Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

28 Ιανουαρίου 2013

Όπως είπε μια φορά ένας μπάτσος κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Λούσι Πάρσονς (Lucy Parsons) είναι «πιο επικίνδυνη από χίλιους ταραξίες». Ήταν τόσο ισχυρή η αντιεξουσιαστική της παρουσία, που 62 χρόνια μετά το θάνατό της, το επαναστατικό πνεύμα της Λούσι Πάρσονς (1853-1942) εξακολουθεί να διεγείρει το μίσος της αστυνομίας του Σικάγο.

Προσφάτως, μια νέα γενιά «οργανωμένων ληστών», όπως αποκαλούσε την αστυνομία, αντιτάχθηκε σθεναρά, την άνοιξη του 2004, σε μια πρόταση της Περιφέρειας του Σικάγο για τα πάρκα να δώσει το όνομά της σε ένα μικρό πάρκο στην βορειοδυτική πλευρά της πόλης (που κάποτε έζησε η Λούσι), προς τιμήν της.

Κατά κάποιον τρόπο, αυτή η αμείωτη σφοδρότητα της συνεχιζόμενης αστυνομικής βεντέτας εναντίον της, λέει πολλά περισσότερα για την κληρονομιά της ως αναρχική από όσα θα μπορούσε να πει ένα χρηματοδοτούμενο-από-το-δήμο πάρκο.

Η Λούσι Πάρσονς γεννήθηκε το 1853 στο Ουάκο, του Τέξας πιθανότατα ως κόρη σκλάβων, αφού είχε ρίζες Μεξικάνικες, Αμερικανικές (Ινδιάνικες) και Αφρικάνικες (η ίδια απορρίπτει πως έχει Αφρικανικές ρίζες). Μεγάλωσε στο Τέξας, υπήρξε μάρτυρας του Εμφύλιου Πολέμου καθώς και της ρατσιστικής βίας της Κου Κλουξ Κλαν και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων που ακολούθησαν, κάτι που μάλλον την βοήθησε να σχηματίσει την ύστερη ιδεολογία της για τον αγώνα και την αντίσταση.

Μεταξύ του 1869 και 1871, γνωρίστηκε με τον Άλμπερτ Πάρσονς, έναν νεαρό που μπήκε στον Ομοσπονδιακό στρατό στα 16 του για να αποδράσει από το σπίτι του. Μετά τον εμφύλιο έγινε Ριζοσπάστης Δημοκρατικός. Μετά τον γάμο του, το ζευγάρι στοχοποιήθηκε από την Κ.Κ.Κ σε ένα κύμα ρατσιστικής τρομοκρατίας. Για να ξεφύγουν απ’ τη βία, μεταφέρθηκαν στη βόρεια πλευρά του Σικάγο, όπου άρχισαν να χτίζουν τον μύθο τους ως ριζοσπάστες θεωρητικοί, νεωτεριστές και οργανωτές του αγώνα για τα δικαιώματα των εργατών.Ο γάμος τους, ωστόσο, δεν ήταν προφανώς νόμιμος, αφού οι νόμοι για την επιμιξία (νόμοι που απαγόρευαν το γάμο ή τη συμβίωση μεταξύ μελών διαφορετικών φυλών) εμπόδιζαν διαφυλετικούς γάμους τότε.

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΤΟΥ 1870

Οι Λούσι και Άλμπερτ έφτασαν στο Σικάγο το 1873, όπου ο Άλμπερτ βρήκε δουλειά ως τυπογράφος στην «Chicago Times». Ήταν μια δύσκολη εποχή για τον εργαζόμενο λαό σε όλη την επικράτεια, ιδιαιτέρως σε βιομηχανικές πόλεις όπως το Σικάγο, επειδή η χώρα είχε πέσει σε οικονομική ύφεση (την χειρότερη έως τότε που ονομάστηκε και “Panic of 1873”), αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους άνεργους. Η ψήφιση του Εργασιακού Νόμου περί Συμβάσεων επέτρεψε στις αμερικανικές επιχειρήσεις να υπογράφουν συμβόλαια και να εισάγουν αλλοδαπούς εργάτες. Ένα τεράστιο, ανειδίκευτο κύμα εργατών αναπτύχθηκε στο Σικάγο, το οποίο οδήγησε τους μισθούς προς τα κάτω. Ο εργατικός πληθυσμός, εν τούτις, ριζοσπαστικοποιήθηκε με την εισαγωγή της σοσιαλιστικής και αναρχικής ιδεολογίας στις ΗΠΑ.

Η μεγάλη απεργία των σιδηροδρομικών το 1887 (1) ήταν το γεγονός-κλειδί για την μεταμόρφωση της Λούσι Πάρσονς σε αναρχική. Όπως έχει δηλώσει, «ήταν το πρώτο κρούσμα με το οποίο άρχισα να συνειδητοποιώ το “εργατικό ζήτημα”». Όλο αυτό τον καιρό ο Άμπερτ Πάρσονς είχε στοχοποιηθεί και δεν μπορούσε να βρει δουλειά λόγω των απόψεών του για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Στη βιογραφική εισαγωγή του βιβλίου...

Περισσότερα …