Malcolm Archibald*
Ο Maxim Matveyevich Chernyak [1] -εφεξής Τσερνιάκ- ανήκει στη γενιά των Ρώσων εκείνων αναρχικών που πήραν μέρος στις επαναστάσεις του 1905 και του 1917, υπερασπίστηκαν τη νέα επαναστατική κοινωνία ενάντια στους αντιδραστικούς εχθρούς της και στη συνέχεια συντρίφτηκαν από τους πρώην συμμάχους τους, τους κομμουνιστές. Δεν είναι εύκολο να συνθέσουμε την ιστορία της ζωής του, επειδή πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο παρασκήνιο, σε καθεστώς παρανομίας. Στην περίπτωση του Chernyak ένας επιβαρυντικός παράγοντας είναι ότι στην ιστορική βιβλιογραφία συχνά συγχέεται με άτομα με παρόμοια ονόματα.
Γεννήθηκε το 1883 στο Γκρόντνο (Grodno), μια πόλη που βρισκόταν στο ρωσικό "Παλαιό Εποίκισμα” (σ.τ.μ.: “Pale of Settlement” στο αγγλικό πρωτότυπο), σε μια φτωχή εβραϊκή οικογένεια. Ο Chernyak εκπαιδεύτηκε ως κουρέας, ένα επάγγελμα που φαίνεται ότι αποτελούσε οικογενειακή παράδοση. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του ασκούσε αυτό το επάγγελμα, όταν δεν ήταν απασχολημένος ως τρομοκράτης, μυστικός πράκτορας ή στρατιωτικός διοικητής.
Ο Chernyak δραστηριοποιήθηκε για πρώτη φορά στο αναρχικό κίνημα στην κοντινή πόλη Μπιαλιστόκ (Bialystok) το 1904-1905, εντασσόμενος της ομάδας Chernoe Znamia [Μαύρο Λάβαρο], η οποία πραγματοποιούσε "αδικαιολόγητες" τρομοκρατικές επιθέσεις κατά της αστικής τάξης. Ο Chernyak συνεργάστηκε στενά με έναν από τους ηγέτες της ομάδας, τον Vladimir Striga. Η ομάδα αποτελούνταν κυρίως από νέους και τα μέλη της έφταναν τις εκατοντάδες. Κατά διαστήματα, ο χαρισματικός Striga απευθυνόταν σε πλήθη 3.000 έως 5.000 ατόμων. Οι αναρχικοί του Μπιαλιστόκ δημιούργησαν στενές επαφές με παρόμοιες ομάδες στην Ουκρανία, ιδίως στην Οδησσό και το Γιεκατερίνοσλαβ. Κατά την επακόλουθη τσαρική καταστολή, οι περισσότεροι αγωνιστές της ομάδας συνελήφθησαν και μαρτύρησαν στα χέρια των αρχών. Ο Striga διέφυγε στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στο Παρίσι, αλλά κάποια στιγμή σκόνταψε ενώ μετέφερε μια αυτοσχέδια βόμβα και ανατινάχθηκε.
Ο Τσερνιάκ βρήκε επίσης καταφύγιο στη Γαλλία το 1907, αλλά σύντομα μεταπήδησε στις ΗΠΑ, όπου συμμετείχε στην οργάνωση του ρωσικού τμήματος των Industrial Worhers of the World (IWW - Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου). Η IWW εξέδιδε εφημερίδες σε δώδεκα γλώσσες που απευθύνονταν σε μετανάστες εργάτες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις ΗΠΑ ο Τσερνιάκ συνέχισε το επάγγελμά του ως κουρέας και ζούσε με τη σύζυγό του Rosa και τα δύο παιδιά του στη Νέα Υόρκη και, αργότερα, στο Σικάγο. Στην τελευταία πόλη όλη η οικογένεια συμμετείχε σε εκδηλώσεις που διοργάνωνε η ρωσική αναρχική κοινότητα των μεταναστών.
Όμως ο Τσερνιάκ δεν ήταν έτοιμος να καταλαγιάσει στις ΗΠΑ. Το 1917 επέστρεψε στη Ρωσία με την οικογένειά του και ρίχτηκε αμέσως στην επαναστατική εργασία. Πήγε στη βιομηχανική περιοχή Ντονμπάς (Donbas) στην Ουκρανία, και οργάνωσε ένα απόσπασμα της Μαύρης Φρουράς με έδρα την πόλη Μακέγιεβκα (Makeyevka). Στο πρώτο μέρος του 1918 πολλά αποσπάσματα της Μαύρης Φρουράς δημιουργήθηκαν σε όλη την πρώην Ρωσική Αυτοκρατορία για να υπερασπιστούν την Επανάσταση από τους εχθρούς της. Στην περίπτωση του αποσπάσματος της Μακέγιεβκα οι εχθροί ήταν οι κοντινοί Κοζάκοι του Λευκού Ντον. Χωρίς να αρνούνται τη στρατιωτική αποτελεσματικότητα αυτής της μονάδας, οι κομμουνιστικές αρχές την κατηγορούσαν επανειλημμένα ότι συμμετείχε σε ληστείες και ότι φιλοξενούσε εγκληματικά στοιχεία. Τον Μάιο του 1918 αφόπλισαν το απόσπασμα, αλλά στη συνέχεια έπρεπε γρήγορα να το επανεξοπλίσουν...
Summons
Let us rise in revolt, brethren, and with us the people
Beneath the black flag of Anarchy will revolt.
We will surge boldly forward, under the fire of enemy bullets in the battle
for faith in libertarian communism,
Our just regime.
We shall cast down all thrones and bring low the power of Capital.
We will seize the gold and purple scepter
And pay no more honor to anything.
Through savage struggle
We shall rid ourselves of the State and its laws.
We have suffered long under the yoke
Of chains, prisons and teeming gangs of executioners.
...
«Ήμουν η πρώτη αναρχική που επέστρεψε από τη Σοβιετική Ένωση για να εξηγήσω στη Μεγάλη Βρετανία τη σχέση των Μπολσεβίκων με την Επανάσταση- μια τέτοια γνώση ήταν ζωτικής σημασίας παντού, αλλά πουθενά περισσότερο από ό,τι στην Αγγλία, όπου πολλοί από τους ηγέτες της εργατικής τάξης ήταν απεσταλμένοι της Μόσχας. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στη νότια Ουαλία, όπου ορισμένα στελέχη της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων υποστήριζαν το θαύμα του κομμουνιστικού κράτους. Η απλή εμπιστοσύνη και η πίστη των συντρόφων μου ήταν βαθιά συγκινητική. Προλετάριοι από τη βρεφική τους ηλικία, με τη ζωή τους άγονη από ομορφιά και χαρά, προσκολλήθηκαν στο ιδανικό...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018