Σημείωση μεταφραστή*: Σε αυτό το κείμενο ο Άγγλος αναρχικός ρήτορας και οργανωτής George Barrett, αναπτύσσει ενδελεχώς την πεποίθηση του τον αναρχισμό, το εργατικό κίνημα, την άμεση δράση και την νέα κοινωνία που θέλει να φέρει ο Αναρχισμός.
Εισαγωγή
Ένας αναρχικός είναι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση είναι καλό πράγμα για το λαό. Είναι, στην πραγματικότητα, ένας άνθρωπος που πιστεύει και αγωνίζεται για την ελευθερία. Η ελευθερία δεν είναι γι' αυτόν μια δεισιδαιμονία ή ένας θεός για να φτιάξει εικόνες, αλλά μια πρακτική θεωρία ή σχέδιο δράσης. Το πρώτο απαραίτητο βήμα για την εγκαθίδρυση της ελευθερίας θα είναι, σαφώς, η κατάργηση της κυβέρνησης, και αυτό θα σημαίνει την οργάνωση της βιομηχανίας από τους ίδιους τους εργάτες, όχι από οποιαδήποτε εξωτερική δύναμη – με άλλα λόγια, την Αναρχική Επανάσταση. Προς το παρόν αυτό μπορεί να φαίνεται εξωφρενικά αδύνατο. Αλλά αν το εξετάσουμε λίγο, μια νέα πλευρά του ζητήματος έρχεται στο προσκήνιο.
Πρώτον, δεν υπάρχει κάτι εντελώς λάθος και μπερδεμένο στις ιδέες σας, γιατί υποθέτω ότι δεν είστε αναρχικός; Πιστεύετε στην κυβέρνηση ως απαραίτητο μέρος της κοινωνικής μας ζωής, και όμως δεν θα θέλατε να πείτε ότι αρνείστε και απορρίπτετε την Ελευθερία. Αυτό συμβαίνει με σχεδόν όλους τους ανθρώπους που δεν είναι αναρχικοί – ξοδεύουν το ήμισυ της διάνοιάς τους ζητώντας συγγνώμη για την πίστη τους στην κυβέρνηση και το άλλο μισό δικαιολογώντας τους εαυτούς τους για την αγάπη τους για την ελευθερία. Βρίσκονται ακριβώς στην ίδια θέση όσον αφορά τις πολιτικές τους πεποιθήσεις με τους χριστιανούς όσον αφορά το θρησκευτικό τους ιδεώδες. Οι χριστιανοί χτίζουν εκκλησίες προς δόξα του Χριστού και τον λατρεύουν. Αν κάποιος μιλήσει εναντίον του, τρομοκρατείται. Αλλά όταν πρόκειται για πρακτική ζωή, δεν εφαρμόζουν ούτε στο ελάχιστο τη θρησκεία τους. "Μην σκέφτεστε αύριο", μεταφράζουν, "Κρατήστε μια καλή ισορροπία στην τράπεζα". Το «ου φονεύσεις» γίνεται «60.000.000 λίρες ετησίως για τον στρατό και το ναυτικό». "Μην κρίνετε" και "Μην ορκίζεστε" είναι γραμμένο στο βιβλίο με το οποίο ορκίζονται στα δικαστήρια. «Μην αποκαλείτε κανέναν αφέντη σας, γιατί είστε όλοι αδέρφια», ερμηνεύεται ότι σημαίνει ότι οι στρατιώτες πρέπει να προστατεύουν τα αφεντικά τους πυροβολώντας τους αδελφούς τους κατά τη διάρκεια μιας απεργίας.
Έτσι θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει μέχρι να αποδειχθεί ότι κάθε σημείο που δίδαξε ο Χριστός έχει απορριφθεί από εκείνους που τον λατρεύουν. Ακριβώς το ίδιο συνέβη σε σχέση με την Ελευθερία. Ως λαός, το λατρεύουμε. Το καύχημά μας είναι ότι «όπου επιπλέει ο Union Jack, η ελευθερία είναι υπέρτατη». Του στήνουμε αγάλματα, οι ποιητές μας τραγουδούν προς τιμήν του, οι πολιτικοί μας ανακατεύουν το αίμα μας με ρητορική για να το επαινέσουν. Αλλά όταν πρόκειται για πρακτική ζωή, κανένα από αυτά δεν εφαρμόζει στο ελάχιστο το ιδανικό του. "Πρέπει να έχουμε μια κυβέρνηση, πρέπει να έχουμε κάποιον να έχει τον έλεγχο", λένε. Και πίσω από αυτά τα λόγια κρύβεται το ρόπαλο του αστυνομικού, το άθλιο σωφρονιστικό σύστημα και ο στρατός έτοιμος να καταρρίψει εκείνους τους αντάρτες που τολμούν να προσπαθήσουν να ανατρέψουν το κοινωνικό ιδεώδες του πολιτικού. Η ελευθερία είναι ένα ωραίο πράγμα για να κάνεις...
Κριτική βιβλίου: Zoe Baker "Means and Ends: The revolutionary practice of anarchism in Europe and the United States”
Το βιβλίο της Zoe Baker "Means and Ends: The revolutionary practice of anarchism in Europe and the United States" (Μέσα και σκοποί: Η επαναστατική πρακτική του αναρχισμού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες) είναι ένα νέο βιβλίο που εκδόθηκε από τον AK Press. Το βιβλίο Means and Ends εστιάζει στη θεωρία και την πρακτική του αναρχισμού κατά την περίοδο 1868-1939. Αν και περιορίζεται από την περιοδική και γεωγραφική προσέγγιση, το Means and Ends είναι αναζωογονητικό στην προσέγγισή του σε σύγκριση με...
Nick Heath*
Ο Stefan Popov γεννήθηκε στο χωριό Konush της Βουλγαρίας στις 10 Ιουνίου 1925. Σπούδασε σε τεχνική σχολή οικοδόμων στην Ξάνθη, που τότε ανήκε στη Βουλγαρία, αφού οι Ναζί την πέρασαν στους συμμάχους τους μετά την εισβολή στη Βουλγαρία. Το 1944 η Ξάνθη προσαρτίστηκε από την Ελλάδα.
Μετά το κομμουνιστικό πραξικόπημα τον Σεπτέμβριο του 1944, ο Popov μετακόμισε στη Σόφια. Πήγαινε σε διάφορες πολιτικές συγκεντρώσεις και έγινε συμπαραστάτης του Συνδέσμου Εργατικής Νεολαίας (Rabotnicheski Mladezhki Sayuz - RMS), της νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στις 12 Σεπτεμβρίου άκουσε τον μεγάλο αναρχικό ρήτορα Manol Vasev να μιλάει σε μια συγκέντρωση στο Haskovo....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018