Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

17 Φεβρουαρίου 2013

Αγαπητέ σύντροφε,

Περίμενα μια ρωσική μετάφραση της επιστολής σου πριν σου απαντήσω με τη σειρά μου. Στην επιστολή σου λες πριν προχωρήσεις σε κάποιο επιχείρημα, κάτι που θα έλεγα ότι δεν είχα σκεφτεί να κάνω, ότι θα ήθελες από μένα να σου παραθέσω τις ιδέες μου σχετικά με τον αναρχισμό. Γι’ αυτό θα εξηγήσω αυτές τις ιδέες και, ταυτόχρονα, τους λόγους στους οποίους αποδίδω την αδυναμία του κινήματος.

Όπως κάθε άλλος αναρχικός, αρνούμαι την εξουσία γενικά, είμαι εχθρός κάθε οργάνωσης που βασίζεται στο συγκεντρωτισμό, δεν αναγνωρίζω ούτε το Κράτος ούτε το νομικό του μηχανισμό, είμαι πεπεισμένος εχθρός της αστικής δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού – θεωρώντας την κοινωνική αυτή μορφή εμπόδιο στην απελευθέρωση των εργατών – με μια λέξη, εξεγέρθηκα εναντίον κάθε καθεστώτος που βασίστηκε στην εκμετάλλευση των εργατών.

Έτσι, ο αναρχισμός είναι για μένα μια επαναστατική κοινωνική θεωρία που πρέπει να εμπνεύσει τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, ο αναρχισμός σήμερα δεν διαθέτει όλα τα μέσα που χρειάζονται για να εκπληρώσει έστω και μια κοινωνική δράση και γι’ αυτό και ο βάλτος στον οποίο βρισκόμαστε. Και δεν πρόκειται να γίνουμε ικανοί να καλυτερεύσουμε την κατάστασή μας έτσι όπως είμαστε σήμερα.

Μπορούμε να το κατανοήσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε. Όσον με αφορά, πιστεύω ότι οι αναρχικοί δεν πρέπει να φοβούνται να εγκαταλείπουν τις παραδοσιακές τους απόψεις όταν εξάγουν μερικά λογικά συμπεράσματα που έλκουν την καταγωγή τους στη σκέψη των θεωρητικών μας. Για παράδειγμα, εγείρεται ένα ζήτημα: Χρειάζεται ο αναρχισμός – και, κατ’ επέκταση, η μάζα των επαναστατών εργατών – την ανάγκη οραματισμού μονίμων οργανώσων που θα μπορούν να εξασφαλίσουν τις χρήσιμες αυτές κοινωνικές λειτουργίες που έχει αναλάβει αυτή τη στιγμή το Κράτος, οργανώσεις που να μπορέσουν να αποτελέσουν το εργαλείο με το οποίο να αναληφθούν οι δραστηριότητες εκείνες που είναι συμβατές με το αναρχικό ιδανικό; Ή είναι αυτός ο ρόλος των εργατικών συνδικάτων και των αγροτικών συνεταιρισμών ή κάποιων άλλων που, στην παρούσα μορφή τους, έχουν επηρεαστεί ιδεολογικά κατά κάποιο τρόπο από τις αναρχικές ομάδες δράσης που υπάρχουν σήμερα;

Τείνω να πιστεύω ότι από τη στιγμή που αυτό το αρχέγονο ζήτημα θα λυθεί, τότε το κίνημά μας θα αντιμετωπίσει άλλα ζητήματα της ίδιας σπουδαιότητας.

Συγκεκριμένα, οι αναρχικοί πρέπει να κατανοήσουν αυτό που θέλησε να πει ο Κροπότκιν με τη φράση “θεσμός κοινού κοινωνικού δικαίου” ώστε να είμαστε ικανοί να καθορίσουμε, σίγουρα και με έναν τρόπο που να αρμόζει στους καιρούς μας, τη φύση αυτών των θεσμών οι σχέσεις των οποίων με τον αναρχισμό δεν υπάρχει ανάγκη να αποδειχτούν.

Αυτά τα συμπεράσματα θα είναι μέγιστης σπουδαιότητας, όχι μόνο για τις επαναστατικές μάζες γενικά, αλλά επίσης και για τους αναρχικούς συγκεκριμένα, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 90% από μας δεν έχει σκεφτεί ποτέ αυτά τα ζητήματα. Επειδή ούτε ο Μαλατέστα ούτε και ο Φορ ούτε και κανείς άλλος από τους παλαιούς συντρόφους δεν έχει συνδιαλλαγεί με αυτά τα ζητήματα και δεν έχει πει τίποτε για την οικτρή κατάσταση του βρίσκεται το κίνημά...

Περισσότερα …