Αρχική

: Nick Heath; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 02 Φεβρουαρίου 2022

O Γιούρι Κρινίτσκη ήταν ένας 18χρονος φοιτητής όταν ήρθε από την Τασκένδη να σπουδάσει στο Ρωσικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Τέχνης. Πίσω στην πατρίδα του είχε συμμετάσχει στη δημιουργία πολλών κύκλων αναρχοσυνδικαλιστικής νεολαίας. Συνελήφθη εκεί το φθινόπωρο του 1922 με την κατηγορία της έκδοσης ενός παράνομου περιοδικού “Συναγερμός” του Τουρκεστάν και του έγινε μια γραπτή καταγγελία. Απτόητος ξεκίνησε την αναρχική δράση στο Ινστιτούτο, σχηματίζοντας μια ομάδα γύρω του. Κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων του 1923/24 επισκέφθηκε τη Μόσχα και πήρε μια κάρτα μέλους της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αναρχικών, και πολλές λευκές κάρτες για διανομή στην Τασκένδη και το Λένινγκραντ.

Την άνοιξη του 1924 εξελέγη πρόεδρος των Τμημάτων Πολιτικών Σπουδών του Ινστιτούτου. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών του 1924 συνελήφθη και πάλι στην Τασκένδη, αλλά σύντομα αφέθηκε ελεύθερος. Συνέχισε τη δραστηριότητα στο Ινστιτούτο. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους έξι Κομμουνιστές Νεολαίοι έφτασαν στο Ινστιτούτο και κατήρτισαν έναν κατάλογο για τις εκλογές στα φοιτητικά όργανα. Σε μια μαζική συνεδρίαση ο Κρινίτσκη προέτρεψε τους φοιτητές να καταψηφίσουν τη λίστα. Η GPU (διάδοχος της Τσεκά) παρακολουθούσε το Ινστιτούτο. Οι Κομμουνιστές υποψήφιοι έχασαν τις εκλογές και τη νύχτα της 3-4 Νοεμβρίου η GPU συνέλαβε τον Κρινίτσκη, τον Μπέντζαμιν Ράκοβ, την Αλεξάνδρα Κβατσέβσκια, τον Παντελεήμονα Σκρινίκοβ, τη Μαρία Κρίβτσοβα και τη Γιεβγκένια Ολσέβσκαγια. Ο Κρινίτσκη, ο Ράκοβ και η Κβατσέβσκια κρίθηκαν ένοχοι ως κοινωνικά επικίνδυνα στοιχεία που διαφθείρουν το σώμα των φοιτητών και εξορίστηκαν από το Λένινγκραντ για 3 χρόνια. Οι κατηγορίες αποσύρθηκαν από τους υπόλοιπους λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Ο Κρινίτσκη απελάθηκε για 3 χρόνια στο Ζυριάνσκη, και ο Ράκοβ και η Κβατσέβσκια για δύο χρόνια στο Καζακστάν.

Ο Ράκοβ και η Κβατσέβσκια αρνήθηκαν να συνεργαστούν με την GPU και καταδικάστηκαν σε μακρά εξορία. Η Κβατσέβσκια κόλλησε φυματίωση και αφέθηκε ελεύθερη να πάει στους γονείς της, διακόπτοντας κάθε συμμετοχή με την πολιτική. Ο Κρινίτσκη παραιτήθηκε από τη Ρωσική Ομοσπονδία Αναρχικών και αποκήρυξε δημόσια τις απόψεις του σε μια εφημερίδα, γράφοντας μια λεπτομερή μαρτυρία σχετικά με τη δραστηριότητά του στην OGPU (ένα ακόμη νέο όνομα της Τσεκά). Κατέθεσε ότι είχε εμπλακεί σε αναρχική δραστηριότητα στην ηλικία των δεκατριών το 1919. Κατήγγειλε δεκάδες μαθητές, λέγοντας ότι θεωρείται πλέον Μπολσεβίκος-Λενινιστής. Αφέθηκε ελεύθερος στις 15 Οκτωβρίου 1926.

