Ακόμα μια παράσταση πίσω και πάνω στις πλάτες των Κυπρίων
ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
Το Κυπριακό σαν πρόβλημα είχε πάντα δυο διαστάσεις. Η μια ήταν πρόβλημα εξουσίας και μετοχών από διαφόρους επιτήδειους (ντόπιους και ξένους), σ’ αυτό το κακάσχημο κατασκεύασμα που λέγεται Κυπριακό κράτος (—ή καλύτερα κράτη). Διάφορα μπλοκ και οργανισμοί εξουσίας [η εκκλησία, η Τουρκοκυπριακή (1) ελίτ, η Ελληνοκυπριακή (2) ελίτ, οι διανοούμενοι, οι άρχουσες τάξεις, τα καπετανάτα του φασισμού] και τα κράτη που έχουν συμφέροντα στη περιοχή (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετ-τανία, ΗΠΑ, ΕΣΣΔ) κόβουν και ράβουν λύσεις από το ’56. Το «άλυτο» του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι όλοι ήθελαν το νησί για τον εαυτό τους. Έτσι μετά από 30 χρόνια επεμβάσεων, εισβολών και πραξικοπημάτων, φαίνεται ότι αποφάσισαν να παίξουν τη ρουλέτα των μετοχών τους στη Κύπρο με πιο ειρηνικά μέσα, μέσα στα πλαίσια του διεθνούς σεναρίου της ύφεσης. Έτσι μετά από τα αδιέξοδα των διαφόρων εθνικιστικών εξάρσεων που οδήγησαν τον κοσμάκη σε αλεπάλληλες σφαγές και μετά από μια γενικότερη πλήξη με τα κλαψουρίσματα των Κυ-πραίων —οι «μεγάλες» μητέρες, πατέρες, αδελφοί κ.λπ.— άρχισαν να συγκατανεύουν για μια λύση συμβιβασμού. Άσε που αν αλλάξουν οι διάφορες αναλογίες μετοχών το Τουρκικό και το Ελληνικό κράτος ελπίζουν να τα βρουν σαν οι εμπορομεσίτες της περιοχής. Και έτσι έχουμε το Νταβός, χαμόγελα από παντού, τις συνομιλίες Βασιλείου - Ντενκτάς και την «αρχή του τέλους» όπως τόσο περήφανα δήλωσε ο πρώτος.
ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Μα μέχρι πέρυσι οι πολιτικοί μας αγόραζαν όπλα και έκαναν επιδείξεις στρατιωτικών παρελάσεων, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες μιλούσαν για αγώνες, λευτεριές και Θερμοπύλες. Ξαφνικά το τραγούδι άλλαξε. Ίσως να κατάλαβαν ότι μια στρατιωτική νίκη πάνω στην Τουρκία (ψευδαίσθηση που καλλιεργήθηκε πολύ έντονα το τελευταίο καιρό) είναι αδύνατη. Μιλάνε βέβαια ακόμα για επιστρατεύσεις και κάνουν στρατιωτικές παρελάσεις κάθε 1η του Οκτώβρη (3), αλλά το ταμπλώ πάνω στο οποίο παίζεται το παιγνίδι έχει αλλάξει.
Άλλαξε βέβαια και η Κυβέρνηση και ο αέρας της αλλαγής πνέει από παντού παρασύροντας μαζί του τόσα χρόνια πολιτικής πλήξης με το ΔΗΚΟ (4) στην εξουσία. Ο νέος μας πρόεδρος χαρακτηρίζεται από άκρατη αισιοδοξία (που ήδη άρχισε να γίνεται συγκρατημένη...) για τις νέες συνομιλίες και το ΑΚΕΛ (5) και ο ΔΗΣΥ (6) τον υποστηρίζουν ενώ και η ΕΔΕΚ6“ —ποιος θα μας το έλεγε, η ΕΔΕΚ του «κάθε σπίτι και κάστρο»— έπιασε τους νέους αέρηδες και ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει τη πλειοψηφία...
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Το σενάριο του έργου είχε κατατεθεί στα αρχεία της ιστορίας στις 15 του Ιούλη το 1974. Τον επόμενο μήνα χαράκτηκαν οι προδιαγραφές του παιγνιδιού. Το ’77 υπογράφτηκε απ’ τους Μακάριο και Ντενκτάς (και κάτι μήνες πριν σε μυστικά αποχωρητήρια από τον κο Κληρίδη) το προ-διάγραμμα της νέας κατανομής της εξουσίας. Η «λύση» ήταν πάντα η ίδια: Ομοσπονδία τη λένε που εν ολίγοις σημαίνει: Η Τ/Κ πολιτικοστρατιωτική ελίτ βασισμένη στους δίκαιους φόβους της κοινότητας τους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και καλυμμένη από τις ξιφολόγχες του Αττίλα, θα έπαιρνε ένα κομμάτι του νησιού σαν δικό της χώρο αστυνόμευσης με πρωτεύουσα τη Κερύνεια. Ο καβγάς ήταν και είναι για το πόσες και ποιες μετοχές θα έχει η κάθε εξουσία αυτού του τόπου...
Iain McKay
Το κείμενο είναι το δοκίμιο του συγγραφέα που συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία Bloodstained: One Hundred Years of Leninist Counterrevolution (AK Press, 2017), το κείμενο είναι διαθέσιμο από τον ιστότοπο της συντακτικής ομάδας του Anarchist FAQ. Ο Iain McKay είναι αναρχικός, συγγραφέας και μέλος της συντακτικής ομάδας του Anarchist FAQ. Μετάφραση: Δημήτρης Πλαστήρας
Έγιναν τρείς επαναστάσεις το 1917 – τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε αυθόρμητα με απεργίες την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, η επανάσταση τον Οκτώβριο όταν η πλειοψηφία του Δεύτερου Πανρωσικού Κογκρέσου των Σοβιέτ επέλεξε να ψηφίσει μια Μπολσεβίκικη κυβέρνηση, και αυτή που ο Ρώσος αναρχικός Voline ονόμασε Η Άγνωστη...
Αργύρης Αργυριάδης
H Αναρχία αποτελεί ένα πολύμορφο σύνολο πολιτικών ιδεών και εκφράζει την δυνατότητα οργάνωσης μιας κοινωνίας χωρίς εξουσία. Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα ο Αναρχισμός αποτέλεσε ένα σημαντικό κοινωνικό κίνημα με αρκετή επιρροή και υποστηρικτές τόσο στην «γενέτειρα» του Ευρώπη όσο και στην πολλά υποσχόμενη τότε νεαρή Αμερική. Αν και οι Αμερικανοί επηρεάζονται (αλλά δεν επηρεάζουν) από τον Ευρωπαϊκό Αναρχισμό, ο Αμερικανικός Αναρχισμός ειδικά στις ΗΠΑ ακολουθεί μια ξεχωριστή πορεία στον τρόπο διαμόρφωσης του αρκετές φορές άγνωστη στους πολλούς η οποία αν απομονωθεί από το ιστορικό κοινωνικό πλαίσιο τους μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ο αναρχισμός για...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018