ngnm

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

14 Ιουνίου 2024

Του Max Baginski*

Ο Max Baginski για τον Johann Most στην πέμπτη επέτειο του θανάτου του για το «Mother Earth»της Emma Goldman.

Αυτές οι γραμμές είναι το μνημόσυνο του Johann Most, ο οποίος πέθανε στο Cincinnati, πριν από πέντε χρόνια, στις 17 Μαρτίου 1906.

Το 1882 ο Most ήρθε στην Αμερική ως εξόριστος, και συνέχισε την έκδοση της «Freiheit», η ύπαρξη της οποίας είχε καταστεί αδύνατη στην Αγγλία. Μετά την εκτέλεση του Αλέξανδρου Β΄, στις 13 Μαρτίου 1881, ο Most εξέφρασε την ελπίδα σε ένα κύριο άρθρο της «Freiheit», ότι όλοι οι τύραννοι μπορούν να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης. Το άρθρο αυτό αποδείχθηκε υπερβολικό για την πολυδιαφημισμένη βρετανική ελευθερία. Πρώσοι και Ρώσοι κατάσκοποι και διπλωμάτες έστησαν ίντριγκα στο βρετανικό κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα ο Most να παραπεμφθεί σε δίκη για «υποκίνηση προς δολοφονία των βασιλευόντων ηγεμόνων». Το δικαστήριο καταδίκασε τον σύντροφό μας σε δεκαέξι μήνες καταναγκαστικής εργασίας και η ζωή στη φυλακή της ελεύθερης Αγγλίας αποδείχθηκε πραγματική κόλαση.

Ο Most είχε φυλακιστεί προηγουμένως σε γερμανικές και αυστριακές φυλακές και η μεταχείρισή του εκεί ήταν με όλους τους τρόπους αυτή ενός πολιτικού κρατουμένου. Στην ελεύθερη Αγγλία, ωστόσο, βρέθηκε να αντιμετωπίζεται ακόμη πιο βάναυσα από ό,τι ο συνηθισμένος κλέφτης ή ο δολοφόνος, Τα παράπονά του για τις βάρβαρες μεθόδους σε βάρος του απέσπασαν τη μοναδική απάντηση ότι δεν υπήρχαν πολιτικοί κρατούμενοι σε μια ελεύθερη χώρα όπως η Αγγλία.

Όταν εξαγόρασε την ποινή για την ελεύθερη έκφραση των απόψεών του, ο Johann Most κλήθηκε, αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, να έρθει στην Αμερική, όπου θα ξεκινούσε μια ενεργητική προπαγάνδα με βάση τις επαναστατικές αναρχικές γραμμές. Αυτή η συντροφική πρόσκληση υπογράφηκε, μεταξύ άλλων, από τον Justus Schwab, τον οποίο οι περισσότεροι από τους παλιούς μας συντρόφους αναμφίβολα θυμούνται ακόμα.

Οι περισσότεροι ακολούθησαν την πρόσκληση. Μια ενθουσιώδης συγκέντρωση υποδοχής στο Cooper Union, στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι, ήταν το καλωσόρισμά του στη νέα χώρα. Ακολούθησε μια περιοδεία αγκιτάτσιας, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Most κατάφερε να οργανώσει μεγάλο αριθμό ομάδων προπαγάνδας μεταξύ των γερμανόφωνων εργατών.

Ο Most ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε, σε σχετικά εκτεταμένη κλίμακα, την προπαγάνδα για τον κομμουνιστικό αναρχισμό στην Αμερική.

Το γερμανικό στοιχείο στη χώρα αυτή ήταν εκείνη την εποχή πολύ πιο πνευματικά άγρυπνο και ενεργητικό απ' ό,τι είναι σήμερα: ο νόμος του Βίσμαρκ περί φίμωσης, η εκδίωξη εκατοντάδων προλετάριων που εμφορούνταν από σοσιαλιστικές τάσεις, η καταστολή της σοσιαλιστικής λογοτεχνίας και οι βάναυσες αστυνομικές διώξεις έκαναν τους σκεπτόμενους εργάτες να επαναστατήσουν. Τα όρια μεταξύ του κυβερνητικού και του επαναστατικού σοσιαλισμού και μεταξύ του τελευταίου και του αναρχισμού δεν είχαν χαραχθεί τόσο έντονα την εποχή που ο Most, ο φλογερός αγωνιστής της κοινωνικής επανάστασης, έφτασε στην Αμερική. Ήταν ένας ρήτορας με πειστική δύναμη, οι μέθοδοί του άμεσες, η γλώσσα του συνοπτική και δημοφιλής, και διέθετε την ιδιοφυΐα για τη λαμπρή λεκτική απεικόνιση που είχε πολύ μεγαλύτερη επίδραση στους ακροατές του από ό,τι η μακρά θεωρητική επιχειρηματολογία. Έζησε και ένιωσε απόλυτα μαζί με τους ανθρώπους, τους ανθρώπους του μόχθου. Η μεγάλη τραγωδία των τελευταίων χρόνων του ήταν ότι οι ίδιοι οι...

Περισσότερα …