Δημοσιεύθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2017 από Enough Is Enough! Πρόκειται για ένα ελαφρώς επεξεργασμένο αντίγραφο μιας παρουσίασης σε εργαστήριο που διοργανώθηκε από την Διεθνή Ομάδα Έρευνας και Ενημέρωσης Εργασίας (ILRIG) και το Κέντρο Συμβουλευτικής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Orange Farm στην επέκταση 1 της Drieziek, δήμος Orange Farm, νότια του Soweto, Νότια Αφρική, στις 24 Ιουνίου του 2017. Το παρακολούθησε μια αίθουσα γεμάτη ακτιβιστές κοινοτήτων και εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των βετεράνων των μεγάλων εξεγέρσεων της δεκαετίας του 1980.
Η συζήτηση που πρόκειται να παρουσιάσω σήμερα βασίζεται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διεξήγαγα με τον συνάδελφό μου Vladislav Kruchinsky στη Νότια Αφρική το 2011-2013. Στόχος της έρευνάς μας ήταν να αναλύσουμε και να διερευνήσουμε τις μεθόδους και τις πρακτικές αυτο-οργάνωσης από κάτω που υπήρχαν στην κρίσιμη δεκαετία του 1980 του αγώνα κατά του απαρτχάιντ.
Η συντριπτική πλειοψηφία του υλικού που γράφτηκε για την περίοδο αυτή είναι αφιερωμένο στον ρόλο των μεγάλων, θεσμοθετημένων αντι-απαρτχάιντ δυνάμεων, όπως το Ηνωμένο Δημοκρατικό Μέτωπο, ένα όργανο-ομπρέλα για τις κοινοτικές οργανώσεις κατά του απαρτχάιντ, που σχηματίστηκε το 1983. Ένα μεγάλο μέρος της επικεντρώνεται επίσης στο Αφρικανικό Εθνικό Συνέδριο, το οποίο παρουσιάζεται στην κυρίαρχη αφήγηση του ANC ως ηγέτη του αγώνα κατά του απαρτχάιντ.
Ο στόχος μου, με τον Βλαντ, ήταν να κοιτάξουμε πέρα από αυτές τις μεγάλες οργανώσεις και να επικεντρωθούμε στους αγώνες των κοινοτήτων που αντιμετωπίζουμε μέσα από τις ιστορίες των απλών ανθρώπων. Όταν ξεκινήσαμε την έρευνά μας, καταλάβαμε ότι θέλαμε πληροφορίες από πρώτο χέρι από τους συμμετέχοντες στους αγώνες. Αυτή είναι η κοινωνική ιστορία, που σημαίνει ότι εξετάζει την άποψη από κάτω, με τους ανθρώπους που συνέντευξη να συμμετάσχουν ενεργά στις ιστορίες που λένε. Διεξήγαμε εκτεταμένες συνεντεύξεις με ενεργά μέλη των κοινοτήτων, κάτοικοι των δήμων, από εκείνες τις μέρες. Ελπίζουμε να ολοκληρώσουμε αυτό το έργο με ένα βιβλίο, το οποίο θα είναι μια συλλογή των συνεντεύξεων.
Ιστορία από τα κάτω
Οι συνεντεύξεις που συλλέξαμε ρίχνουν φως στις πολύ σημαντικές τοπικές ιστορίες της πολιτικοποίησης και της αντίστασης της εργατικής τάξης και των φτωχών, ενάντια στην οικονομική ανισότητα και την καταπίεση του ρατσιστικού καθεστώτος του απαρτχάιντ. Μάθαμε πώς οι απλοί κάτοικοι των δήμων, όχι κατ 'ανάγκην ακτιβιστές, αλλά οι συνηθισμένοι θείοι και οι μαθητές, οι μητέρες και οι γιαγιάδες και οι συνδικαλιστές, διεκδίκησαν την εξουσία στο επίπεδο των ναυπηγείων τους, των οικοδομικών τετραγώνων τους, του δρόμου, τις οικιστικέςζώνες τους και τελικά του συνόλου του δήμου. Μάθαμε πώς προέκυψαν νέοι χώροι βασισμένοι σε μια σχετικά οριζόντια κατανομή ισχύος και ποια είναι η πρόκληση αυτής της "οριζόντιας" κατάστασης.
Εκτός από τις συνεντεύξεις, δουλέψαμε σε δύο μεγάλα αρχεία της Νότιας Αφρικής, τα οποία έχουν συλλέξει υλικό από τους αγώνες της δεκαετίας του 1980. Αυτά είναι τα Ιστορικά Έγγραφα Wits στο Πανεπιστήμιο του Witwatersrand και το Αρχείο Ιστορίας της Νότιας Αφρικής δίπλα στο Συνταγματικό Δικαστήριο στο Γιοχάνεσμπουργκ. Αναλύσαμε πρωτότυπα φυλλάδια, έντυπα, πρακτικά συναντήσεων, αφίσες και εφημερίδες από τη δεκαετία του 1980.
Θα παρουσιάσω σήμερα ένα από αυτά τα υλικά. Το κύριο ερώτημα στην έρευνά μας ήταν: Γιατί η κοινωνική αυτοοργάνωση από την εργατική τάξη και τους φτωχούς στη Νότια Αφρική,...
Φίλοι του Aron Baron
Μετάφραση: Δημήτρης Πλαστήρας, Επιμέλεια: Ιωάννα Μαραβελίδη
Εισαγωγή του βιβλίου Bloodstained: One Hundred Years of Leninist Counterrevolution (AK Press, 2017).
Η ιστορία μπορεί να μην τελείωσε, αλλά σίγουρα έγινε πιο παράξενη. Το κοινωνικό συμβόλαιο που κάποτε επέβαλε ο νεοφιλελευθερισμός -ένα κολλάζ οικονομικών ταχυδακτυλουργικών τρικ και οι πολιτικές τελετουργίες που χρειάστηκαν για να τα επιβάλλουν στην κοινωνία- έχει κουρελιαστεί με εκπληκτική ταχύτητα τα τελευταία χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν μια γρήγορη οικουμενοποίηση της επισφάλειας. Η αστάθεια και η αβεβαιότητα είναι σημαντικά κομμάτια των ζωών μας, που τις ζούμε σε έναν υποτιθέμενο κόσμο «μετα-αλήθειας» όπου οι βασικές προϋποθέσεις για την κατανόηση σχεδόν...
Ο Γερμανός Φρίντριχ Νίτσε γεννιέται στις 15 Οκτωβρίου του 1844 στο Ρένκεν της Πρωσικής Σαξονίας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας και δημοσίευσε τα πρώτα του φιλοσοφικά άρθρα εμπνευσμένος από τον Σοπενχάουερ. Αργότερα θα αποκηρύξει το Σοπενχάουερ και τη φιλοσοφία του. Εκτός από το Σοπενχάουερ θα επηρεαστεί στα νεανικά του χρόνια από το Ρίχαρντ Βάγκνερ. Υπήρξαν μάλιστα και φίλοι για πολλά χρόνια. Η φιλία τους θα διακοπεί αργότερα λόγο του σωβινισμού του Βάγκνερ. Το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, τον εξέλεξε έκτακτο καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας το 1869 (ο νεότερος καθηγητής μέχρι τότε, μόλις 23 χρονών).
Το έργο του Νίτσε έχει επηρεάσει...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018