Λεπτομέρειες

Αυτολεξεί

Γενικά Άρθρα

21 Αυγούστου 2023

• κοινωνικοί αγώνες
• εργατική τάξη
• εθνικά ζητήματα

Μία χρήσιμη ανταπόκριση για όσους-ες θέλουν να καταλάβουν πώς βλέπουν την τρέχουσα κατάσταση τα κοινωνικά και φεμινιστικά κινήματα στην Ουκρανία. Κείμενο του Davide Grasso, μέλους του TRISE (Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικολογίας).

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Ουκρανία για να γνωρίσω τις φωνές της κοινωνικής και στρατιωτικής αντίστασης στη ρωσική εισβολή οι οποίες είναι πιο κοντά στην ιδέα μου για τον κόσμο. Η ηγεμονία των δημόσιων αφηγήσεων για τον πόλεμο που συνθλίβονται στη νεοφιλελεύθερη ή την ερυθρό-καφέ ρητορική, η εξιδανίκευση του ΝΑΤΟ ή εκείνη των εχθρών του, δεν μου αρκούν εξαρχής. Χθες, επιτέλους, στο Λβιβ (Lviv) μπόρεσα να συμμετάσχω σε μια μακρά και παθιασμένη συνάντηση μεταξύ Ιταλών* και Ουκρανών* που μοιράζονται την ανάγκη να αντιταχθούν στην ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας) και του ολιγαρχικού και ομοφοβικού σκοταδισμού στον πρώην σοβιετικό χώρο (ξεκινώντας από τη Λευκορωσία).

Χτες το βράδυ, ακτιβίστριες* από το Sotsialnyi Rukh (Κοινωνικό Κίνημα) και το Φεμινιστικό Εργαστήρι ήταν παρόντες για να συζητήσουν μαζί μου και με τους Κοινωνικούς Δήμους της Μπολόνια: αυτοί αντίστοιχα αποτελούν μια σοσιαλιστική οργάνωση με παρουσία στο Λβιβ, το Κίεβο και το Χάρκοβο και ένα φεμινιστικό δίκτυο που δραστηριοποιείται στο Λβιβ, το Κίεβο και μαζί με τις γυναίκες της Κριμαίας.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε στα σχέδιά τους να εγκαθιδρύσουν μια αυθεντικά δημοκρατική κοινωνία στην Ουκρανία που θα πρέπει να οικοδομηθεί κατά τη διάρκεια και μετά την αντίσταση· στη σημασία των εννοιών του αντιιμπεριαλισμού και της μετα-αποικιοκρατίας σε σχέση με την ιστορική κατάσταση και την ένοπλη αντίσταση της Ουκρανίας· στις γυναίκες και την αυτοάμυνα· στην αμφισημία της σοσιαλιστικής κληρονομιάς για την ουκρανική αριστερά και την ουκρανική κοινωνία· στην επιβεβαίωση της γλωσσικής και θρησκευτικής πολυμορφίας της Ουκρανίας ως πλεονεκτήματος· στην ανάγκη αποκεντρωμένων θεσμών· στη βούληση να υπερασπιστούμε χώρους αυτονομίας και δημοκρατίας ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο της Ενωμένης Ρωσίας (κόμμα του Πούτιν) με όλη την απαραίτητη αποφασιστικότητα.

Ήταν μια συνάντηση με μεγάλη επίδραση (αν και διακόπηκε από προειδοποιήσεις για επίθεση από αέρα που συνεπάγονταν ταλαιπωρία, μεταφορά μας και αναπόφευκτες ανησυχίες) και μια συνάντηση που ειλικρινά αναζητούσα εδώ και καιρό. Ήταν, πράγματι, πολύ ενδιαφέρουσα η αναφορά τους στην εκτεταμένη κοινωνική εχθρότητα των Ουκρανών* προς τον επικρατούντα νεοφιλελευθερισμό, στο πώς η ιδέα των κοινωνικών δικαιωμάτων, των δημόσιων στεγαστικών λύσεων, της δημόσιας υγείας και της λογικής κατανομής του πλούτου είναι ευρέως διαδεδομένη στον πληθυσμό και συγκρούεται ευθέως με τη γραμμή της κυβέρνησης του Κιέβου.

Ταυτόχρονα, η γενική πολιτισμική τάση είναι αυτή της ριζικής απόρριψης των όρων “αριστερά”, “κομμουνισμός” ή “σοσιαλισμός” λόγω της καταπίεσης που υπέστησαν στο παρελθόν από τις κομμουνιστικές ηγεσίες, και αυτό δημιουργεί την παράδοξη και πολύ επικίνδυνη κατάσταση ενός πληθυσμού που, όπως μας λένε, «επιθυμεί μορφές σοσιαλισμού αλλά απορρίπτει κάθε αριστερή ταυτότητα».

Γι’ αυτό το λόγο, το Κοινωνικό Κίνημα και το Φεμινιστικό Εργαστήρι προσπαθούν να οικοδομήσουν μια συγκεκριμένη κοινωνική παρέμβαση (το πρώτο με τα συνδικάτα, το δεύτερο με τις γυναίκες που εκτοπίστηκαν από τον πόλεμο) που καθιστά αδύνατο για τμήματα του πληθυσμού να μην αναγνωρίσουν τον ιστορικό και κοινωνικό ρόλο μιας Αριστεράς που απορρίπτει τόσο τα μοντέλα του φιλελευθερισμού όσο και εκείνα του υπαρκτού σοσιαλισμού, και μπορεί...

Περισσότερα …