Σημείωση μεταφραστή*: Eνα ιστορικό ντοκουμέντο από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στην Λατινική Αμερική. Το τοπικό τμήμα του συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World – IWW) είναι μια αξιοσημείωτη περίπτωση.
Η ακόλουθη μετάφραση μιας επιστολής που λάβαμε από ένα μέλος της χιλιανής I.W.W. είναι μία από τις πολλές επικοινωνίες που λάβαμε από αυθεντικές και αξιόπιστες πηγές, δίνοντας μια περιγραφή των σχεδόν απίστευτων φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν από τη χιλιανή αστική τάξη κατά τη διάρκεια και από την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου. Αυτές οι φρικαλεότητες προκλήθηκαν από αυτό που φαίνεται να είναι ένα έξυπνα χειραγωγημένο «κύμα πατριωτισμού» υπέρ των βαρόνων νιτρικών αλάτων της βόρειας Χιλής, οι οποίοι κυριαρχούν σε ολόκληρη τη χώρα και την κυβέρνησή της μέσω της κύριας βιομηχανίας παραγωγής πλούτου, εναντίον του Περού και της Βολιβίας και των αφυπνισμένων αστικών στοιχείων τους. Αυτοί οι τελευταίοι εξέφρασαν πρόσφατα την επιθυμία να ανακτήσουν την κατοχή των επαρχιών Αρίκα και Τάκνα, πρώην τμήμα του Περού, και της Αντοφαγάστα, πρώην τμήμα της Βολιβίας, οι οποίες καταλήφθηκαν από τη Χιλή στον πόλεμο του 1879 και κατέχονται από αυτήν από τη συνθήκη ειρήνης του 1883.
Όπως λέει το αρρενωπό και ελκυστικό περιοδικό "Insurrexit", που εκδίδεται από την Οργάνωση Φοιτητών Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, ένας άλλος πόλεμος, υποκινούμενος από τους πατριώτες της Χιλής, του Περού και της Βολιβίας, ετοιμάζεται για την κατοχή μιας ερήμου αποβλήτων περιττωμάτων πτηνών, τα κρεβάτια γκουανό από τα οποία λαμβάνονται τα νιτρικά άλατα.
Η φαινομενική ανάπτυξη της χιλιανής I.W.W., ξεχωριστής και ανεξάρτητης από την I.W.W. των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι μια από τις πολλές αξιοσημείωτες εξελίξεις του εργατικού κινήματος της Νότιας Αμερικής, για την οποία θα έχουμε περισσότερα να πούμε σε μελλοντικά τεύχη του One Big Union Monthly.
Ένα γράμμα από τη Χιλή. (Ειδικά για το The One Big Union Monthly -Μηνιαίο περιοδικό του συνδικάτου των IWW)
Συνάδελφοι:
Διανύουμε μια περίοδο καταστολής που για την άγρια αγριότητά της δεν έχει συγκριθεί ποτέ σε αυτή τη χώρα. Οι κυρίαρχες δυνάμεις και οι εκπρόσωποι της «τάξης», της «χώρας μας», και ακόμη και του «θεού», επανέρχονται φυσικά και εύκολα στα ένστικτα του τρωγλοδύτη.
Το σύνθημα φαίνεται να είναι: «Εξαλείψτε όλους τους συνδικαλιστές, τους αναρχικούς και τους ιδεαλιστές, είτε είναι εργάτες είτε φοιτητές. καταστρέψτε τις εκδόσεις και τα τυπογραφεία τους, τα γραφεία τους, τις αίθουσες συνελεύσεων και τις βιβλιοθήκες» κ.λπ., εν ολίγοις, όλους τους φορείς διαφωτισμού και εκπαίδευσης που απευθύνονται ή ιδρύονται από καταπιεσμένους εργάτες ή ιδεαλιστές, και όλες τις οργανώσεις που στοχεύουν στην αντικατάσταση του σημερινού ανυπόφορου καθεστώτος με ένα καθεστώς οικονομικής ελευθερίας.
Υπάρχει μεγάλος αριθμός συντρόφων και συναδέλφων μας στις φυλακές της Χιλής. πάνω από 100 στο Σαντιάγο, 25 στο Valparaiso, άλλα τόσα στην Concepcion, Iquique, Caleta Buena, Antofagasta, Tocopilla, Punta Arenas και άλλες τοποθεσίες. Πολλοί από τους συναδέλφους μας έχουν απελαθεί για το «έγκλημα» ότι έχουν γεννηθεί πέρα από τα όρια των περιοχών των δεσποτών νιτρικών αλάτων ή λόγω της σχέσης τους με τις σοβαρά προοδευτικές εργατικές οργανώσεις, παρά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς έχουν διαμείνει σε αυτή τη χώρα για 25 χρόνια ή περισσότερο. Αυτοί οι σύντροφοι...
Summons
Let us rise in revolt, brethren, and with us the people
Beneath the black flag of Anarchy will revolt.
We will surge boldly forward, under the fire of enemy bullets in the battle
for faith in libertarian communism,
Our just regime.
We shall cast down all thrones and bring low the power of Capital.
We will seize the gold and purple scepter
And pay no more honor to anything.
Through savage struggle
We shall rid ourselves of the State and its laws.
We have suffered long under the yoke
Of chains, prisons and teeming gangs of executioners.
...
«Ήμουν η πρώτη αναρχική που επέστρεψε από τη Σοβιετική Ένωση για να εξηγήσω στη Μεγάλη Βρετανία τη σχέση των Μπολσεβίκων με την Επανάσταση- μια τέτοια γνώση ήταν ζωτικής σημασίας παντού, αλλά πουθενά περισσότερο από ό,τι στην Αγγλία, όπου πολλοί από τους ηγέτες της εργατικής τάξης ήταν απεσταλμένοι της Μόσχας. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στη νότια Ουαλία, όπου ορισμένα στελέχη της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων υποστήριζαν το θαύμα του κομμουνιστικού κράτους. Η απλή εμπιστοσύνη και η πίστη των συντρόφων μου ήταν βαθιά συγκινητική. Προλετάριοι από τη βρεφική τους ηλικία, με τη ζωή τους άγονη από ομορφιά και χαρά, προσκολλήθηκαν στο ιδανικό...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018