Ένας ξεχασμένος ήρωας της εργατικής τάξης
Ο Georg Elser γεννήθηκε στο Hermaringen της επαρχίας Wurtembergτης Γερμανίας το 1903. Ο πατέρας του ήταν έμπορος ξυλείας και ιδιοκτήτης αρκετών εκταρίων δάσους και ζούσε στο Koenigsbroenn. Ο Georg εγκατέλειψε το σχολείο το 1917 και άρχισε να εργάζεται ως μαθητευόμενος τορναδόρος σε ένα τοπικό εργοστάσιο. Μετά τον πόλεμο, ο πατέρας του – που ήταν αλκοολικός – βυθίστηκε στα χρέη και έπρεπε να πουλήσει την επιχείρηση και τη δασική του έκταση. Ο Georg εγκατέλειψε το εργοστάσιο μετά από δύο χρόνια για λόγους υγείας και άρχισε να εργάζεται ως μαθητευόμενος επιπλοποιός. Το 1922 πήρε το πτυχίο του ξυλουργού, με τα καλύτερα αποτελέσματα στην τάξη του. Κοινωνικός τύπος αλλά όχι αρκετά, ο Georg αγαπούσε να εργάζεται με ξύλο και μέταλλο. Έφτιαξε ένα εργαστήριο στο υπόγειο του οικογενειακού του σπιτιού όπου επισκεύαζε λουκέτα, έπιπλα και ρολόγια.
Το 1925 έφυγε από το Koenigsbroenn και άρχισε να εργάζεται στο εργοστάσιο αεροπλάνων και μετά στο εργοστάσιο ρολογιών Konstanz, όπου έκατσε περίπου 7 χρόνια. Όταν η επιχείρηση κηρύχθηκε σε πτώχευση, έμεινε για αρκετό καιρό χωρίς δουλειά πριν βρει άλλη θέση εργασίας. Ήταν περίοδος μεγάλης ανέχειας για την εργατική τάξη και αρκετούς εργάτες στην ανεργία ή την υποαπασχόληση.
Στις ελεύθερες ώρες του, ο Georg έπαιζε σαντούρι σε ένα σύλλογο λαϊκών χορών. Ήταν δημοφιλής ανάμεσα στις γυναίκες και είχε ένα παιδί με μια από τις πολλές του φίλες. Δεν είχε πολλούς άντρες φίλους.
Κατάφερε να επιβιώσει στα χρόνια της οικονομικής κρίσης χωρίς μεγάλες δυσκολίες και μερικές φορές εργαζόταν είτε γύρω από τη λίμνη Constance είτε στο Koenigsbroenn. Μέχρι τότε, δεν φαίνεται να είχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτική. Πάντως, το 1920, έφηβος ακόμα, έπρεπε να γίνει μέλος του συνδικάτου των ξυλουργών και, όπως αρκετοί άλλοι εργαζόμενοι, ψήφιζε το Κομμουνιστικό Κόμμα μέχρι το 1933. Το διάστημα 1928-1930 ήταν μέλος της Roeter Frontkaemppferbund, μετωπικής οργάνωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος (KPD), αλλά δεν ήταν ενεργός, πλήρωνε μόνο τις συνδρομές του, έπαιρνε το σήμα της οργάνωσης (αλλά όχι τη στολή) και παρακολούθησε μόνο 3-4 συνελεύσεις σε δύο χρόνια. Αργότερα, όταν ανακρινόταν από την αστυνομία, είπε: «Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για το Πρόγραμμα του KPD. Στις συνελεύσεις δεν υπήρχε άλλο ζήτημα για συζήτηση εκτός από το θέμα της αύξησης των μισθών, τη βελτίωση των εργατικών κατοικιών από την κυβέρνηση και τέτοια ζητήματα. Ήταν αυτοί δηλαδή που έθεταν τέτοια αιτήματα και με έφεραν στην πλευρά των κομμουνιστών».
Ωστόσο, ήταν αρκετά ενεργός στο λαϊκό χορευτικό συγκρότημα. Από το 1933 σταμάτησε κάθε πολιτική επαφή και αφιερώθηκε στο σαντούρι, ενώ άρχισε και μαθήματα μπάσου. Στα τέλη του 1936, άρχισε να εργάζεται ως ειδικευμένος εργάτης σ’ ένα εργοστάσιο όπλων στο Heidenheim. Το 1938 ανήλθε στην ιεραρχία και ανέλαβε υπεύθυνη θέση. Ήταν από τότε που, καθώς η ζωή του σταθεροποιήθηκε και ήταν ήσυχη και ο ίδιος παρέμενε ανώνυμος, άρχισε να καταστρώνει σχέδια δολοφονίας του Χίτλερ.
Αργότερα, ο Georg εξήγησε τους λόγους κατά την ανάκριση στην αστυνομία. Ο πρώτος λόγος ήταν ότι ο Χίτλερ ετοιμαζόταν να οδηγήσει τη Γερμανία σ’ έναν ακόμα πόλεμο, κάτι που πίστευαν...
Επίσης, η FUJ λάμβανε όλο τον παράνομο Τύπο στο σταθμό του...
Τον Φλεβάρη του 1919 επέστρεψε στη Ρωσία μαζί με αρκετούς τέτοιους κρατούμενους και κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Στάλθηκε στη νότια...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018