Camillo Berneri*
Στην πορεία του Σεπτέμβρη του 1930, ο Αθάνια ο οποίος ήταν μέλος, μαζί με τον Ζαμόρα και τον Λερού, την Προσωρινής Κυβέρνησης της Δημοκρατίας, είπε σε μια συγκέντρωση στην Μαδρίτη, « Θα κατακτήσουμε την ελευθερία καλώντας όλες τις αντιμοναρχικές δυνάμεις, άσχετα με το πώς αυτοαποκαλούνται, άσχετα με το που είναι». Αυτή ήταν η φράση της πρώτης «άγιας συμμαχίας». Αυτή η συμμαχία υιοθέτησε σαν κοινό πολιτικό της παρανομαστή τον Ρεπουμπλικανισμό. Τον Αύγουστο του 1931, η Δημοκρατία πίστεψε ότι είναι αρκετά δυνατή για να επισπεύσει την διάσπαση των προλεταριακών μαζών οι οποίες απόκλιναν από την κυβέρνηση. Οι εξορισμοί των αναρχικών και συνδικαλιστών στην Γουινέα, διατάχθηκαν με διάταγμα.
Στις 20 Οκτώβρη η βουλή, μαζί με τους σοσιαλιστές βουλευτές, ψήφισε τον νόμο «για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας» ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή καταστέλλοντας τα αναρχοσυνδικαλιστικά κινήματα. Από το 1932 και μετά η δημόσια διακήρυξη της Σεβίλλης έδειξε ότι ο Δημοκρατικός Φασισμός είναι μεγαλύτερος κίνδυνος από την μοναρχική παλινόρθωση, αλλά ο Αθάνια, μιλώντας στην βουλή για την προσπάθεια του Στρατηγού Σανχούρχο για στάση, ισχυρίστηκε ότι η Ισπανική Δημοκρατία δεν είναι άρρωστη και « ότι έχει εξαγνιστεί μόνη της από τα σκόρπια απομεινάρια του παλιού καθεστώτος τα οποία περιελάμβανε». Τον Ιανουάριο του 1933, ο Αθάνια διέταξε την σφαγή των εξεγερμένων στο Κάζας Βιέχας, η οποία εγκρίθηκε στις 2 Φλεβάρη από 150 Σοσιαλιστές Βουλευτές. Τον Φλεβάρη του 1936, σε μια συνέντευξη στο “Paris-Sou”, ο Αθάνια δήλωσε ότι ο Λερού και ο Ζίλ Ρομπλές έχουν εκκαθαριστεί. Δήλωσε: «Επιθυμούμε πάνω απ’ όλα να επικρατεί η τάξη… Το λέω καθαρά, δεν θέλουμε να κάνουμε επανάσταση… Θέλω να κυβερνήσω νόμιμα. Όχι επικίνδυνες καινοτομίες… Θέλουμε κοινωνική ειρήνη, επιθυμούμε τάξη, είμαστε μετριοπαθείς».
Αφού ξέσπασε το Φασιστικό πραξικόπημα, τα Σοσιαλιστικά και Κομμουνιστικά Κόμματα επέστρεψαν στην φράση του Αθάνια τον Σεπτέμβρη του 1930: Υπεράσπιση της ρεπουμπλικανικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Ακόμα επιμένουν σε αυτή την θέση, ανοίγοντας τον δρόμο για την αντεπανάσταση. Ο Λουί Πιεράρντ, Βουλευτής του Βελγικού Εργατικού Κόμματος, πρόσφατα αναγνώρισε στην “Regards” ότι ο «Σοσιαλισμός πρακτικά δεν υπήρχε στην Καταλωνία πριν την 19η Ιούλη». Η U.G.T η οποία είχε τότε 9.000 μέλη στην Καταλωνία, τώρα έχει 50.000. Μια τέτοια αύξηση είναι σημαντική. Η U.G.T τραβούσε την μεσαία τάξη προς το μέρος της. Η έμποροι ψαριών της Βαρκελώνης μπήκαν σε αυτή την οργάνωση μαζικά για ν’ αποφύγουν την «κολεκτιβοποίηση των ψαριών» η οποία δηλώνεται στο πρόγραμμα της C.N.T. Αυτό που συνέβηκε στη Βαρκελώνη συνέβη εξίσου σε όλη την Καταλωνία, την Αραγωνία και την Λεβάντε. Οι εχθροί της κολεκτιβοποίησης της γης, της βιομηχανίας και του εμπορίου μπήκαν στην U.G.T και στο P.S.U.C μαζικά. Η “Treball” όργανό του P.S.U.C, αντιμάχεται την κολεκτιβοποίηση και την κοινωνικοποίηση, ενώ η C.N.T και το P.O.U.M την υπερασπίστηκαν. Από δω και πέρα, η ένωση ανάμεσα στον οπορτουνισμό των ηγετών του P.S.U.C και των αστών και μικροαστών οι οποίοι μπήκαν στο Λαϊκό Μέτωπο είναι εμφανής. Ήδη στην πορεία της εξέγερσης στις Αστουρίες, γίναμε μάρτυρες του αστραπιαίου ψευδοεπαναστατικού χαμαιλεοντισμού των μεσαίων τάξεων. Όταν η Επιτροπή του Μιέρες κάλεσε τους υπαλλήλους, τους μεταλλωρύχους, τους επιστάτες, κ.τ.λ. γίναμε μάρτυρες στο ακόλουθο φαινόμενο που περιγράφεται στο...
Με την ιδέα της προώθησης της οικοδόμησης ενός πολιτικού σχεδίου ριζοσπαστικού κοινωνικού μετασχηματισμού στην ύπαιθρο και στην πόλη, ιδρύθηκε στις 30 Αυγούστου 2003, η Federacao Anarquista do Rio De Janeiro (FARJ - Αναρχική Ομοσπονδία του Ρίο ντε Τζανέιρο), μια πολιτική οργάνωση με επαναστατικές προθέσεις.
Είμαστε μια ενεργός μειοψηφία και έχουμε στόχο να συνεχίσουμε τον αγώνα των συντρόφων και των συντροφισσών που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην οικοδόμηση του ελευθεριακού κομμουνισμού και τερματίζοντας κάθε μορφή καταπίεσης και κυριαρχίας.
Συγκροτήσαμε τον Βραζιλιάνικο Αναρχικό Συντονισμό (CAB), εν/ω η δέσμευσή μας στους λαϊκους αγώνες είναι καθημερινή ώστε να σπάσουμε τους δεσμούς μας με το καπιταλιστικό...
Melbourne Anarchist Communist Group
Δεν είναι ασυνήθιστο σύγχρονοι αναρχικοί να λένε ότι "ο ταξικός αγώνας είναι ξεπερασμένος και δεν έχει κάποια σχέση με το πώς θα κάνουμε μια επανάσταση σήμερα" ή "η εργατική τάξη είναι τόσο σεξιστική και ρατσιστική που πρέπει να στραφούμε σε άλλους ριζοσπαστικούς αγώνες εκτός των χώρωνεργασίας για να φτάσουμε κάπου".
Η Melbourne Anarchist Communist Group (Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα Μελβούρνης) διαφωνεί. Πιστεύουμε ότι αυτές οι απόψεις βασίζονται σε μια λανθασμένη ιδέα για το ποιος αποτελεί την εργατική τάξη και την έλλειψη κατανόησης του ποιος έχει την εξουσία στην κοινωνία μας.
Η εργατική τάξη
Τα καπιταλιστικά...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018