Ας θυμηθούμε και ας αποτίσουμε φόρο τιμής, μνήμης και αγάπης για τους συντρόφους και συντρόφισσες που οραματιστήκανε και κρατήσανε ανοιχτό το δρόμο του Αγώνα για την Κοινωνική Ανατροπή, την Ελευθερία, την Αναρχία.
Τα ονόματα των δικών μας ανθρώπων με την χρονολογική σειρά που τους χάσαμε...
(Άλλοι πολύ γνωστοί και άλλοι λιγότερο έως καθόλου).
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ (1974)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΒΕΡΕΤΟΣ (1977)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ (1978)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΛΥΝΑΣ (1983)
ΜΙΜΗΣ ΛΙΑΠΟΠΟΥΛΟΣ (1984)
ΜΗΤΣΟΣ ΚΥΡΓΙΟΣ (1985)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΤΡΩΝΗΣ (1985)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (1986)
ΑΓΙΣ ΣΤΙΝΑΣ (1987)
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ (1988)
ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ (1990)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (1991)
ΚΑΤΙΑ ΚΑΜΠΙΩΤΟΥ (1992)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (1993)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ (1993)
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΛΗΣ (2000)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΙΑΝΗΣ (2001)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΧΟΣ (2002)
ΜΗΝΑΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ (2003)
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (2006)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΜΤΑΚΟΣ (2008)
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ (2009)
ΜΙΛΤΟΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ (2010)
ΡΟΥΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ (2012)
ΠΑΥΛΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ (2013)
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ (2014)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΠΛΗΣ (2015)
ΣΥΛΒΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (2015)
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (2016)
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ (2016)
Και μερικοί ακόμα άλλοι και άλλες...
“Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη”.
“Γιατί το “τέλος της ιστορίας” προϋποθέτει την συνειδητή αρνησή της”.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ...
Ρήγμα 75
3/1/2017
...Εισήγηση με τίτλο «Η σημασία του παραδείγματος του Γιάννη Ταμτάκου στις μέρες μας» από την Κέρκυρα
Με το θάνατο του Γιάννη Ταμτάκου στις 4 Ιανουαρίου σε ηλικία 100 ετών θα μπορούσαμε να πούμε, ότι γράφτηκε το τελευταίο κεφάλαιο μιας εξέχουσας σημασίας ιστορικής διαδρομής, η οποία, ωστόσο, παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, απωθημένη στο περιθώριο της επίσημης ιστοριογραφίας, μη εξαιρουμένης ασφαλώς της εκδοχής της προερχόμενης από το στρατόπεδο της Αριστεράς. Πρόκειται για την πορεία που χάραξε η Διεθνιστική ομάδα που εμψύχωνε ο Άγις Στίνας στα χρόνια της κατοχής, ανάμεσα στα μέλη της οποίας συγκαταλέγονταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Δημοσθένης Βουρσούκης και...
Είχα απομακρυνθή μόνος εις ένα δάσος του Gabon, άοπλος. Και προχωρούσα εις την τύχην ανάμεσα εις ωραίαν έκτασιν, γεμάτην χλόη και άνθη.
Έξαφνα, δύο βήματα μπροστά μου είδα ξαπλωμένο κοντά εις το δένδρο έναν θεώρατο γορύλλα… Ετρόμαξα… ήθελα να φύγω, αλλ’ ο φόβος μ’ εκάρφωσε στο έδαφος… Δεν ημπορούσα να κάμω βήμα… τα δόντια μου έτριζαν από τον φόβο.
Εν τούτοις παρά την τρομακτικήν όψιν του, καμμία εχθρότητα ή άγριον ένστικτον, ούτε οργήν μου έδειχνε το τεράστιον ζώον. Ήτο εις γέρων γορύλλας ήσυχος και δυνατός και ο οποίος τουλάχιστον προς στιγμήν είχεν έκφρασιν ειρηνικήν. Όταν μου πέρασεν ο φόβος μου...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018