Είμαστε μέρος των τελευταίων 20 χρόνων αποκατάστασης του κοινωνικού και οργανωμένου αναρχισμού, ένα χρονικό διάστημα που χαρακτηρίστηκε από την κατανόηση της ανάγκης του να διαθέτουμε μια πολιτική οργάνωση και της σημασίας της ένταξης στους διαφορετικούς αγώνες της εκμεταλλευόμενης τάξης.
Με τη δημιουργία αυτής της Ομοσπονδίας επιδιώκουμε, τόσο με ταπεινοφροσύνη όσο και με τρανταχτή πεποίθηση, να αποδείξουμε ότι ο αναρχισμός στην περιοχή της Χιλής δεν έχει πεθάνει και ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ, το πολιτικό μας έργο πρέπει να βγει προς τα έξω ως εναλλακτική λύση ενάντια σε αυτό το σύστημα καπιταλιστικής κυριαρχίας και πατριαρχίας. Αυτός είναι ο λόγος που για όλους και όλες εμάς σήμερα είναι μια ιστορική ημέρα, καθώς αισθανόμαστε ότι είμαστε μια ακόμη έκφραση του οργανωμένου αναρχισμού, από το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι σήμερα, που πάντα ήθελε να συνεισφέρει στους πιο απαιτητικούς αγώνες των λαών με στόχο την επιρροή των ιδεών και πρακτικών μας σε αυτούς.
Ζούμε μια ιστορική περίοδο που χαρακτηρίζεται από μια κοινωνική και οικολογική κρίση που προκαλείται από την ένταση της άγριας εκμετάλλευσης των φυσικών μας πόρων, την εκδίωξη από τα εδάφη μας και τον έλεγχο των σωμάτων μας από το σύστημα κυριαρχίας και πατριαρχίας. Όλα αυτά δημιουργούν νέες προκλήσεις για τον αναρχισμό.
Η κατανόηση του συστήματος κυριαρχίας και των δεσμών εξουσίας με στόχο την επέκταση των πεδίων για την είσοδό μας στους λαϊκούς αγώνες, καθίσταται ένα βασικό σημείο για μας. Εάν υπάρχουν διαφορετικές περιοχές κυριαρχίας, οποιαδήποτε ταξική έκφραση της εναντίωσης σε αυτές αποτελεί ένα εύφορο πεδίο για τον αναρχισμό και αυτό είναι απαραίτητο το να απαλλαγούμε από την άποψη ότι υπάρχουν προνομιακοί αγώνες για την οργάνωσή μας έναντι άλλων. Αυτό το σύστημα, το οποίο ασκεί εξουσία και εξαναγκασμό μέσω των σχέσεων κυριαρχίας, για μας στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες: την πατριαρχική εξουσία και την καπιταλιστική κυριαρχία και τα αποτελέσματα της αλληλεπικάλυψής τους είναι αυτά που εκδηλώνονται σήμερα στην κοινωνία.
Σύμφωνα με αυτή την ανάλυση, σκεφτόμαστε τη στρατηγική μας όσον αφορά την αντίστασή μας, έχοντας ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει κυριαρχία πάνω από την άλλη, αλλά ότι αυτές λειτουργούν ανάλογα με το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι ενταγμένες, κατακερματίζοντάς μας χωρίς προοπτική. Με τον τρόπο αυτό ο ρατσισμός, ο ακάλυπτος σεξισμός και η ταξική προκατάληψη είναι καταπιέσεις που λειτουργούν ταυτόχρονα, συνυπάρχουν και είναι συγκεκριμένες.
Σε αντίθεση με όλα αυτά προτείνουμε στρατηγικά στοιχεία όπως αποπατριαρχοποίηση (despatriarcalización), αποαποικιοποίηση, ομοσπονδισμό (federalism) και επαναστατική αυτοδιαχείριση ως εναλλακτική λύση στην καταστροφή του συστήματος πατριαρχικής-καπιταλιστικής κυριαρχίας και της αποικιοκρατικής στρατηγικής του, και στη δημιουργία μιας επαναστατικής ομοσπονδιακής αυτοδιαχειριζόμενης κοινωνίας, η οποία θα εξαλείψει τις κοινωνικές τάξεις, τις φυλετικές διαιρέσεις και τους διαχωρισμούς φύλου, όπου η κοινότητα, η οικολογική και η φεμινιστική, θα είναι ο ορίζοντας της ζωής μας.
Η σημερινή πολιτική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από ένα κατασταλτικό πλαίσιο που εκφράζεται, για παράδειγμα, με τον μεταναστευτικό νόμο, την ασφαλή σχολική τάξη, την τροποποίηση του αντιτρομοκρατικού νόμου, τη στρατιωτικοποίηση και την εφαρμογή της εξαίρεσης, την κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων, τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις (που επιδιώκουν τη διατήρηση των ποσοστών κέρδους στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης), την πρόοδο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στην υγεία, τη στέγαση, την εκπαίδευση και την χαλάρωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Στην οικονομική πλευρά, η αβέβαιη ζωή είναι στρατηγικής σημασίας όπλο εκ μέρους της κυριαρχίας, η σύγκρουση Κεφαλαίου και ζωής, με την άκρα απελευθέρωση των αγορών που χαρακτηρίζεται από την υπογραφή συνθηκών όπως οι TPP 11-TLC - APEC, η θεαματική πτώση των πραγματικών μισθών και η επιβράδυνση της οικονομίας. Στην κοινωνική πλευρά, έχουμε ένταση της κοινωνικής βίας: με τις συλλήψεις των πολιτών, συμμορίες, ξενοφοβία, διακίνηση ναρκωτικών, ομοφοβία, γυναικοκτονίες, ρατσισμό, καταστροφή του κοινωνικού ιστού, κατάθλιψη και οικολογική κρίση, όλα αυτά μας μας πείθουν οτι η αναρχική μας εναλλαγή είναι αντικατασταλτική, αντικαπιταλιστική και οικολογική, είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο το να συνεισφέρουμε στο σύνολο των πολιτικών εκείνων δυνάμεων που αγωνίζονται για μια επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας.
Ζήτω ο οργανωμένος αναρχισμός!
Να ενδυναμώσουμε την λατινοαμερικάνικη στρατηγική!
Μαζί με αυτούς που αγωνίζονται!
FEDERACIÓN ANARQUISTA SANTIAGO
(Αναρχική Ομοσπονδία του Σαντιάγκο)
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