Άλλοι αναρχικοί φοιτητές είχαν τώρα συλληφθεί. Στις 13 Μαρτίου του 1925 η Άιντα Ισσαχόροβνα Μπάσεβιτς απελάθηκε στο Καζακστάν (περιμένοντας την αποκατάσταση το 1990 είπε σε έναν ερευνητή ότι η OGPU είχε ενορχηστρώσει προβοκάτσιες με τη διανομή καρτών της Ομοσπονδίας Αναρχικών και οργάνωσης αναρχικών πυρήνων). Στις 19 Ιουνίου 1925 η Ράισα Σούλμαν απελάθηκε στην Κεντρική Ασία για 3 χρόνια για την οργάνωση παράνομων αναρχικών κύκλων. Ακολούθως φυλακίστηκε σε πολιτική απομόνωση στο Βερκνεουράλσκ. Την άνοιξη του 1925 η Λυδία Κορνέιεβνα Σουκόβσκαγια συνελήφθη αλλά σύντομα απελευθερώθηκε χάρη στις προσπάθειες του πατέρα της, μια διάσημη συγγραφέας παιδικών βιβλίων με διασυνδέσεις με την Κομμουνιστική ηγεσία. Δεν γνώριζε τον Κρινίτσκη και δεν συμμετείχε σε παράνομες δουλειές.

Το Σεπτέμβριο του 1925 η GPU ξεκίνησε ένα νέο κυνήγι αναρχικών ανάμεσα στους φοιτητές. Αυτή τη στιγμή παράνομες δραστηριότητες στο Ινστιτούτο διεξάγονταν από την Εκατερίνα Μπορόνινα, μια φίλη του Κρινίτσκη, της...

Περισσότερα …

: ...; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 01 Φεβρουαρίου 2022

Μια έρευνα για την επαναστατική απόπειρα να αλλάξει η πόλη της Βαρκελώνης, με την ματιά στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την αστική τάξη, διαμέσου της ιστορίας της Barrio Chino. Το βιβλίο αποτελείται από την μετάφραση δυο άρθρων του Chris Ealham, συγγραφέα του προηγούμενου «Anarchism and the City: Révolution and Counter-Revolution in Barcelona, 1989-1937». Αυτή που προτείνεται είναι μια άποψη και μια περιγραφή αρκετά αδημοσίευτη της ισπανικής επαναστατικής διαδικασίας, με την ματιά στην προοπτική της αστικής κοινωνιολογίας [της πόλης] του συγγραφέα του «Το δικαίωμα στην πόλη», dell’autore de «Il diritto alla città», Henri Lefebvre.

Το πρώτο κείμενο, φανταστική Γεωγραφία. Ιδεολογία,...

Περισσότερα …

: Walter Ranieri; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 31 Ιανουαρίου 2022

Στις 31 Γενάρη 1899 γεννήθηκε ο Justin Aristide Lapeyre, στο Monguilhem, Gers της Γαλλίας. Φοίτησε στο La Ruch, ένα ελευθεριακό σχολείο του Παρισιού που ιδρύθηκε το 1904 από τον Sébastien Faure.

Η συμβολή του στην Encyclopédie Anarchiste (Αναρχική Εγκυκλοπαίδεια) υπήρξε σημαντική. Το Μάρτη του 1929, εξέδωσε το αντικληρικαλικό περιοδικό “Lucifer”, εκφραστικό όργανο ελεύθερης σκέψης και κουλτούρας. Επίσης, ίδρυσε τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο και επιμελήθηκε την εφημερίδα “La Révolte” ("Ο Εξεγερμένος”) αναρχικό όργανο των νοτιοδυτικών περιοχών. Το 1936 υποστήριξε τους αναρχικούς αγωνιστές στην Ισπανία, συν τοις άλλοις, μέσω της γαλλικής έκδοσης “L'Espagne Nouvelle” (“Η Νέα Ισπανία”).

Συνελήφθη το 1941 από το...

Περισσότερα …