Αργύρης Αργυριάδης

Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων

30 Νοεμβρίου 2023

• κοινωνικοί αγώνες
• ΗΠΑ,
• κοινωνικά κινήματα
• κινητοποιήσεις

Mια από τις κορυφαίες στιγμές του αγώνα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση ήταν οι κινητοποιήσεις στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Η επονομαζόμενη ως «μάχη» όπως επικράτησε μια και από 30 Νοεμβρίου έως 3 Δεκεμβρίου του 1999 η πόλη βρέθηκε στην κυριολεξία περικυκλωμένη από του διαδηλωτές ενός πολυμορφικού κινήματος που είχε τα πάντα από ειρηνικές διαμαρτυρίες ΜΚΟ είτε δυναμικές δράσεις όπως του Black Block που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του. Κατά πολλούς ήταν η στιγμής της επανεκκίνησης ενός άλλου κόσμου που δεν ήταν ακόμα εφικτός αλλά επιζητούσε να προβάλει την ύπαρξη του.

Σε αυτό το κείμενο θα καταθέσω την δική μου εμπειρία από την συμμετοχή μου στις κινητοποιήσεις ως μέλος των οργανωμένων ιατρικών ομάδων (medical team) που στήθηκαν για να αντιμετωπίσουν ένα γεγονός που αρκετές φορές η ένταση του μας ξεπέρασε, ενώ άλλες φορές με το πείσμα μας ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, μέσα σε μια συνθήκη που πραγματικά η εξιστόρηση της φθάνει και στην μυθιστορία.

Η προσωπική μου διαδρομή μέχρι το γεγονός ήταν ότι συμμετείχα στον τοπικό Αναρχικό χώρο στην Καλιφόρνια όπου σπούδαζα και ήμουν μέλος του συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW), στην ένωση εργαζομένων στην Υγεία (IU 610). To 1999 είχα 2 χρόνια που είχα αποφοιτήσει από την Ιατρική και ήδη είχα ήδη τελειώσει τον πρώτο υποχρεωτικό χρόνο εργασίας (κάτι σαν το αγροτικό), ενώ βρισκόμουν στο πρώτο έτος στην ειδικότητα της ψυχιατρικής.

Η είδηση ότι κάτι μεγάλο πρόκειται να συμβεί στο Σιάτλ κίνησε το ενδιαφέρον αρκετού κόσμου του αναρχικού και μη πολυχώρου, από συνδικαλιστές μέχρι οικολόγους. Πιστεύοντας ότι η ύπαρξη ιατρικής υποστήριξης ήταν επιβεβλημένη, ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα και συμμετείχα αρχικά στην ιατρική ομάδα του Δικτύου Αμέσης Δράσης (Direct Αction Νetwork) μαζί με μια μικρή ομάδα ιατρών και νοσηλευτών.

Στόχος μας ήταν να καλύψουμε ιατρικά το γεγονός φτιάχνοντας μια κλινική που θα φρόντιζε δωρεάν τους συμμετέχοντες, την βασική εκπαίδευση στις πρώτες βοήθειες και τέλος τον συντονισμό όσον υγειονομικών και ακτιβιστών πρώτων βοηθειών που θα έρχονταν συμμετέχοντας σε ομάδες των διαδηλωτών ή αυτόνομα ώστε να καλύψουμε όλη την περιοχή του που θα γίνονταν η σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού εμπορίου (WTΟ). Ένα σχέδιο πολύ φιλόδοξο και αρκετά δύσκολο όπως αποδείχθηκε.

Για τον λόγο αυτόν αρκετούς μήνες πριν την σύνοδο, αρχίσαμε να καλούμε και να προσεγγίζουμε κόσμο από τον υγειονομικό χώρο που ίσως να ενδιαφέρονταν να συμμετέχει όπως ιατρικές και νοσηλευτικές σχολές, εργαζόμενοι στην υγεία που συμμετείχαν σε συνδικάτα ή σε πολιτικές και κινηματικές ομάδες κοντά μας. Θεωρήσαμε οποιαδήποτε συνεργασία με τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό ως αδιέξοδη και μη επιθυμητή, ενώ οι υποτιθέμενοι ΜΚΟ ακτιβιστές των Ιατροί για την Κοινωνική Υπευθυνότητα (Physicians for Social Responsibility) δεν ανταποκρίθηκαν ποτέ στις εκκλήσεις μας. Αρκετοί δε ακτιβιστές – διασώστες από το κίνημα προτίμησαν να δουλέψουν αρχικά αυτόνομα αλλά μπροστά στην ένταση των γεγονότων στην συνέχεια συνεργάστηκαν μαζί μας.

Ήμασταν ήδη κάποιοι ιατροί από όλο το εύρος των ειδικοτήτων που θα μας αφορούσαν στην πρώτη γραμμή, αλλά και κλινικά όπως παθολογία, γυναικολογία, χειρουργική, επείγουσα ιατρική και ψυχιατρική. Οπότε το πρώτο μέλημα ήταν να στήσουμε κοινά ιατρικά πρωτόκολλα και βέλτιστες πρακτικές ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τον χρόνο αντίδρασης...

Περισσότερα …