Yavor Tarinski*
Ο Μάιος του 1953 θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη εργατική απεργία-εξέγερση σε κομμουνιστική χώρα της Ανατολικής Ευρώπης μετά τον θάνατο του Στάλιν. Πρόκειται για την απεργία των καπνεργατών στην πόλη του Πλόβντιφ (Φιλιππούπολη) της Βουλγαρίας, την οποία απεργία οι κομμουνιστικές Αρχές θα πνίξουν στο αίμα.
Ο Στάλιν πεθαίνει στις 5 Μαρτίου του 1953 και οι καπνεργάτες στο Πλόβντιφ, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας, φαίνεται πως, αντί να θρηνούν, παίρνουν θάρρος. Ήδη από τον Απρίλη έχουν αρχίσει να οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν τις απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες (οι αναρχικοί λαμβάνουν ενεργό μέρος στις προετοιμασίες, καθώς και στις δράσεις που ακολουθούν). Η καπνοβιομηχανία είχε κρατικοποιηθεί υπό το σταλινικό καθεστώς το 1947. Οι συνθήκες είχαν επιδεινωθεί, με τους εργαζόμενους, οι οποίοι ήταν κυρίως γυναίκες, να χάνουν τη μόνιμη εργασία τους και να τοποθετούνται σε εποχιακές βραχυπρόθεσμες θέσεις, χωρίς κανένα βοήθημα κατά την περίοδο της ανεργίας. Η ατμόσφαιρα στη βιομηχανία καπνού γίνεται ολοένα και πιο κατασταλτική με τους εργαζόμενους να χάνουν οποιαδήποτε προνόμια τους έχουν απομείνει, να εκφοβίζονται και να αντιμετωπίζουν όλο και πιο σκληρές συνθήκες εργασίας.
Στις αρχές Απριλίου οι καπνεργάτες κάνουν γενική συνέλευση στην οποία αποφασίζουν να απαιτήσουν απασχόληση όλον τον χρόνο, πενθήμερη εβδομάδα εργασίας και την αποκατάσταση άλλων προηγούμενων παροχών, συμπεριλαμβανομένων και των μπόνους που έπαιρναν πριν την κρατικοποίηση της οικονομίας. Στις 20 Απριλίου, στέλνουν τα αιτήματά τους στον τότε πρωθυπουργό Βάλκο Τσερβένκοφ. Προειδοποιούν πως εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους θα διακόψουν την εργασία τους στις αρχές Μαΐου και θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του Κρατικού Μονοπωλίου Καπνού στη Φιλιππούπολη. Εκείνο το βράδυ εκλέγουν απεργιακή επιτροπή. Ακολούθησαν συναντήσεις και συνελεύσεις σε καπναποθήκες σε όλη τη Φιλιππούπολη.
Στις 3 Μαΐου, οι καπνεργάτες της νυχτερινής βάρδιας στην αποθήκη “Ιβάν Καραντζόφ” διώχνουν τους φρουρούς και κάνουν κατάληψη. Το επόμενο πρωί η πολιτοφυλακή φτάνει στην αποθήκη και την περικυκλώνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι καπνεργάτριες στις αποθήκες “Στέφαν Κιραντζίεφ” και “Γκεόργκι Ιβανόφ” να βγουν επίσης σε απεργία και να κατευθυνθούν προς την περικυκλωμένη αποθήκη “Ιβάν Καραντζόφ”. Εκεί συγκρούονται με την πολιτοφυλακή. Η τελευταία πυροβολεί στον αέρα πολλές φορές για να τρομάξει τους συγκεντρωμένους, αλλά δίχως αποτέλεσμα, και αναγκάζεται να υποχωρήσει.
Στη συνέχεια, οι απεργοί από τις τρεις αποθήκες συγκεντρώνονται στην αυλή της “Ιβάν Καραντζόφ”. Στο σημείο αρχίζουν να έρχονται και άλλοι καπνεργάτες. Ομιλητές της απεργιακής επιτροπής απευθύνονται στους συγκεντρωμένους. Ανάμεσα στους ομιλητές είναι και ο αναρχικός Στάνιο Βάτεφ, ο οποίος είναι επίσης και ενεργό μέλος της απεργιακής επιτροπής. Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για εκατοντάδες συγκεντρωμένους, άλλοι για χιλιάδες.
Την επόμενη μέρα, 4 Μαΐου, μία μεγάλη αντιπροσωπία υψηλόβαθμων στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας φτάνει στη Φιλιππούπολη. Ανάμεσά τους είναι ο Υπουργός Εσωτερικών Γκεόργκι Τσανκόφ, ο Υπουργός Βιομηχανίας Αντόν Γιούγκοφ, ο εκπρόσωπος του Υπουργικού Συμβουλίου Ράικο Νταμιάνοφ, ο Υπουργός Γεωργίας Στάνκο Τοντορόφ και ο επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Σχεδιασμού Γκεόργκι Τσανκόφ. Συνοδεία τους έχουν τον δήμαρχο της Φιλιππούπολης Νικόλα Μπαλκαντζίεφ και τον γραμματέα της τοπικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιβάν Προύμοφ.
Φαίνεται πως η κυβέρνηση είχε πλέον πανικοβληθεί – πώς ήταν ποτέ δυνατόν...
Ο βίος του Μπεντρεντίν
Γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1358 (760 έτος Εγίρας) στη Σιμάβνα (Samawna, Αμμόβουνο στην ελληνική), μία μικρή πόλη πολύ κοντά στην Αδριανούπολη.
Η μητέρα του ήταν Ρωμιά, κόρη του φρούραρχου των Δημοτικών (Διδυμοτείχου) η οποία αφού ασπάσθηκε τον ισλαμισμό και πήρε το όνομα Μελέκ, παντρεύτηκε τον καδή του Διδυμοτείχου Ισραήλ.Ο Ισραήλ ήταν ταυτόχρονα και γαζής, δηλαδή πολεμιστής της Πίστης. Η γενιά του αναγόταν, σύμφωνα με τις πηγές, στον ονομαστό ηγεμόνα των Σελτζούκων Αλαντίν Καϊκουμπάντ. Ο παππούς του, Αμπντούλ Αζίζ, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους εθνομάρτυρες των Οθωμανών, με ηρωικούς αγώνες στη Ρωμυλία και ένδοξο θάνατο σε μάχη με...
Στις 14 Ιουλίου 2000, η Isabel Coe - βετεράνος και πρεσβύτερη της Σκηνής Πρεσβείας στην Canberra - ίδρυσε ένα παρακλάδι της πρεσβείας στο πάρκο Victoria, κοντά στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Στόχος η ενημέρωση των επισκεπτών και των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων σχετικά με την καταστολή των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων από τις παλιότερες και τις νυν κυβερνήσεις της Βρετανικής Αποικίας. Η άδεια για την εγκατάσταση της Πρεσβείας στο πάρκο δόθηκε από τους παραδοσιακούς φύλακες της περιοχής, το λαό των Eora.
Στις 25 Ιουλίου, το Δημοτικό Συμβούλιο του Νότιου Σίδνεϊ έστειλε γράμμα στην Πρεσβεία ισχυριζόμενο ότι κατέχουν παράνομα το...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018