Πολίτες και φίλοι,
Αυτό το έργο εμπνεύστηκε από εσάς και ανήκει σε εσάς.
Πριν από δέκα μήνες με ρωτήσατε ποια είναι η γνώμη μου για το εκλογικό μανιφέστο που δημοσίευσαν εξήντα εργαζόμενοι από τον Σηκουάνα. Θέλατε ιδιαίτερα να μάθετε αν, αφού εκφράσατε τον εαυτό σας στις εκλογές του 1863 με αρνητική ψήφο, θα έπρεπε να επιμείνετε σε αυτή τη γραμμή ή αν, λόγω των περιστάσεων, σας επιτρεπόταν να υποστηρίξετε με την ψήφο σας και την επιρροή σας την υποψηφιότητα ενός συντρόφου άξιου της συμπάθειάς μας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με τη γνώμη μου σχετικά με τις σκέψεις που εκφράζονται στο μανιφέστο σας, και την εξέφρασα ειλικρινά όταν την έλαβα. Σίγουρα, ήμουν ευχαριστημένος από αυτή την αφύπνιση του σοσιαλισμού: ποιος στη Γαλλία είχε περισσότερο δικαίωμα να είναι ευχαριστημένος από μένα; Και συμφωνούσα μαζί σας και με τους εξήντα ότι η εργατική τάξη δεν εκπροσωπείται και ότι έχει το δικαίωμα να εκπροσωπείται έτσι. Πώς θα μπορούσα να αισθάνομαι διαφορετικά; Αν αυτό ήταν δυνατό, δεν θα ήταν η εκπροσώπηση της εργατικής τάξης σήμερα, όπως ήταν το 1848, η επίσημη επιβεβαίωση του σοσιαλισμού από πολιτική και οικονομική άποψη;
Αλλά ανάμεσα σε αυτό και τη συμμετοχή στις εκλογές, που θα δέσμευε, μαζί με τη δημοκρατική συνείδηση, τις αρχές της και το μέλλον της, υπάρχει μια άβυσσος που δεν έκρυψα από εσάς, πολίτες. Και μπορώ να προσθέσω ότι αυτές οι επιφυλάξεις, τις οποίες χαιρετίσατε, επιβεβαιώθηκαν έκτοτε από την εμπειρία.
Τι κάνει, λοιπόν, η γαλλική δημοκρατία, που κάποτε ήταν τόσο περήφανη και αγνή, και η οποία, με τα λόγια λίγων φιλόδοξων, φανταζόταν ότι με τη χρήση ενός ψεύτικου όρκου θα μπορούσε να πάει από νίκη σε νίκη; Ποιες κατακτήσεις έχουμε κερδίσει; Μέσα από ποια νέα και ισχυρή ιδέα έχουν αποκαλυφθεί οι πολιτικές μας; Τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες, ποιες επιτυχίες έχουν σηματοδοτηθεί από την ενέργεια των υποστηρικτών μας ή έχουν ανταποδώσει την επιπολαιότητά τους; Δεν υπήρξαμε μάρτυρες των διαρκών ηττών και αποτυχιών τους; Εξαπατημένοι από τον κοινοβουλευτισμό τους, δεν τους έχουμε δει να ξυλοκοπούνται σχεδόν σε όλα τα ζητήματα από τους ρήτορες της κυβέρνησης; Και όταν οδηγήθηκαν στο δικαστήριο για το έγκλημα ότι είχαν σχηματίσει ενώσεις ή συναντήθηκαν χωρίς άδεια, όταν έπρεπε να δώσουν εξηγήσεις ενώπιον της χώρας και εκείνων που βρίσκονταν στην εξουσία, δεν μπερδεύτηκαν από τη νομιμότητα που επαινούσαν και των οποίων οι διερμηνείς παρουσιάστηκαν; Τι θλιβερές ίντριγκες! Και τι αξιοθρήνητη άμυνα! Σας αφήνω να κρίνετε... Μετά από τόσες θορυβώδεις συζητήσεις, μπορούμε να αρνηθούμε ότι κατά βάθος οι εκπρόσωποί μας δεν έχουν άλλες ιδέες, τάσεις ή πολιτικές από τις πολιτικές, τις τάσεις και τις ιδέες της κυβέρνησης;
Χάρη σε αυτούς ισχύει τώρα για τη νεαρή δημοκρατία ό,τι ίσχυε κάποτε για τον παλιό φιλελευθερισμό, δύο σχολές που γίνεται προσπάθεια να συνδυαστούν: ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται από αυτές. Λέγεται ότι η αλήθεια, το δίκαιο και η ελευθερία δεν είναι πλέον περισσότερο σε αυτή την πλευρά από ό, τι στην άλλη.
Επομένως, πρόκειται για την αποκάλυψη στον κόσμο, μέσω αυθεντικών μαρτυριών, των ιδεών, των αληθινών ιδεών των σύγχρονων ανθρώπων, για τη νομιμοποίηση των ρεφορμιστικών φιλοδοξιών του και...
https://www.youtube.com/watch?v=UdnU4BUQ3aA
Στις 14 Απριλίου 1933, γεννήθηκε στη Stresa της Lago Maggiore η Paola Nicolazzi.
Αναρχική αγωνίστρα, ιστορικός, τραγουδοποιός και συνιδρύτρια του Αρχείου Germinal.
Το 1976 εγκαταστάθηκε στην Carrara (Καράρα) όπου συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα της πόλης.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70 συνόδευε μουσικά τους αγώνες και τις δράσεις πολλών συντρόφων.
Πέθανε στις 7 Ιουνίου 2014 στην Carrara.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...
Hippolyte Havel*
Το Alma Mater Columbia χάρισε στον σύντροφό μας [Louis] Levine το μυστηριώδες σιβυλλικό Ph.D. (σ.τ.μ.: το λεγόμενο ντοκτορά). Δεν ξέρω αν ο φίλος Levine κέρδισε σε σοφία στο πνευματικό εργοστάσιο του Nicolas Murray Butler, αλλά σίγουρα κατάφερε να γράψει ένα καλό βιβλίο για τον Συνδικαλισμό, το θέμα που επέλεξε ως διατριβή του. Η μελέτη αυτή δημοσιεύεται στη σειρά Ιστορία, Οικονομία και Δημόσιο Δίκαιο, που εκδίδεται από τη σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Έχει τίτλο "Το εργατικό κίνημα στη Γαλλία, μια μελέτη του επαναστατικού συνδικαλισμού “ (1) σε εισαγωγή του καθηγητή Franklin H. Giddings.
Το βιβλίο αυτό...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018