Άρχισε να εργάζεται ως φούρναρης και σε όλη του τη ζωή του άρεσε να ψήνει ψωμί. Αλλά άφησε αυτή την εργασία και έγινε δάσκαλος, συγγραφέας και αυτοδίδακτος διανοούμενος. Σε ηλικία 14 χρόνων εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη, όπου έγινε μέλος της CNT και εξεγέρθηκε από τις επιθέσεις των οπλοφόρων των αφεντικών ενάντιά της.
Συναναστράφηκε με διανοούμενους συμπαθούντες των αναρχικών ιδεών, όπως τους συγγραφείς Ramon J. Sender, Ramon Acin, Felipe Alaiz, Francisco Ponzan, Evaristo Vinuales και άλλους. Το 1929 επέστρεψε στο Albalate και ίδρυσε μια πολιτιστική ομάδα με βιβλιοθήκη και νυχτερινό σχολείο, που αργότερα αποδείχθηκε σημαντικό εργαλείο στην ανάπτυξη της CNT στην περιοχή, με περίπου 4. 000 μέλη, συμπεριλαμβανομένου και του Manuel Guillen. Το 1932 καθώς έπαιζε σε ένα θεατρικό έργο, είχε ένα ατύχημα που επηρέασε την όρασή του. Αλλά αυτό δεν τον έκανε να σταματήσει την όλη πολιτιστική και επαναστατική του δράση. Έτσι, πήρε μέρος σε μια αποτυχημένη αναρχική εξέγερση το 1933, καταφεύγοντας στη Βαρκελώνη.
Στο προάστιο Las Corts, με τους αδελφούς του Francisco και Roberto, ίδρυσε το Eliseo Reclus Escuela (Σχολείο «Ελυζέ Ρεκλύ») που βασίστηκε στις απόψεις και τις αρχές του Francisco Ferrer. Το 1936 ήταν, επίσης, μέλος της Επιτροπής Χερσονήσου της FAI. Το 1937 επέστρεψε στην περιοχή της Αραγονίας και έφτιαξε το Σχολείο για Ελευθεριακούς Μαχητές στο Monzon. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου (1937) οι επαναστατικές κολλεκτίβες της Αραγονίας συνετρίβησαν από τους σταλινικούς και 400 μέλη τους φυλακίστηκαν, μαζί με όλα τα μέλη της επιτροπής στο Monzon, που φυλακίστηκαν στο Barbastro.
Όμως, ο Felix κατάφερε να διαφύγει διαμέσου των συνόρων με τη Γαλλία και πέρασε 4 χρόνια σε γαλλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Vernet και στο Argeles, στο διάστημα 1939-1943. Το 1944 δραπέτευσε επιστρέφοντας στην Ισπανία για να κάνει παράνομη δουλειά, ανασυγκροτώντας τις περιφερειακές επιτροπές της CNT στην Αραγονία και Καταλονία. Υπήρξε μέλος της γενικής γραμματείας της παράνομης CNT. Συνελήφθη το 1947 και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση, από τα οποία εξέτισε τα 12 και επέστρεψε στη Γαλλία. Εκεί και εδικά μετά το θάνατο του Φράνκο, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της CNT. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βαρκελώνη το 1980.
Έγραψε αρκετά άρθρα και πολλά βιβλία, από...
«Oh, Misery, I have drunk thy cup of sorrow to its dregs, but I am still a rebel!»
Lucy Parsons
Η Lucy Parsons, η «σκοτεινή» Lucy, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στο πεδίο της εργατικής πάλης και των κοινωνικών αγώνων, για περίπου επτά δεκαετίες στιγμάτισε με τη ζωή και το έργο της και καθόρισε τόσο το αναρχικό κίνημα όσο και ευρύτερα τη ριζοσπαστική πολιτική σκέψη. Φλογερή και εμπνευσμένη ομιλητής, ακούραστη οργανώτρια απεργιών, εργατικών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων κάθε μορφής, δυναμική ακτιβίστρια ποικίλων διεκδικήσεων, η Parsons διαδραμάτισε ενεργό ρόλο σε σημαντικά γεγονότα της εποχής της και αναδείχτηκε πρωτοπόρος των εξελίξεων, αναλώνοντας...
Του Nestor MacNab *
Η συζήτηση που ακολούθησε αμέσως τη δημοσίευση της «Οργανωτικής Πλατφόρμας της Γενικής Ένωσης των Αναρχικών - Προσχέδιο» στο διάστημα μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου 1926 ήταν ζωηρή και εκτενής καθώς συμμετείχε σε αυτή μεγάλος αριθμός αναρχικών τόσο στη Γαλλία - όπου κυκλοφόρησε η Πλατφόρμα – όσο και στο εξωτερικό. Εντούτοις, δεδομένου ότι το Παρίσι εκείνη την εποχή ήταν κάπως σαν μαγνήτης για τους αναρχικούς εκείνους που ήσαν αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τις χώρες προέλευσής τους ή που συνέρευσαν εκεί από τη μεγάλη δραστηριότητα άλλων αναρχικών οι οποίοι είχαν ήδη εγκατασταθεί εκεί, ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης σχετικά με τις...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018