Πηγή: libcom

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

19 Οκτωβρίου 2017

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• αναρχικό κίνημα
• κοινωνικοί αγώνες
• εργατική τάξη
• φεμινισμός
• αναρχισμός
• αναρχοσυνδικαλιστές

Μια σύντομη βιογραφία της Virginia Bolten, γνωστής και ως «Louise Michel του Rosario», ατρόμητη αγωνίστρια για τον αναρχισμό και την απελευθέρωση των γυναικών.

Η Virginia Bolten ήταν κόρη ενός Γερμανού πλανόδιου πωλητή. Γεννήθηκε στην Ουρουγουάη, είτε στο San Luis, σύμφωνα με μερικούς, είτε στο San Juan, σύμφωνα με τον ερευνητή Placido Grela, και μετακόμισε στο Rosario της Αργεντινής.

Το Rosario ήταν γνωστό τότε ως "Βαρκελώνη της Αργεντινής" λόγω της συγκέντρωσης των βιομηχανιών, της ριζοσπαστικοποίησης και της πολιτικής επιρροής που είχε στην υπόλοιπη χώρα. Δούλεψε στην κατασκευή παπουτσιών για εργάτες και αργότερα στο Refineria, το τεράστιο εργοστάσιο ζάχαρης που απασχολούσε χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, ανάμεσα τους ήταν και πάρα πολλοί ευρωπαίοι μετανάστες και κυρίως γυναίκες. Παντρεύτηκε τον Marquez, ιδρυτής ενός εργατικού συνδικάτου υποδηματοποιών και γνωστός της από την Ουρουγουάη.

Το 1888 η εφημερίδα των εργατών αρτοποιίας «El Obrero Panadero» («Ο Αρτοποιός Εργάτης») του Rosario έγινε μια από τις πρώτες φωνές του αναρχισμού στην Αργεντινή, με πολλούς εργάτες αρτοποιίας να προσελκύονται από τις αναρχικές ιδέες. Η εφημερίδα έπαιξε ρόλο-κλειδί στην οργάνωση των πρώτων διαδηλώσεων της Πρωτομαγιάς το 1890. Ακτιβίστριες και ακτιβιστές όπως η Virginia Bolten και ο Francisco Berri φαίνεται να είχαν συσχετιστεί με αυτές τις πρώτες διαδηλώσεις. Το 1889 η Virginia συνέβαλε στην οργάνωση της απεργίας των ραπτριών στο Rosario, που θεωρήθηκε η πρώτη απεργία γυναικών στην Αργεντινή.

Αναρχικοί και σοσιαλιστές, Γάλλοι, Ιταλοί, Ισπανοί ή Γερμανοί, είχαν αρχίσει να συναντώνται στη «La Bastilla» Café (Καφέ «Βαστίλη»), μεταξύ των οποίων και Γάλλοι και Γερμανοί διεθνιστές καθώς και ο Καταλανός Paulino Pallas. Η Virginia σύχναζε σε αυτό το καφέ και ήταν ένα από τα σημεία όπου ξεκίνησαν τα σχέδια για να τιμήσουν την Πρωτομαγιά. Μεταξύ των άλλων αναρχικών που συνέβαλαν στις συζητήσεις ήταν οι Romulo Ovidi, Francisco Berri, Domingo Lodi, Juan Ibaldi, Rafael Torrent, Teresa Marchisio και Maria Calvia. Οι δύο τελευταίες αργότερα συμμετείχαν στη δημιουργία της «La Voz de la Mujer» («Η Φωνή της Γυναίκας») και την εφημερίδα της μαζί με τη Virginia.

Την ημέρα πριν από τη διαδήλωση η Virginia συνελήφθη και κρατήθηκε από την αστυνομία για διανομή φυλλαδίων έξω από το Refineria. Χωρίς να αποθαρρυνθεί από την σύλληψη, την επομένη μπήκε επικεφαλής μιας πορείας χιλιάδων εργαζομένων που διαδήλωσαν στην κεντρική πλατεία του Montevideo, την Plaza (πλατεία) Lopez, την 1η Μαΐου. Κρατούσε ψηλά μια μεγάλη κόκκινη σημαία με μαύρα γράμματα που έγραφε: «1^η Μάη – Παγκόσμια Αδελφοσύνη». Στην πλατεία Lopez η φλογερή της ομιλία καθήλωσε το πλήθος. Θεωρείται η πρώτη γυναίκα στην Αργεντινή που απευθύνθηκε σε συγκέντρωση εργαζομένων (πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εκείνη την εποχή ήταν είκοσι ετών).

Η Juana Buela, στην αυτοβιογραφία της «Ιστορία ενός ιδεώδους από τη ζωή μιας γυναίκας», θυμήθηκε τη δύναμη και την επιμονή της Virginia στην διάδοση των αναρχικών ιδεών, συμπεριλαμβανομένων των σελίδων των αναρχικών εφημερίδων «La Protesta Humana» («Η Ανθρώπινη Διαμαρτυρία») και «La Protesta» («Η Διαμαρτυρία»)  και ιδιαίτερα στη «La Voz de la Mujer» (1896-1897). Αυτή ήταν μια εφημερίδα που περιγράφηκε ρητά ως αναρχοκομμουνιστική, με υπότιτλο «Αφοσιωμένη στην πρόοδο του αναρχικού κομμουνισμού». Ήταν η πρώτη εφημερίδα που δημοσίευσαν οι γυναίκες για τις...

Περισσότερα …