Παρουσίαση Τσάνταλ Λόπεθ και Ομάρ Κόρτις
Στην ιστορία του σοσιαλισμού, του αναρχισμού και επιπλέον της Μεξικάνικης εργατικής δημοσιογραφίας, το όνομα του Πλωτίνου Ροδοκανάτη κατέχει μια πολύ ξεχωριστή θέση.
Κατά τα λεγόμενο του ιστορικού Χοσέ Καγιετάνο Βαλαδές, ο Πλωτίνος Ροδοκανάτης ήταν ένας έλληνας που έφτασε στο Μεξικό στα μέσα του 19ου αιώνα, πολύ πιθανόν προσελκυόμενος από την κίνηση για τη δημιουργία αποικιών που υπήρχε στην Ευρώπη. Ίσως, και αυτό είναι μια δική μας άποψη, βιβλία όπως το Μεξικό του περίφημου συνεχιστή της ιδεολογίας του Σαρλ φουριέ, του Βικτόρ Κονσιντεράν, είχαν ένα αξιόλογο αποτέλεσμα ανάμεσα στους οπαδούς αυτού του ρεύματος σκέψης, ανάμεσα στους οποίους ο Ροδοκανάτης κατείχε μια ξεχωριστή θέση. Σε περίπτωση που καταλήγει σωστή η θέση μας, θα θεωρούσαμε ότι ο Πλωτίνος θα είχε εισέλθει στο Μεξικό με το πέρασμα της δεκαετίας του 1860.
Η συμμετοχή του στους κύκλους των προοδευτικών διανοουμένων του Μεξικού εκείνων των χρόνων ήταν έκδηλη. Δεν πρέπει να ήταν δύσκολο το ξεκίνημα σχέσεων με την προοδευτική ιντελιγκέντσια, έχοντας υπόψη ότι οι οπαδοί του Φουριερικού ρεύματος ήταν πολυάριθμοι στο Μεξικό.
Υποκινητής, μαζί με το Μάτα Ριβέρα του πολύ σημαντικού εργατικού περιοδικού Ο Σοσιαλιστής, ήταν επίσης ένας από τους κυριότερους εμψυχωτέςτου Κύκλου των Εργατών από τον οποίο θα αναδυόταν το Εργατικό Κογκρέσο συγκαλούμενο τον Ιανουάριο του 1876.
Εγκαινιαστής του κύκλου των μελετών που στην ιστορία πέρασε με το όνομα Η κοινωνική (La Sosial) και κοντινός συνεργάτης του εκπροσώπου του περιοδικού Η Διεθνής (La Internacional), που τελικά κατέληξε ένα αυθεντικό φυτώριο ακτιβιστών και σοσιαλιστών διανοουμένων. Ίδρυσε επίσης ένα περιοδικό με φιλοσοφικό χαρακτήρα, οτο οποίο παρουσίασε τη διδασκαλία του Σπινόζα, της οποίας ήταν ένθερμος υποστηρικτής. Αυτό το περιοδικό το βάπτισε με το όνομα Το Κρανοσκόπιο (El Cranoscopio).
Παρομοίως δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τη δημοσιογραφική του εργασία μέσα από τις στήλες του Γιου της Εργασίας.
Το έργο που εδώ δημοσιεύουμε, το Σοσιαλιστικό Αλφαβητάριο, εκδόθηκε το 1880 και αποτελεί ένα σημαντικό ντοκουμέντο που φανερώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των πρωτοπόρων του σοσιαλισμού στο Μεξικό.
Αυτό που ελπίζει κανείς είναι η ανάγνωση αυτού του δοκιμίου να είναι χρήσιμη για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση της καταγωγής του Μεξικάνικου σοσιαλισμού.
***
Πρόλογος
Οι έλξεις βρίσκονται σε αναλογία με τους προορισμούς
Φουριέ
Σοσιαλιστικό Αλφαβητάριο
Πάνε 18 αιώνες από τότε που η ανθρωπότητα συγκινείτο στο άκουσμα της εύγλωττης και μεγαλοπρεπούς φωνής των 12 εμπνευσμένων ψαράδων που κήρυτταν τη διδασκαλία του Χριστού. Αυτή η διδασκαλία ήταν αυτή του Σοσιαλισμού.
Από τότε λοιπόν οι πλούσιοι θρόνοι των Καισάρων παρέπαιαν έτοιμοι να πέσουν και οι αλυσίδες των σκλάβων έτριζαν έτοιμες να σπάσουν, τρομάζοντας με τέτοιον τρόπο τους τυράννους που ο τρόμος των αυτοκρατόρων μετέφερε το φοβερό μίσος τους μέχρι τις κατακόμβες της Ρώμης, όπου θάφτηκε ο χριστιανισμός, για να επανέλθει ισχυρός και δυνατός και να θεμελιώσει την ελευθερία, εξαλείφοντας την τυραννία, μέχρι που εισερχόμενοι στους κόλπους του οι πραγματικοί φαρισαίοι μετέτρεψαν τη μεγαλοπρεπή διδασκαλία σε διεφθαρμένη που απο τους άμβωνες των ναών διακήρυτταν τώρα οι υποκριτικοί και πληρωμένοι φονιάδες των θρησκευτικών αιρέσεων.
Σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα συγκινείται με την ανανεωμένη διδασκαλία του σοσιαλισμού, που γεννημένος μέσα...
Aleksandar Simic*
Εισαγωγή
Το κείμενο αυτό γράφτηκε αρχικά για μια παρουσίαση σε μια ακροαριστερή συνεδρίαση με θέμα «Κρίση, Πόλεμος και η παγκόσμια οικονομία – Οι προοπτικές της οργανωμένης εργατικής τάξης στις Χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας», που διεξήχθη στο Βερολίνο τον Νοέμβρη του 1995. Από τότε, η ομάδα TORPEDO έχει διαλυθεί, όμως το κείμενο διατηρεί την συνοχή του.
Οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με την εθνικιστική και παράλογη όψη τους, υπήρξαν σε μεγάλο βαθμό μια επίθεση εναντίον του εργατικού κόσμου και των συνθηκών ζωής του. Εξάλλου, στα τέλη του 1980, οι μεγαλοτραπεζίτες θεωρούσαν τη Γιουγκοσλαβία «ακυβέρνητη» και τον πληθυσμό της ότι ζει
Επιστολή του Guy Debord για τις μαζικές απεργίες των ανθρακωρύχων στην Ισπανία του Φράνκο
Στην Ισπανία, το καλοκαίρι του 1963 σημαδεύτηκε από ένα δεύτερο κύμα εργατικών επιθέσεων εναντια στο καθεστώς του Φράνκο. Η πρώτη απειλητική επανεμφάνιση του Ισπανικού προλεταριάτου -- είκοσι τρία χρόνια μετά την πρώτη ήττα της επανάστασής του και τον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στον εγχώριο και διεθνή φασισμό – ήταν το πρώτο απεργιακό κύμα της άνοιξης του 1962. Παρά το γεγονός πως μετά την επικράτηση του Φράνκο οι απεργίες είχαν κηρυχτεί παράνομες, οι συγκεκριμένες κινητοποιήσεις ήταν γενικά νικηφόρες μιας και επεκταθήκαν σε όλη σχεδόν την Ισπανία,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018