Από την ομάδα υπέρ της ΙWA/AIT στην Κίνα
Αλλαγή στη δράση των εργαζομένων
Τα τελευταία δέκα χρόνια παρακολουθούμε τα στατιστικά στοιχεία των εργατικών κινημάτων σε διάφορες περιοχές και κλάδους. Αυτό το πορτραίτο αποκαλύπτει μια κοινωνική, πολιτική και οικονομική κατάσταση που υπερβαίνει τον επίσημο λόγο. Υποδεικνύει επίσης μελλοντικές αλλαγές στο εργατικό κίνημα.
Πρώτα απ' όλα, η οικονομική σύνθεση και το μοντέλο ανάπτυξης της Κίνας έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές. Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, η Κίνα εξαρτιόταν από τη μεταποίηση χαμηλού κόστους για εξαγωγές. Τώρα, ανθίζουν οι κλάδοι παροχής υπηρεσιών, όπως οι ηλεκτρονικές αγορές και η παράδοση γευμάτων με τη χρήση ηλεκτρονικών πλατφορμών. Ως αποτέλεσμα, όλο και περισσότερες εργατικές διαμάχες έχουν προκύψει στους τομείς των υπηρεσιών. Από την υγειονομική περίθαλψη και την εστίαση μέχρι τις τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τον σχετικό κλάδο των μεταφορών, όπως η μεταφορά εμπορευμάτων.
Στις 25 Ιανουαρίου 2021, εκατοντάδες νοσηλευτές από το νοσοκομείο που υπάγεται στο Πανεπιστήμιο Yan'an (στην επαρχία Shaanxi) πραγματοποίησαν καθιστική διαμαρτυρία για να απαιτήσουν από τη διεύθυνση να αυξήσει τον μισθό τους και να καταβάλει τις συντάξεις και την ιατρική ασφάλισή τους. Τον ίδιο μήνα, οι κούριερ της Best (στην επαρχία Hebei) κατέβηκαν σε απεργία επειδή τα αφεντικά τους δεν τους είχαν καταβάλει τους μισθούς τους. Ως αποτέλεσμα, δεκάδες χιλιάδες μη παραδοθέντα δέματα συσσωρεύτηκαν έξω από την αποθήκη χωρίς κανείς να τα έχει παραδώσει.
Ενώ βλέπουμε ότι οι βιομηχανικές διαμάχες στις παραδοσιακές μεταποιητικές βιομηχανίες παρουσιάζουν στασιμότητα, οι βιομηχανικές διαμάχες στις αναδυόμενες βιομηχανίες αυξάνονται.
Δεύτερον, από τη δεκαετία του 1990, η αστικοποίηση και η οικονομική ανάπτυξη στις εσωτερικές περιοχές της Κίνας, όπως η Sichuan και η Henan, έχουν επιταχυνθεί. Αυτό δίνει στις μεγάλες εταιρείες των παράκτιων περιοχών πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων. Επιπλέον, οι παράκτιες εταιρείες επεκτείνονται και στην ενδοχώρα. Έτσι, οι εργατικές διαμάχες στις περιοχές αυτές αυξάνονται επίσης.
Υπήρξε μια εποχή που η Shenzhen ήταν το επίκεντρο των εργατικών διαμαρτυριών στην Κίνα, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το 2015 καταγράφηκαν 75 διαμαρτυρίες εργαζομένων στη μεταποίηση στη Shenzhen, οι οποίες αντιπροσώπευαν το 75% του συνόλου των οργανωμένων εργατικών δράσεων στην πόλη εκείνο το έτος. Δύο χρόνια αργότερα, το 2017, το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 22%, δηλαδή στο ήμισυ των δράσεων που οργανώθηκαν από τους εργαζόμενους στην πόλη εκείνο το έτος.
Τέλος, οι παραδοσιακές κοινωνικές δομές που συνδέονται με την εργασία έχουν καταρρεύσει. Οι άνθρωποι απομονώνονται όλο και περισσότερο κοινωνικά. Επιπλέον, η πρώτη γενιά των μεταναστών εργατών γερνάει σταδιακά και η έλλειψη εργατικού δυναμικού επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα. Τα συστήματα κοινωνικής προστασίας, όπως οι συντάξεις, αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς προκλήσεις. Από το 2000, τα εργοστάσια αντικατέστησαν τις περιφερειακές και οικογενειακές σχέσεις στις οποίες κάποτε στηρίζονταν οι μετανάστες εργαζόμενοι, παρέχοντας ένα φυσικό χώρο για αλληλεγγύη και αμοιβαίες σχέσεις.
Μόλις φτάσουν στη Shenzhen ή αλλού, οι εργαζόμενοι αυτοί από τη Sichuan, την Henan ή άλλες περιοχές της ενδοχώρας θα διαπιστώσουν ότι οι περιφερειακές και εθνοτικές διαφορές δεν έχουν πλέον σημασία. Αντιμέτωποι με τις πολλές ώρες εργασίας, τους χαμηλούς μισθούς και την κακομεταχείριση, οι εργατικές διαμάχες γίνονται πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα.
Το απόλυτο ερώτημα
Αυτό έχει γίνει...
Chris Oliver*
Ο Chris Oliver υποστηρίζει ότι οι αριστεροί ακτιβιστές θα πρέπει να επικεντρωθούν λιγότερο στην επιφανειακή κινητοποίηση και διαμαρτυρία και περισσότερο στη βαθιά, μακροπρόθεσμη οργάνωση.
Πριν από μερικά χρόνια συμμετείχα σε μια διαμαρτυρία έξω από ένα καφέ στο Σίδνεϊ μαζί με έναν backpacker που είχε εργαστεί στο παρελθόν εκεί. Ο backpacker πληρωνόταν κάτω από τον κατώτατο μισθό καθ' όλη τη διάρκεια της απασχόλησής του, και όλες οι προσπάθειες διαλόγου με το αφεντικό είχαν αποβεί μάταιες. Αφού δεν κατέληξαν πουθενά οι διαπραγματεύσεις, ξεκινήσαμε να διαμαρτυρηθούμε στην καφετέρια μέχρι ο ιδιοκτήτης να πληρώσει όλα τα χρήματα που χρωστούσε.
Το...
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1947 από τον Rudolph Rocker, ακολουθώντας το φυλλάδιό του "Αναρχισμός και Αναρχοσυνδικαλισμός".
Αυτό το γραπτό δημοσιεύτηκε πριν από εννέα χρόνια, όταν ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του (σ.τ.μ.: 1938). Η ήττα των Ισπανών εργατών και αγροτών από το φασισμό μετά από δυόμισι χρόνια εμφυλίου πολέμου κατέστρεψε την τελευταία ελπίδα να αντιταχθεί το ρεύμα της αντίδρασης στην Ευρώπη. Η Ισπανία έγινε η νέμεση του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος και ιδιαίτερα του ελευθεριακού σοσιαλισμού. Ο ισπανικός λαός έπρεπε να διεξάγει τον θαρραλέο αγώνα του για ελευθερία, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη σχεδόν μόνος του, ενώ...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018