Black Athena

Αναρχική Θεωρία

02 Απριλίου 2023

• αναρχικό κίνημα
• κοινωνικοί αγώνες
• κριτική
• κοινωνία
• αναρχική-θεωρία

Αν περιμένεις να διαβάσεις ένα ακόμα αντι-εκλογικό αναρχικό κείμενο που λέει ότι οι εκλογές είναι μια ψευδαίσθηση, μια απάτη και οι άνθρωποι είναι είτε εξαπατημένοι, είτε πουλημένοι στην αστική δημοκρατία τότε μη χάσεις το χρόνο σου. Δεν είναι τέτοιο κείμενο.

Χ.Π. Σοφίας, Κάποτε

Πηγαίνοντας αριστερά
ήταν πρόοδος
Πηγαίνοντας δεξιά
ήταν παράδοση

Σήμερα η πρόοδος
και η παράδοση
φυλάνε τα πρόβατα μαζί
με την Κοκκινοσκουφίτσα
και τον Λύκο

Και η γιαγιά έχει πεθάνει
για να διηγηθεί το παραμύθι

Η αναρχική θέση ενάντια στις εκλογές εμφανίστηκε σε μια εποχή που η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν ήταν καν ώριμη και δεν ψήφιζαν ούτε καν οι γυναίκες. Εμφανίστηκε ως μια ριζική κριτική στην αστική δημοκρατία που μέσα από τις εκλογές προσπαθούσε να φέρει την κοινωνική ειρήνη ανάμεσα στις τάξεις, σε μια εποχή όπου τα μαζικά, εργατικά κινήματα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων. Η στρατηγική αποχής από τις εκλογές ως μια αντιπαραβολή στην ανάθεση ήταν απόλυτα συμπληρωματική με την οργανωμένη πάλη. Τότε υπήρχαν συλλογικά, μαζικά σώματα (κυρίως εργατικές οργανώσεις) μέσα από τις οποίες η κοινωνία είχε αποφασιστική δύναμη.

Αυτή η στρατηγική επιλογή έγινε μια πάγια αναρχική θέση που επιβεβαίωσε την αξία της μέσα στα χρόνια – που δεν τα λες και λίγα. Αυτό μας μπερδεύει μερικές φορές και αντί η θέση να υιοθετείται ως μια στρατηγική επιλογή, πολλές φορές παρουσιάζεται και συζητείται λες και αποτελεί κάποια ηθική αξία της αναρχίας. Και άρα όποιος ψηφίσει είναι ξεπουλημένος. Ηθική αξία είναι η αντίθεση στο να αποφασίζουν άλλοι για εμάς, κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα (π.χ. στο χώρο εργασίας). Οι στρατηγικές είναι πάντοτε αντιφατικές ως προς την ηθική τους πλευρά.

Στον Ντουρούτι αποδίδεται η παρακάτω ρήση η οποία εκφράζει απόλυτα το πνεύμα της εποχής: «Όποιος ψηφίσει και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση είναι για εμάς βλαβερός, αλλά το ίδιο βλαβερός είναι και όποιος απόσχει από τις εκλογές και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση»

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα, μα πάρα πολύ.

Σε όλο το δυτικό κόσμο τον τελευταίο μισό αιώνα η συμμετοχή στις εκλογές έχει μειωθεί και γενικά συνεχίζει να μειώνεται. Στην Ελλάδα η αποχή την τελευταία φορά έφτασε στο 42%. ΔΕΝ ψηφίσαν, ενώ μπορούσαν, 4.215.290 άτομα. Δηλαδή, δεν αναγνωρίζουν κανένα συμφέρον τους να εκφράζεται σε αυτή τη διαδικασία – στην διαδικασία, ούτε καν σε κάποιο κόμμα. Παράλληλα, έχει μειωθεί η συμμετοχή και στα συνδικάτα και σε εθελοντικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα κτλ. την ίδια μακρά περίοδο. Οπότε, βλέπουμε πως η αποχή μεγαλώνει αλλά αυτό δεν αυξάνει τη συμμετοχή σε άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης. Θα αφήσω εκτός τους λόγους που συμβαίνει αυτό.

Από αυτούς που πάνε και ψηφίζουν πάρα πολλοί έχουν κάποιες σχέσεις (πελατειακές τις λένε) με συγκεκριμένους πολιτικούς παράγοντες σε τοπικό επίπεδο και περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα. Ειδικά όσοι είναι από επαρχία ή από κομματικές οικογένειες, γνωρίζουν καλά πόσο εκτεταμένα είναι αυτά τα δίκτυα και πόσους ανθρώπους μπορούν να εμπλέξουν στην εκλογική διαδικασία ακόμα κι αν η υπόσχεση είναι μια πρόσληψη με ολιγόμηνη σύμβαση στην καθαριότητα του δήμου. Τα οφέλη είναι άμεσα και έμμεσα, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, αλυσιδωτά και μέσω γνωστών. Δεν μπορώ να γνωρίζω...

Περισσότερα …