτά καύσιμα, αφήνοντας το πετρέλαιο, τον άνθρακα και το φυσικό αέριο στο έδαφος και κατανέμοντας ό,τι είναι διαθέσιμο σήμερα. Αυτό σημαίνει την αντικατάστασή τους με προστατευμένες κι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σημαίνει δραστικές αλλαγές στις βιομηχανίες καυσίμων που έχουν ως βάση τον άνθρακα, από την κατασκευή έως τη μεταποίηση. Αυτό σημαίνει την παροχή εναλλακτικών θέσεων εργασίας και υπηρεσιών για όλους όσους πεταχτούν εκτός εργασίας από αυτές τις αλλαγές.

Στις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, υπήρξαν ανησυχίες από ορισμένους οικονομικούς επενδυτές, επιχειρηματίες (σε μη πετρελαϊκές βιομηχανίες) και τοπικούς πολιτικούς. Σε γενικές γραμμές, όμως, η αντίδραση των παραδοσιακών πολιτικών είναι η ίδια ως συνήθως. Οι κύριες προτάσεις για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής ήταν η επιβολή κάποιων φόρων στις εκπομπές άνθρακα. Από τους φιλελεύθερους έως τους συντηρητικούς, αυτό έχει εγκωμιαστεί ως μια μεταρρύθμιση “υπέρ της αγοράς”. Αλλά, όπως εξήγησε ο Ρίτσαρντ Σμιθ (2018), αυτές είναι ανεπαρκείς...

Περισσότερα …