Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

18 Απριλίου 2016

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• Ιταλία
• αναρχισμός

(Luigi Fabbri ή Fabri, Fabriano, 23 Οκτωβρίου 1877 – Montevideo, 24 Ιουνίου 1935). Ιταλός αναρχικός θεωρητικός, συγγραφέας, εκδότης και οργανωτής των αρχών του 20ου αιώνα.

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε σε μία μεσοαστική οικογένεια του Φαμπριάνο (Fabriano) της Ανκόνα (Ancona) και πέρασε τα παιδικά του χρόνια αρχικά στο Μοντεφιόρε ντελ Άσο (Montefiore dell’ Asο) της επαρχίας Άσκολι Πιτσένο (Ascoli Piceno) και μετά στο Ρεκανάτι (Recanati), όπου σπούδασε στο εκεί γυμνάσιο.

Προσχώρησε στον Αναρχισμό το 1893 σε ηλικία μόλις 15 ετών και την επόμενη χρονιά γνώρισε στην Ανκόνα την πρώτη του καταδίκη για διανομή αντιπολεμικής προπαγάνδας.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ ΚΑΙ ΓΚΟΡΙ

Από τα τέλη του 1896,  ενώ σπούδαζε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Ματσεράτα (Macerata), ισχυροποίησε την θεωρητική του κατάρτιση δίπλα στον κατά 24 χρόνια μεγαλύτερό του Ερρίκο Μαλατέστα (Errico Malatesta, 1853 – 1932), με τον οποίο συνεργάστηκε σε μια σειρά από οργανωτικές και προπαγανδιστικές δράσεις, καθώς και στην αρχισυνταξία της αναρχικής εφημερίδας «L’ Agitazione» από το 1897 έως τον Μάϊο του 1898, οπότε και συνελήφθη για μία ακόμη φορά και έμεινε στις φυλακές δύο νησιών του Τυρρηνικού πελάγους, αρχικά στην Πόντζα (Ponza) και μετά στην Φαβινιάνα (Favignana), έως τον Οκτώβριο του 1900.

Όταν αποφυλακίστηκε έφυγε για την Ρώμη, αρθρογράφησε στο «La Plebe» και το 1902, σε ηλικία 25 ετών, συνάντησε τον Πιέτρο Γκόρι (Pietro Gori, 1865 – 1911), φημισμένο αναρχικό δικηγόρο, χαρισματικό ρήτορα και ποιητή, προπαγανδιστή, οργανωτή και εκδότη που μόλις είχε επιστρέψει στην Ιταλία από εξορία και μετά από μερικούς μήνες ίδρυσε μαζί του το θεωρητικό αναρχικό περιοδικό «Η Σκέψη» («Il Ρensiero»), το οποίο κυκλοφόρησε από το 1903 έως και τον Δεκέμβριο του 1911. Παράλληλα ο Φάμπρι τακτικότατα έστελνε κείμενά του στο Πάτερσον (Paterson, New Jersey) των Η.Π.Α., προς δημοσίευση στην εφημερίδα των αναρχικών Ιταλών μεταναστών «Το Κοινωνικό Ζήτημα» («La Question Sociale»).

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ - ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Δημοσιεύοντας κείμενα και στο επηρεασμένο από τις ιδέες του Ισπανού αναρχικού παιδαγωγού Φερρέρ (Francisco Ferrer Guardia, 1859 – 1909) περιοδικό «Λαϊκό Πανεπιστήμιο» («Univerista Popolare», 1901 - 1918) του Λουϊτζι Μολινάρι (Luigi Molinari, 1866 - 1918), εξέδωσε το 1904 μία βιογραφία του σοσιαλιστή πατριώτη Κάρλο Πιζακάνε (Carlo Pisacane, 1818 - 1857) και το 1906 την μπροσούρα «Η εργατική οργάνωση και η Αναρχία» («L’ organizzazione operaia e l’ Αnarchia»), ενώ την επόμενη χρονιά συμμετείχε μαζί με τον Μαλατέστα στο «Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο» («International Anarchist Congress» του Άμστερνταμ (Amsterdam, 24 - 31 Αυγούστου 1907). Το 1909 

έγραψε δύο ακόμη έργα του, αφιερωμένα στην αντιαυταρχική εκπαίδευση και στον Φερρέρ (τα «Φερρέρ: ο τελευταίος μάρτυρας της ελεύθερης σκέψης» και «Το μοντέρνο σχολείο της Βαρκελώνης και ο Φερρέρ»).

Όταν τον Δεκέμβριο του 1911, έντεκα μήνες μετά τον θάνατο του Γκόρι, έκλεισε οριστικά το περιοδικό «Η Σκέψη» (και απλώς μέχρι τον Δεκέμβριο του 1912 και τον Φεβρουάριο του 1913 έβγαλε 2 ακόμη εκτός σειράς τεύχη, αφιερωμένα στον Κροπότκιν και τον Τζιορντάνο Μπρούνο), ο Φαμπρι άρχισε να δημοσιεύει κείμενά του στο περιοδικό «Θέληση» («Volontà»), του οποίου μετά από δύο έτη και μέχρι το 1915 έγινε διευθυντής σύνταξης.

Επίσης αρθρογράφησε εκτεταμένα το 1911 στο περιοδικό «Το Μοντέρνο Σχολείο» («La Scuola Moderna») και επανήλθε στο ζήτημα της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης...

Περισσότερα …