Μνήμη και δικαιοσύνη για τον Edson Luiz, φοιτητή και κοινωνικό αγωνιστή που δολοφονήθηκε στις 28 Μάρτη 1968 από τα δειλά μέλη των κρατικών μηχανισμών τρομοκρατίας στη Βραζιλία που επιζητούσαν να διατηρήσουν τις δομές εξουσίας που προκαλούν φτώχεια, ανισότητα και αδικία. Ίσως ζήσετε την αντίσταση με την οποία δεν υποχωρεί ο αγώνας σας, το δράμα και τα όνειρά σας, τον εναλλακτικό σας κόσμο της κοινωνικής δικαιοσύνης στο αντιδραστικό προβάδισμα της δικτατορίας. Δεν ξεχνάμε ότι το πραξικόπημα του 1964 ήταν το έργο του στρατού σε συνεργασία με τους μεγάλους επιχειρηματίες της οικονομίας και τα ΜΜΕ, με τη θανατηφόρα πολιτική του ιμπεριαλισμού να στοιχειώνει ολόκληρη την ήπειρό μας.
[…]
Καμιά δικτατορία, κανενός τύπου, ούτε αυτές οι πολιτικές μορφές εκπροσώπησης που ελέγχονται από τις ολιγαρχίες που ονομάζουμε αστική δημοκρατία, δεν έδωσε το δικαίωμα στις καταπιεσμένες τάξεις να αλλάξουν τη ζωή τους. Στην ημερήσια διάταξη υπάρχει μια ισχυρή και ανεξάρτητη γραμμή λαϊκού κινήματος για την καταπολέμηση της ανισότητας και για να μοιραστεί ο πλούτος, να παρθούν σημαντικές και ζωτικές αποφάσεις για τη ζωή με την άμεση δημοκρατία. Δεν υπάρχει σωτήρας της πατρίδας, ή αλάνθαστοι ηγέτες ενός αστυνομικού κράτους. Καμία απόφαση από την αστυνομία και την οικονομία της αγοράς.
Δημιουργία λαϊκής εξουσίας από την κορυφή μέχρι τη βάση με την ταξικότητα της εργατικής μάζας, το μαύρο και το φεμινιστικό κίνημα, τις πρακτικές της κοινωνικής οικολογίας, όλες τις απόψεις, αρθρωμένες με αυτονομία και αλληλεγγύη σε μια συνομοσπονδία για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον κόσμο με άλλους τρόπου, με ελευθερία και σοσιαλισμό.
Αναρχικός Βραζιλιάνικος Συντονισμός (CAB - Coordenacao Anarquista Brasileira)
Ολόκληρο το κείμενο (όχι στα ελληνικά) εδώ: https://anarquismo.noblogs.org/?p=1291
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
