Μια σύντομη ιστορία της απεργίας του Wave Hill, ή Gurindji, όταν αυτόχθονες εργάτες κτηοτροφίας απήργησαν με αίτημα ίσες αμοιβές και στη συνέχεια απαίτησαν τη γη στην οποία εργάστηκαν. Συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους κατά το απίστευτο διάστημα των εννέα χρόνων, και τελικά τους δόθηκε ένα μέρος της γης.
Κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται για ίσους μισθούς
Οι ιθαγενείς κτηνοτρόφοι, οι οποίοι ήταν πάντα η ραχοκοκαλιά της βιομηχανίας βοοειδών στη Βόρεια Αυστραλία, δεν πληρώνονταν τον ίδιο μισθό με εκείνο των λευκών συναδέλφων τους.
Στην πραγματικότητα, ήταν παράνομο μέχρι το 1968 να πληρώνονται οι ιθαγενείς εργαζόμενοι περισσότερο από ένα συγκεκριμένο ποσό σε αγαθά και χρήματα. Μια προσπάθεια να καθιερωθούν ίσοι μισθοί το 1965 απέτυχε, επειδή οι κτηνοτρόφοι υποστήριξαν ότι η ισότητα των μισθών θα κατέστρεφε τη βιομηχανία, αν εφαρμοζόταν αμέσως κάτι τέτοιο. Αποφασίστηκε να αναβληθεί η λήψη σχετικής απόφασης για τρία χρόνια.
Το 1966 οι ιθαγενείς άρχισαν τις κινητοποιήσεις, απαιτώντας αρχικά ισότητα μισθών στο Union Camp του Newcastle Waters Station, περίπου 270 χιλιόμετρα βόρεια του Tennant Creek. Η απεργία προσύλκησε την προσοχή ολόκληρης της χώρας μιας και αφορούσε τα δικαιώματα των εργαζομένων στην κτηνοτροφία σε όλη την Βόρεια Αυστραλία.
Παρά το γεγονός ότι οι απεργοί ηττήθηκαν, ξεκίνησε μια αντίσταση σε επίπεδο βάσης εναντίον των άθλιων συνθηκών εργασίας που είχαν επιβληθεί στους ιθαγενείς εργαζόμενους. Η διαδικασία αυτή αποδείχτηκε καταλύτης προς την απεργία του Wave Hill.
23 Αυγούστου 1966 - Η πρώτη διεκδίκηση γης στην Αυστραλία στο Wave Hill
Αλλά οι ιθαγενείς δεν έκαναν πίσω. Στις 23 Αυγούστου 1966, 200 ιθαγενείς κτηνοτρόφοι της φυλής Gurindji, βοηθούμενοι από τις οικογένειές τους, άρχισαν την απεργία στον κτηνοτροφικό σταθμό Wave Hill, 600 χιλιόμετρα νότια του Darwin στη Βόρεια Αυστραλία (Northern Territory), που ανήκε στον Βρετανό αριστοκράτη λόρδο Vestey.
Με επικεφαλής τον Vincent Lingiari, έναν ηλικιωμένο και αρχικτηνοτρόφο στο σταθμό, έστησαν καταυλισμό σε μια όχθη του ποταμού Victoria. Ο καταυλισμός αυτός μετακινήθηκε πριν από την υγρή περίοδο του έτους και το 1967 οι ιθαγενείς Gurindji εγκαταστάθηκαν περίπου 30 χιλιόμετρα από το σταθμό του Wave Hill στο Wattie Creek (Daguragu στη γλώσσα των ιθαγενών), στην καρδιά της παραδοσιακής τους γης, μια περιοχή πολιτιστικής σημασίας για τους ίδιους.
Η απεργία του Wave Hill υποστηρίχθηκε σθεναρά και από μη ιθαγενείς. Ο Brian Manning, λιμενεργάτης και ένθερμος συνδικαλιστής από το Darwin, οργάνωσε ένα απεργιακό ταμείο με συναδέλφους του συνδικαλιστές καθώς και τον ιθαγενή ηθοποιό Robert Tudawali και τον συνδικαλιστή οργανωτή του ποταμού Roper, Dexter Daniels. Ο Manning φόρτωνε το φορτηγό του με διάφορες προμήθειες και έκανε πάνω από δεκαπέντε διαδρομές μετ’ επιστροφής, 1.600 χιλιομέτρων, από το Darwin μέχρι το Wave Hill. Η όλη υποστήριξη και οι ενέργειες του Manning ήταν το “κλειδί” για την επιτυχία της απεργίας.
Η απεργία έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την Αυστραλία. Ενώ η αρχική κινητοποιηση έγινε για τους μισθούς και τις συνθήκες διαβίωσης σύντομα συμπεριέλαβε το πιο θεμελιώδες ζήτημα για τους ιθαγνείς, την απόδοση των παραδοσιακών τους εδαφών. Έτσι η απεργία του Wave Hill εξελίχθηκε σε κίνημα διεκδίκησης της γης.
Το 1967 ιθαγενείς ηγέτες παρουσίασαν υπόμνημα με υπογραφές στον γενικό κυβερνήτη της χώρας, ζητώντας μίσθωση...
Η «Ludlow, οι Ελληνες στους Πολέμους του Ανθρακα» είναι μια εξαιρετική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Λεωνίδα Βαρδαρού, η οποία τιμήθηκε στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης με το βραβείο της Βουλής «Ανθρώπινες Αξίες» στην ενότητα «Καταγραφή της Μνήμης».
Oι Πόλεμοι του Άνθρακα ήταν ένοπλες ταξικές αναμετρήσεις στα ορυχεία της Αμερικής στην περίοδο 1890-1930. Αιτία τους ήταν οι άθλιες συνθήκες ζωής και εργασίας των ανθρακωρύχων. Οι Έλληνες ανθρακωρύχοι, ξεριζωμένοι από τον τόπο τους από την σκληρή πραγματικότητα μιας χρεωκοπημένης Ελλάδας και με τις ψεύτικες υποσχέσεις των δουλεμπόρων της εποχής, είχαν καταλήξει στο μακρινό Κολοράντο να δουλεύουν κάτω από...
«Συντονισμένοι Κομμουνάροι»
Ένα σύντομο χρονικό της αποτυχημένης επανάστασης στην Βραζιλία το 1918. Η προσπάθεια απέτυχε όταν στο κίνημα διείσδυσαν μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και ο στρατός δεν ενώθηκε με τους εργάτες.
Το 1918 το Rio de Janeiro αναστατώθηκε από μια σειρά γεγονότων που εξελίχθησαν σε ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια της ιστορίας του εργατικού κινήματος της χώρας: την προσπάθεια για εξεγερτική απεργία με σκοπό την κατάρρευση της ολιγαρχικής ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης και την αντικατάστασή της με συμβούλια εργατών και στρατιωτών.
Ήδη από το 1917 οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργάτες της Βραζιλίας, ειδικά στο Rio de Janeiro και το SãoPaulo είχαν αρχίσει...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018